En güzel tepki tepkisizliktir. Kayıtsız göründüğün sürece o üstüne gelmeye başlayacak. Tepki vermediğin için öfkelenecek ve kayıtsız davranmaman için seni tahrik edebilir. Kafası karışır. Öfkeli ve kafası karışık bir düşman daima hata yapar ve farkında olmadan kendine zarar verir. Yani olan ona olur, sana değil. Eğer derslerine hakimsen ve çalışkansan eğer, seni sınıfta bırakamaz, böyle bir riski göze aldığı zaman kendi sonunu hazırlar.
Akıllı bir rakip, düşman, seni daima geliştirir. Tavsiyem bu durumda senin avantajların neler onları gözden geçirip kullanman, ve dezavantajlarını kendi lehine çevirmen. Bazen hiç birşey göründüğü gibi değildir.
Ben 4 sınıfta öğrenciyken yabancı dil hocam benle uğraştığını ve beni rezil etmeye çalıştığını düşünürdüm. Zamanla farkettim ki, aslında o beni okul birincisi seviyesine gelecek kadar iyi hazırlama ve eğitme çabasındaymış. Fakat o zamanki bakış açımla bunu algılayamayacak kadar çocuktum.
İki seçeneğin var: ya ilk dediğim gibi tepkisiz kalırsın ve sessiz savaş başlatırsın, ya da ilk kırılma noktasını, yani olayın asıl başlangıç noktasını bulup durumu düzeltmeye çalışırsın.
Birde öğretmenin bu konuda düşüncelerini bilseydik, çok daha verimli cevaplar verirdik. Burada herkes tek taraflı cevap veriyor.