Moskov-Sanat Defteri

MarlaSinger' Alıntı:

Evet yapıyorsun birşeyler...

Genişletmek için tıkla ...

birşeyler saklı içimde sınırlar var bilmem ki nie....Halil Sezai Paracıkoğlu
Öyle güzel anlatıyor ki insanın yaşadıklarını ve yaşayamadıklarını. İsteklerini ama istekle birlikte gelen korkularını..Hayatın seni içine çekmesini ve senin ondan kaçmanı..

Sayısız insan yaşar içimizde,
hissetsem de düşünsem de bilemem
kim düşünür içimde kim hisseder.
Düşünceler ya da hisler için
yalnızca sahneyim ben.

Fernando Pessoa

Zamanı durdurup duran yok
Çığlıklar akıttım duyan yok
Yok öyle biri kimse yok
Saklayın beni örtün üstüm çiçekleri
Halim yok!!!!

Halil Sezai Paracıkoğlu

Kırgınım… Kızgınım… Sessizim ama sözsüz değilim. Yılgınlığım umutsuzluktan değil, yorgunluktan ve artık almıyor aklım insanın kötülüğünü, namertliğini…
Ne varsa arkamda bırakabileceğim, hepsini bırakıp gitmek istiyorum. Çıplak ve yalnız ama onurlu bir hayatın peşinde, her zaman olduğu gibi başım dik yürümek istiyorum.
Lafım çok, hepsini cebimde taşıyorum ama harcamam; sözlerim sadece anlayabilene. Kinim çok ama bileyemem çünkü nefret bile ancak düşmanlığını söyleyebilecek kadar yiğit olabilene. Ne yazık yüzümün kötü yarısını görmek isteyenlere, oysa dostluğum daha güçlüdür elini uzatabilene.
İnsan ve egosu; hiç doymayan ve durmayan bir canavar gibi… Kendi fırtınasını yaratıyor kötülük; etrafında ne varsa silip süpürüyor. Farkında değil canavar ama kendi ipini çekiyor.
Ne çok kelimem var hiç söylemediğim. Boğazımda dizilip duruyorlar. Aklımın ortası pazar yeri, hepsi bir ağızdan bağırıyorlar. Birbirine karışıyor sesler, insanlar, renkler, olaylar.. Birbirine karışıyor beyaz, gri ve siyah, hatta kırmızılar; hepsi sonunda karaya çalıyorlar.
Yanımdan geçiyor sahte tebessümlü, gözlerinde şeytan oturan kadınlar. İçim acıyor kendilerini böylesine çirkinleştirdiği için insanlar. Hepsi basit oysa; bir ekmek, bir su ve sonrası ölüm, toprak yani, neyin kavgasındasın be adam, be kadın, be insan?
Boş bir sokak, uzun ve karanlık bir yol, görsen yürümekten korkarsın. Tam yanımda duran, yüzüme bakan, sesimi duyanların yüreğine gidiyor. Ben o yoldan geçemem; ne imanım izin verir, ne insanlığım, ne onurum…
Ben durduğum yerdeyim, tam burada; sevginin kenarında, kötülüğün birkaç adım uzağında. Mecbur kalmadıkça gitmediğim bir puslu griliğin yakınında ama en çok beyazda… Ben sevginin yamacında yaşarım, tam burada, kıyısında… Aşkın eteklerine sarılırım, ona teslim olurum, onunla var olurum.
Düşmanmış, şeytanmış, kötüymüş bana nafile; aşkın oduyla yanarım, bir tek aşktan gelene kapım açıktır, ona saygı duyarım.

Alıntı...

Gitmek Gerekir Bazen

Aşk öyle bir şeydirki işte,görmek istedigini görmüş,işitmek istedigini işitmişsindir…Sözcüklere,işine gelen anlamı yüklemişsindir.O ne anlamak isterse istesin,sen anlamak istedigini anlamışsındır…Aşk burda bitmiştir sen bittigini bile farketmemiş olabilirsin..Bir gün pat diye ”bitti ”deyiverirler işte…İşte o zaman sakın sorma” neden”diye…”hani beni çok seviyordun,bensiz hiç yapamazdın ”deme sakın…SUS sadece sus…Suskunlugunla ört içindeki kopan kasırgayı…O öyle bir kasırgadır ki dinmez uzun süre sürecektir içinde mutlaka…İllaki bi şey söylemek istersen”gidiyorum”de,madem BİTTİ…”benimde işim yok artık o yürekte”….Gitmek gerekir bazen gitmek istemesende,nereye gidecegini bilmeden,ne kadar sürecegini düşünmeden,çık yola kaçışı olmayan yürek acısı ile….Gitmek gerekir bazen ,gidiyorsan kapıyı ört,ardına bakmadan.Sakın aglama,yalnızlıgını arkadaş edin kendine…Biliyorum daha adım atmadan dışarı,dönmek isteyeceksin geri,sakın dönme, Gitmek gerekir bazen..Başkasını buldu diye kendini yeme,neyse ne bitti işte..Öyle yada böyle BİTTİ…Gitmek gerekir bazen gözyaşların aksada,yüregin sızlasada…Bitti işte yüregin dinlenecek,yalnızlıgın olgunlaştıracak seni…Bittigini yaşamak ve anlamak,gözlerini iyi açmak,kendine haksızlık etmemek için gitmek gerekir bazen…O başka boyuta geçmiştir çoktan…Sınanmayan hiç bir sevgi gerçek sevgi degildir.Artık anlamalısın…


Alıntı..

