"Gizlimabet Parapsikoloji Platformu"

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

Nekromanci

@Absoluta Virtute babaannem ve dedem yaklaşık 2 yıl önce vefat etti. Babamın kötü davranışlarının temelini attıkları ve dolayısıyla bana da kötü bir çocukluk yaşattıkları için onlara karşı bir nefretim var. Zaman zaman bunu dile getiriyorum. "Cayır cayır yanın", "Umarım huzurlu değilsinizdir" gibi hakaretvari cümleler çıktı birlaç kez ağzımdan. Sonra pişman oldum. Geçenlerde babaannemin mezarının olduğu mezarlığın önünden geçerken bile kaldırım değiştirip kafamı çevirdim. Öyle bir nefret var içimde. Dua bile etmiyorum, edemiyorum. Bir kez ikisi de rüyama girmişti. Onların yaşadığı evde (şimdi yıkıldı, yerine yenisi yapıldı ama rüyamda hep orada görüyorum onları) babaannem ve dedem hasta gibiydi. İkisi de bir koltukta uzanmış yatıyorlardı ve ben üzerlerini örttüm. Konuşmuyorlardı. Ama en sık babaannem rüyama giriyor. Bir rüyamda babannem bana yine aynı evde bir sürü eski görünümlü kağıt para verdi. Şu son bir - iki hafta önce gördüğüm rüyamda onun evini süpürüyordum, her yer ekmek kırığı içindeydi (babaannemin evini ziyaret ettiğimde genelde evi süpürürdüm). Tüm rüyaların ortak bir noktası var. Babaannem hep mutsuz ve üzgün. Aslında ondan tamamen nefret etmiyorum ama babamın bana ve anneme yaşattığı çoğu şeyde onun payı var. Ona hakkımı helal etmiyorum ama artık rüyama girmesini de istemiyorum. Bana ne anlatmak istiyor olabilir? Onunla bağımı nasıl kesebilirim? İçimdeki öfkeyi yenmeye ve hakkında kötü konuşmamaya çalışıyorum ama bazen ağzımdan kaçıveriyor işte. Benzer şekilde annemin de rüyasina giriyor hep ve annem ne zaman onu rüyasında görse hastalığı arttıyor. Annem de benim gibi hakkını helal etmiyor maalesef. Keşke affedebilseydik ama olmuyor. Ne yapmalıyız Absoluta? Onun ruhundan ya da enerjisinden kurtulmak istiyorum.
 
@Yekta Asıf , maalesef kan bağı koparilmiyor, kesilmiyor.
Yapabileceğiniz şey, onları affetmeye çalışmak. Bu duygu sizi zehirliyor. Onlara zararı olmuyor. Hatta onları sık sık düşünüp, onlara enerji yolluyorsunuz. Geçmişi geçmişte bırakmaya çalışın.
Affetmeyi başarabilmek için terapi almam lazım. Sanırım en doğrusu bu.
 
Evet.

Burada zannedersem kendi enerji yerine alternatif enerji teklif edilecek. Bu olabilir. Kurban kesilebilir. Başka insana musallat edilir.

Enerji temizliği yapıldığı zaman ölünün enerjisi de temizleniyor. Ka ları bedenlerin çürüyüp yok olduğunda ve onları hatırlayan son canlı öldüğünde yok olacaklar. Mezarlığa gitmek kısmet değilse eşya aracılığıyla bağlantı kurulabilir. Lakin ben böyle bir şey yapmıyorum, uglasilir ölülerle çalışmaya terci ediyorum.
Ölü yakıldığı zaman Ka sadece hatırlandığında var olabiliyor zaman?
 
Konuyu tekrar başa çıkartayım ki okumak isteyen arkadaşlar okusun.O değilde ben bu konuyu nasıl atlamışım görmüştüm aslında da detaylı tek tek okumamıştım tam kafamın döngün olduğu zamanlarmış.Absolute nekromonci konusu açtım deyince bi aradım baktım ki yalnız baya baya güzel sohbet geçmiş :) ve ben yeni okudum :(
 
Ölmüş yakınımızın eşyasını hatıra olarak saklamamız (yüzük vs gibi) negatif bi etkisi olur mu bize?
 
@Absoluta Virtute Saçma bir soru olduysa kusura bakmayın ama merak ettim. Bir nekromant olarak ölümcül hastalıkların enerjisini de, vücuda ya da organlara bakarak hissedebiliyor musunuz?
Soru hiç saçma değil. Ölümcül hastalık olanlara bakım yapmadım. Bilmiyorum. Fakat yakında ölecek olanları fark edebiliyorum. Gözlerde yaşam ışığı sönmüş oluyor. Çok ürkütücü.
 
Hastalık nedeniyle ölmüş biri öldügu için pişmanlık duyabilir mi.
Ben nadiren çok net çok temiz rüya gorurum. Ruyamda ölmüş bir yakınım ben kendime ne yaptım niye öldüm dedi ve pişmanlık icindeydi.
Duyabilir. Ölüm nedeni bakmaksizin, hepsi acı ve ızdırap çekiyorlar. İntihar edenler dah çok çekiyorlar sadece.
 
Bu durum hep öyle mi devam ediyor? Öldükten sonra hepimizi acı ve ızdırap mı bekliyor? Şuan ölmüş yakınlarımı düşündüm ve üzülüyorum :(
Hepsi değil bence.. dünyada iyi bir insan olarak yaşam sürenler öldükten sonra rahata ediyorlar anladığım kadarıyla, ama kötüleri acı bir azap bekliyor.. bir yerde okumuştum bir yorum kendisine yıllarca kara büyü yapan akrabası öldükten sonra rüyalarına giriyormuş af dilemek için.
 
Ben bir ölüyle temas kurmuştum.Onun cennette olduğunu gördüm.Diğerleriyle birlikte birbirlerine hayatlarını anlatıyorlardı.
Şehit olmuş birinin ruhuylada temas kurdum.Onlar ölü sayılmayacağı için dolaşıyordu.Silahıyla kötü varlıkları avlıyordu..
Aslında söylemek istediğim.Ağır depresyondaki kişiler kendilerine zarar verdiklerinde acı hissetmiyorlar.Onu bırakalım konuşacak güç bulamıyorlar.Cehennemde insanlar tanrıdan af dileyecek.Cehennemdeki insanlar konuşacak kadar mutlular.Peki konuşamayacak kadar kötü hissedenler.
 
Geri
Üst