Dilimin döndüğünce tabii isterim Majisyenlerin ya da tasavvufla ilgilenen kişilerin büyük bir kısmı sizlerin de bildiği gibi vahdet-i vücud anlayışına merak salar, bu anlayışa hakim olmak ister. Bu anlayışa hakim olabilen bazı kişiler ise her iki dünyada da söz sahibi olabilirler. Muhtemelen biz bu insanları hiç tanımıyoruz, muhtemelen tanıma şansımız da olmayacak. Çünkü bu kişiler akışın, gidişatın da ilmine az çok hakim olanlardır. Ancak vahdet-i vücud kavramını içselleştirmemiz ve uygulamalarımızda bu ölçüde inanışla hareket etmemiz uygulamanın derinliğini ve etki alanını arttırır. Maddesel dünyamızda bizleri buraya tamamen bağlamak için yapılan birçok manipülasyon var maalesef ve bunlara uymamız yaşamımızın sürekliliği için de büyük önem taşıyor. Ancak ruhun, tinin bilincine ulaştığınızda bizler için birçok şeyin kapısı açılmış oluyor.
Tüm bunların ötesinde büyü veya metafizik/paranormal olaylarla ilgilenen insanlar olarak diğer varlıkların insanın düşünce dünyasına etkisi olabileceğini düşünürüz bazen düşünmekten öte bunlara şahit oluruz. Ancak ortada bir kapı varsa hem giriş hem de çıkış için kullanılabilir, yani çift yönlüdür. Sadece bilinmezlikler bazen bizi korkuya bazen de şüpheye iter. Ancak korku ve şüphe eğer kişide yoğun olarak hissediliyorsa potansiyelini kısıtlar. Hızır'dan bahsedecek olursak davranmadan önce "acaba?" sorusunu aklına getirmez, çünkü potansiyelinin farkındadır, hareket alanını bilir bu nedenle ister ve ona istediği verilir. Alemler arasındaki perdeyi araladığınızda da durum bundan çok farklı değildir. Kendini bilmek bana kalırsa anahtardır. Toprak bizim elbisemiz, elbisenin altındakini keşfetmek de bizim görevimiz. Birçoğumuz, ben de dahil olarak potansiyelimizi bilemiyoruz. Ancak ruhumuzla birlikte içimizde saklı olan birçok ilim var, kişiden kişiye farklılık gösteren ilimler bunlar. Bu yüzden bir yerde maddesel formu olmayan varlıklardan farklı değiliz ancak başka bir açıdan maddesel bir formda bulunarak birçok avantaj ve dezavantaja sahibiz. Gerçi maddesel formu olmayan değil de formu anlaşılamayan demek daha doğru olabilir. Zira yorumlarda bir arkadaşımız da maddesel bir formu olabileceğinden söz etmiş. Ve yanlış bilgi vermek istemem ancak metafizik varlıkların pozitif yüklü olduğundan ve bu yüzden algımızın dışında olabileceğinden söz eden çılgın bir kaynak da okumuştum, tartışmaya çok açık
Bu tez-vari düşünce işçiliği için bir, cümleleri net ve anlatım bozukluğuna hiç uğramadan kurduğunuz için ise iki kez teşekkür ederim öncelikle.
Konu, fıtratı gereği hem kendisi hakkında tefekkür ederken hem de insanlarla tartışırken dahi süptil bir biçim aldığından, başlangıcı ve sonu genelde alakasız yerlere ulaşmış oluyor.
İçeriden bakınca ahengin kokusu ne kadar yoğunsa, dış gözlemci için de işte bir o kadar silik ve yorucu.
Evet, felsefenin görevi bilime soru hazırlamaktır diyen bir alimin sözünden hareketle; konuşmalarımızın, paylaşımlarımızın bir noktada özsel yahut somut pratiğe dayanan, -ufakta olsa- katkıları olmalıdır (burası bencesi işin)
Yani, hiç değilse ilim ve hikmet formunda düşünüp, yukarıda bahsettiğiniz "potansiyel" açıklamalarına kişisel de olsa ulaşmak arzularımızdan biri sanıyorum.
Gönüllü girdiğimiz labirentlerde cevaplarımızı arıyor, ararken kazara kimseye çarpmamaya, mümkünse denk gelmemeye çalışıyoruz.
Gündüz vakti lamba yakan kimsenin haberi olmayan bir noktayı aydınlatmaya çalışır
Selam.
