Söylediğimiz kelimelerle kendimize çektiklerimiz?

Söylenerek kendimize çektiğimiz konular veya olaylar negatif ise daha mı hızlı gerçekleşir? Yoksa olumlu ve olumsuz eşit olarak mı başımıza gelir?

Ori' Alıntı:

Söylenerek kendimize çektiğimiz konular veya olaylar negatif ise daha mı hızlı gerçekleşir? Yoksa olumlu ve olumsuz eşit olarak mı başımıza gelir?

Genişletmek için tıkla ...

Kuvvetine göre. Bazen korkumuz sevgimizden daha büyük olabiliyor. O zaman neden negatif an geldi de, iyi düşündüğüm geride kaldı diye merak ediyoruz... Daha hızlı olan yarışta öne geçiyor. Biz de istatistik algımıza göre gerçekleşenleri tekrar tekrar onaylayarak kuvvetlendiriyoruz

Söylemeye bırakın düşündüğümüzü bile çekiyoruz.
Düşünmeden önce iyi düşün, ne düşünmen gerektiğini.
Aslında hayat, onun hakkında ne düşündüğümüzde ibaret. Varlık ve sevgi içinde yaşayan, fakat negatif düşünmeye eğilimli insan yine mutsuz olur. Ve eğer ya da geç olumsuzlukları kendisine ve de ailesine bile çekebilir.

Yapmak gereken şey çok basit. En küçük şeylere sevinmeyi öğrenmek ve şükretmek.

Bir de hayatımızda hep pozitif olayların olmayacağı kabullenmek.

Negatif olanları daha hızlı çekme sebebi; negatif düşünceleri daha kolay ve hızlı bir şekilde serbest bırakıyor olmamızdan kaynaklı. Enerji daha çabuk özgür kalıyor. Oysa pozitif olanları fazlaca bloke ediyoruz; ''olur mu olmaz mı, ne zaman olacak''

Absoluta Virtute' Alıntı:

Söylemeye bırakın düşündüğümüzü bile çekiyoruz.

Genişletmek için tıkla ...

Negatif düşünmeye başlamadan öncesinde bile negatifi çekiyoruz.
Pozitif olan için mücadele etmeye ara verdiğimiz anda, beyin rölantiye düştüğü anda, işleri biraz boşladığımız anda negatif enerjileri hemen hissetmeye başlıyoruz. O hisler düşüncelere dönüştüğü anda da mecburen kulak veriyoruz. Çünkü koruma içgüdüsü devreye girdiği anda bir güvenlik meselesi haline geliyor ve iyice emin olmak istiyoruz. Bunun takibinde de evladıma araba mı çarptı diye ikide bir telefonla arayıp rahatsız ediyoruz..

İşler kötü düşüncelerin bir anda gelmesi ise bozulmuyor aslında, bütünün hayrına kolektife katkıda bulunmayı boşlayınca bozulmaya başlıyor işler.

Vesvese iş işten geçtikten sonra geliyor.