İçimizde kalışlar, ve bizim başkalarının içinde kalışlarımız

Merhaba sevgili Mabet üyeleri nasılsınız?

Merak ettim de, size de böyle oldu mu diye;

Hani bir şeye çok imrenirsiniz, çok istersiniz, günler boyu düşünürsünüz ya. Seneler geçse bile onu hatırlar da, "benim olsaydı ne güzel olurdu" diye düşünür müsünüz?
Ben de şunu düşündüm. Bizim içimizde kalanlar varsa, belki biz de birilerinin içinde kalmışızdır. Böyle böyle içlerde kala kala bir döngü oluşmuş olabilir mi insanlar arasında.

Bu garip düşünceler kafamı kurcalıyor bu ara dostlarım...

Yani bir şekilde birilerinin hayatına dokunup iz bırakmışızdırrr..
Hem olumlu hem de olumsuz olarak.....

Öyle zaten.Hepimiz aslında geçmişten bu yana oluşturduğumuz o istekler omurgasının etrafında sürekli birbirimizin hayatlarına özene özene yaşıyoruz.O omurgayı da yine biz meydana getirdiğimiz için veya yönlendirildiğimiz için hakikatte hepimiz aynı şeyi yaşıyor veya istiyoruz..Bazılarımız hariç tabii ki.
Burada öğrenilmesi gereken erdem şükretmek...İnsan kendine verilen hayatın bir 'nimet' olduğunu idrak etmeli ve buna yaşadığı her an şükretmeli.Farkındalığa da iç huzura da giden yol buradan geçiyor.Kabullenmek ve şükretmek.Geri kalan bütün erdemler bundan doğuyor.

Şahsen benim içimde çok şey kaldı bugüne dek.Hangi birini yazayım.Ben birilerinin içinde kaldım mı bilmiyorum."Şu an şunu yaşıyor olsaydım ya da şu olay şöyle değilde böyle olsaydı"gibi.
Başkalarının elinde olana "keşke benim olsa "demedim ama kendi yaşadığım olayların istediğim yönde ilerlemesi ve sonuçta istediğim şeyleri yaşayabilmeyi isterdim tabi .Olmadı.Bu da benim imtihanım ,payıma düşen.Allah bana sanırım diyor ki hep yaklaşıcaksın hiç tutamayacaksın.
Bluefan öyle bi soru ki bu ,çok derinden vurdun beni akşam akşam.

Bana göre içte kalış oldukça geniş kapsamlı bir şey. Bize çok normal gelen bir durum karşı tarafı günlerce aylarca uykusuz bırakmaya yetebilir. En basitinden tandığımız herhangi birisine karşılaşıp selam vermediğimizde bunu hatırlamayız bile fakat bu olay onun uzun uzadıya düşünmesine sebebiyet vermiş olabilir. Zaten adı üstünde içine kalış. İçinde kalmasaydı kimsenin, herkesin haberi olurdu değil mi? Haberinin olan hiçbir şey başkasının içinde kalmamıştır buna emin olabilirsiniz ^^

Sevindim benim gibi düşünenler olduğu için

Asla niye böyle oldu diye sorgulamadım çünkü hakkımızda ne hayırlısıysa o olur. Asıl kafamı kurcalayan şey "bizim kimlerin içinde kaldığımız" bunu çok merak ediyorum, kimler olduğunu merak ediyorum. Bu insanlarla yüzleşmek istiyorum. "Neden?" diye sormak istiyorum. Ego tatmini diye düşünmeyin, sadece farklı duyguları hissetmek. Söylenen her sözü içimize kazımak ve bir ömür unutamamak...