Onunla yapabileceğin şeyi onunla yapamamakmış kalp kırıklığı...Onca zaman hayalini kurduğun anın ellerinden kayıp gitmesi ne kadar çabalarsan çabala hiçbirşey yapamamakmış...Hayat sanki yaramaz bir çocuk olmuş..Ve oyuncak olarak beni seçmiş diye düşünmekmiş...

bir de kalbinin bir daha o şekilde çarpması için çok geç oldugunu anlamak var ya , geri baktığında yaşamadığını görmek aşk acısından daha yıkıcı bence

Nasıl bir bekleyiş bu
Nasıl bir yangin ki bu
Hic dinmeyen
Nereye kayboldu ellerin sevgili
Nasil bir kahir bu
Nasil bir kahir ki bu
Hic dinmeyen
Nereye kayboldu gözlerin sevgili sevgili
Seni beklemek
Hergün ölmek demek
Seni beklemek
Hayata küsmek demek
Olsun

sevgi ne güzel şey. sevmese ve sevilmese yaşayamaz insan bence

Sessizce yanaşır limana.
Aşıktır o aşık olmaya
Bu aşkın adı mı var sanki?
Sessizce,beklerim dönmeni.
Kayboldu senli akşamlar
Ardından,akar bu yaşlar.
Yalnızlık,gelir eskilerle
Korkarım,bana bu işkence..
Gidenler dönermi ?
Geriye gelir mi ?
Gidenler dönermiiii ?
Geriyee gelir mii ?
Göç eden aşklar gider saklı kente..
Ben kaldım elimde bu resimlerle
odamda kabus
yalnız resim,Yalnız şişe Yalnız bocek,Yalnız yatak,Yalnız yorgan,Yalnız kitap,Yalnız yemek
Döner mi ? Gidenler...
Biter mi ?

Biraz değiştim,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…
Değiştim,
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil!
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın
Ne kazanabileni ne de kaybedeniyim,
Sorun değil!

Elbet alışırım,
Biraz alıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Alıştım,
Varlığını istemediğim tüm eksik yanlarıma,
Ve çokluğunu da yokluğunu da istemediğim bu iki arada bir derede duyguya alışıyorum,
Bir yanım bırak diyor bir yanım –ma,
Kesin değil!

Henüz tanıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Tanıdığımı sandığım bana daha da yakınım artık,
Duvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımda,
Ve aynalara ağlarken gördüklerim kendi tarafımda…
Bir yanım memnun oldum diyor, bir yanım tanıyamadım daha,
Samimi değil!

Bir hayli kırıldım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime,
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım!
Aslında ne sana, ne olanlara…
Kendime kırgınım…
Maziye hiç değil, an’a kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına,
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara,
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına…
Bir hayli kırgınım…
Beni ben kırdım oysa,
İyi değil!

Galiba yoruldum,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Kendime kalbimi kanıtlamaktan,
Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan,
Ve dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldum


Can Yücel..

Birisini unutmak için kendini bir başkasının sıcaklığına bırakmak ne kadar doğrudur hayatta..Onun sıcaklığını kullanmak mı yoksa o sıcaklığıkta kendini bulma çabası olarak mı adlandırılmalı bilmiyorum...Birinin sevgisini hissederken aslında diğerini düşünmek içindeki çelişkiyi büyütmekten başka ne işe yarıyor ki zaten... Onun yanında onunla aynı duyguları hissediyormuş gibi davranmanın suçluluğu insanın üzerini bu kadar kaplamışken diğerinin yanındaki mutluluğa dalıp ona sarılmaya ne demeli ?

Durmadan onu anlatıyordum arkadaşlara
Unutamıyorum diyordum ilk zamanlarda
Bakmayın siz benim gözümdeki yaşlara
Kaldır kadehini içelim haydi eski aşklara
Bakmayın siz benim gözümdeki yaşlara
kaldır kadehini içelim haydi yeni aşklara
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu buhttp://www.sendeyim.com/sarki-sozleri/yilmaz-komurcu/yeni-ask-3-sarki-sozuyeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Her seferinde bir daha olmaz diyorum
Bile bile göre göre aynı yanlışı tekrar yapıyorum
Erkeklik mi gereklilik mi bilmiyorum
Güzellere zaafım var evet aşık oluyorum
Erkeklik mi gereklilik mi bilmiyorum
Güzellere http://www.sendeyim.com/guzel-sozlerzaafım var evet aşık oluyorum
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu http://www.sendeyim.com/sarki-sozleri/yilmaz-komurcu/yeni-ask-3-sarki-sozuyeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Yine beni buldu deli gibi vurdu
Kalbimi yordu bu yeni aşk
Aahh yeni aşk…

Birini özlersin çok özlersin…Yağmur bahar olmaz kışa çevirir. Rüzgar serin esmez, çöl olur içine oturur yakar…Neye yandığını neden yandığını bilmeden yakar…Gözlerin kime dalar..ruhun kimi çağırır..Ya!!!! vakitli vakitsiz akan gözyaşların…..onlar ne anlatır etrafına….Sen söylemezsin özlediğini içine atarsın….Bedenin çığlık çığlığa haykırır..

