O eneriyi ondan çekip kendi üzerinize değer yüklediğinizde daha kolaylaşır her şey...Bu durumu yaşayan ve bu duygulara giren sadece siz değilsiniz ama onun ''yoksunluk yaşamasını''istemek bile ona bağımlı olmak demektir.İzlediğim videolar,okuduğum kitaplar ve kendi deneyimlerimden diyebilirim ki;hiç bir insana tanrısal bir eneri yüklemeyin!Ne annenize ne babanıza ne de sevgilinize(geçmişteki ya da şu andaki).Sevme duygusuyla,iyi bir niyetle böyle hissetseniz bile hiç kimse bunu kaldıramaz.Bir insanı sürekli düşünmek ya da enerjinizi ona kaptırmak ,o kişinin sizden uzaklaşmasına sebep oluyor...Ne zaman ki bir hayatınız olduğunu kabul edip ona odaklanırsınız hem ruhunuz düzelir hem de şansınız ,kısmetinizde değişikler olur...Zor olsa da gün içinde çalışma hayatınıza odaklanmanız,eğer çalışmıyorsanız ilgi alanlarına yönelmenizi ya da yeni hobiler edinmenizi öneririm...Okumak,yazmak,izlemek,çiçek yetiştirmek,hayvan bakmak,eğer varsa çevrenizdeki çocuklarla ilgilenmek,ihtiyacı olan insanlara duygusal destek vermek.boyama yapmak,oyun oynamak,bulmaca çözmek,herhangi bir diziye başlamak ya da seri kitaplar okumak,spor yapmak...Ama herşeyden önce kendinizi şifalandırmak için bütün duygularınızı birine anlatmak,yoksa kendi kendinize anlatıp ya da bir yere hissettiklerinizi yazıp içinizden çıkarmak...Bu çok iyi geliyor ,buraya yazarak da bunu başlatmışsınız zaten...Bütün saydığım yöntemler öncelikle o kişiyi düşünmekten kaçmak için olsa da sonra hayatınızın parçası olup daha az düşüneceksiniz.Bir de duygularınızn kaynağına iyi bakın!Biz zamanında alamadığımız ya da hissedemediğimiz duyguları hep sevgililerimizden ya da arkadaşlarımızdan bekliyoruz.Kendi içimizde buna bakalım..''Normalde birinin koluna hafifçe dokunursanız bir şey olmaz ama o kişinin kolu yaralıysa aşırı tepki verir.''(Alıntı)Kendi hayatımıza o kadar odaklanalım ki ;başkasını düşünecek vaktimiz kalmasın!Meşguliyet artarsa düşünemiyorsunuz zaten...Belki bir kaçıştır ama sonra terapi gibi oluyor...Burada ahkam kestiğimi düşünmeyin lütfen,söylemesi kolay ama uygulaması zor olabilir,biliyorum.Ama burada hepimizin bir dileği,herkesin kavuşmak istediği bir sevgilisi ya da hayatında iyileştimek istediği duygusal problemlerimiz var...Duygularınızı mutlaka dışına çıkarın.Ağlamak,bazen öfkelenmek bile iyi gelecektir...İstediğinizde buraya yazabilirsiniz...Birbirimizin elinden tutalım,destek olalım ki kendimizi yalnız hissetmeyelim..Bu da çok önemli...Çevremde her şeyi kolay atlatan insanları incelediğimde sağlam dostları ,arkadaşları olan insanlar yaşadıklarını daha kolay atlatıyor...Grup terapilerinde de aynı acıyı yaşayan insanları birbiriyle buluştururlar,çünkü ''İnsan insanın acısını alırmış''(Alıntı)Ara sıra da hayatımıza mizah katarsak herşeyi dengelemiş oluruz,hepimize mutluluklarımızı da paylaşacağımız günler diliyorum...