Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
Bu bir raddeye kadar doğru olabilir bence. Çünkü insanlar kendi hayatlarında yansıtamadıkları yüzlerini sanal hayatta gösterebiliyorlar. Çünkü gerçek hayatta ki çevresi tarafından yargılanma ihtimalleri yok. Ancak şimdi aklıma takılan başka bir nokta var. Klavye delikanlıları dedik ya hani, acaba olmak istedikleri kişinin rolünede mi bürünüyor bazı kişiler? Mesela normal hayatta oldukça sessiz ve sakin birisi burada çok enerjik gibi görülebiliyor.
Senin avatarının cazibesi vardı mesela. Naptın ona ya?
Olur tabiki de ama bence tamamen değil gerçek dünyada da burada gösterilmeyen şeyler oluyor. Seraphine olmak istedikleri kişi rolüne mi bürünüyorlar demiş buna da hak veriyorum. Benim sorum birinin sanaldaki haline bakıp onu tanıyamamız neden?
İnsan zamanla en kolay ve en performanslı yaşayabilecek şekilde evrilmiştir. Bu durumda aslında beyniniz o güne kadar öğrendiği şeyleri bir karşılaştırıyor, bunu sizin ahlaki görüşünüzle değerlendirip sonra da isteğinize göre yeniden düzenliyor ve ortaya bir sonuç çıkıyor. Eğer o anda yalan söylemişseniz bilin ki sizin için en iyi olduğunu düşündüğü şeyi beyniniz sizin için sunmuştur.
Tanımak için birlikte vakit geçimek gerekmez mi ki? Karşımda ki kişi istediği kadar anlatsın kendisini, sadece bilmenizi isteyeceği şeyleri söyleyecek. Ama o kişiyi tamamlayan diğer parçalar? Yok. Gerçek hayatta bile neler olıuyor, insanların ne sırları çıkıyor. Sanal alemde ki insanlara güvenmemek lazım ?
Aslında değişmesi gerekirse değişir insan ama bunu yapamıyorsa başka bir yolu olduğundandır başka bir şeyden değil.
Bence sahte\gerçek kişilikler şeklinde işlemiyor. Daha çok isteklerimize, dürtülerimize ve duygularımıza göre işliyor.
Keyfimizde kaçsın istemiyorm biliyomusun ??Haha sorumu cevaplasaydın bari, nasıl kalayım şimdi
Yaradılışın dile getirilemez bir güzelliği vardır sırf gizleri dışa vurulamadığı için ve bu güzelliğin mutluluğunu yaşayamayanlar var sırf inanmayı başaramadıkları için. Oysa en zıt olgular arasında incecik bir çizgi fakat aynı zamanda da en derin uçurumu barındıran olgular değil midir? Ben hiçbir şeyi bilmem, bir şeyleri de ve tabi her şeyi de. Ben beni bilme yolunda kaybolayım yeter.
..
Lütfen kal, cümbüş var
?