Sen olmazsan biteceğimi düşünüyorsun ya, merak etme bana bir şey olmaz. Sen gittin diye dünya durmaz. Güneş yine doğar sabahları, yine akşam olur, yıldızlar parlar.
Her aşkın sonu gibi acıtır elbette içimi ayrılık. Yaşadıklarımıza koca bir tebessüm yapıştırır, yüreğimin kasasına kaldırırım.
Sonra bir müddet kendime dönerim. Yalnızlığımla mühürlerim kendimi. Suya, havaya, toprağa sığınırım. Bazen bir şarkı çalar, belki birkaç damla gözyaşı dökerim.
Bol bol kitap okurum, beste yaparım, eski Türk filmlerini izlerim. İlk günler battaniye altından çıkmam, televizyondaki gündüz kuşağında ne varsa, hepsini tek tek izlerim.
Arkadaşlarıma anlatırım ayrılığımızı, senden bahsederim biraz; onlar sıkılınca dinlemekten, alırım elime kağıt kalemi satırlara yazarım.
Bol bol yemek sipariş ederim dışarıdan. Elim kolum kalkmaz birkaç gün, belki bir hafta… Sonra iş, güç, faturalar, kira derdi ve hayatın yükleri dikilir kapının önüne. Depresyona girmenin, hastalanmanın bile lüks olduğunu anlarım yaşamımda.
Açarım perdeleri, odama güneş girer. Sonra uzun ve sıcak bir banyo yaparım. Ardından güzel bir kahve pişiririm, kokusu bütün eve yayılır. Alırım karşıma resmini, seni ararım, açmazsan mektup yazarım. İçimde kalanları tek tek anlatırım.
Sonra toplarım sana ait ne varsa, bir kutuya koyarım. Dolabın üstünde duran sandığa atarım. Diğerlerinin yanına….
Sen gittin diye dünya durmaz. En fazla biraz acı çeker, ağlarım. Onu da üstüne alınma, ben her biten aşkın ardından bu töreni yaparım.




alıntı... hepsini ayrı ayrı paylaşmak isterdim çok güzel yazılar ama umarım okursunuz..

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…
Can Yücel.

Mükemmel bir yazı bu...

moskov' Alıntı:

Mükemmel bir yazı bu...

Genişletmek için tıkla ...

Bu sevgili Can Yücel' e ait bir şiir fakat, ben bir nevi yaşam felsefesi olarak görüyorum.

Biliyorum hatta benim bu sayfalarda bir yerlede olması gerek Ama ben öyle biriyimki felsefe etmiyorum hiçbirşeyi canım nasıl isterse bana doğru geliyor

Evimi bir parti sonrası temizlemek için saatlerce çalışabiliyorsam: birçok arkadaşım var demektir.
Faturalarımı ödeyebiliyorsam: bir işim var demektir.
Pantolonum biraz sıkıyorsa: aç kalmıyorum demektir.
Gölgem beni izliyorsa: güneş ışığı görüyorum demektir.
Okuluma, iş yerime uzun bir yol yürüyerek gitmem gerekiyorsa: ayaklarım sağlıklı demektir.
Duraktaki adam anahtarıyla ses çıkarıyor, bebeği ciyaklıyorsa: duyabiliyorum demektir.
Camları silmem, çatıyı onarmam gerekiyorsa: bir evim var demektir.
Telefon faturam yüksek geliyorsa: konuşabiliyorum demektir.
Kardeşimle her gün kavga ediyorsam: bir kardeşim var demektir.
Yığınla ütülenecek ve yıkanacak çamaşırım varsa: yığınla giyeceğim var demektir.
Çalar saatim sabahın köründe çalıyorsa: yaşıyorum demektir.
Akşamları kendimi yorgun hissediyorsam ve bacaklarım ağrıyorsa: o gün çok çalışmışım demektir.
Derslerimden kırık not alıyorsam: bir okulum var demektir.
Annem azarlıyor, babam kızıyorsa: bir ailem var demektir.
Yaralı ayağımın acısını hissediyorsam: yaşıyorum demektir.
O gün oltama hiç balık gelmediyse: hiç balık öldürmedim demektir.
Ve bütün bu olaylara böyle bakıyorsam: iyimserim demektir.

Umarım daha önce paylaşılmamıştır.