Bilinçaltı mı çocukluğumda yaşadığım şeyler mi bilmiyorum ama insanların yanında rahat hissetmiyorum gergin oluyorum ve yapmacık buluyorum onları. insanların içinde asla mimik kullanmam ailem bana hep seri katil gibisin der. Bu yüzden insanlar konuşmaya korkar. Cesaretli bi kadın ilgi duyup konuşmaya çalışırsa ilk işim onu korkutup uzaklaştırmak oluyor. Neden yapıyorum gerçekten bilmiyorum.
Tabiki (bilinçaltın ve çocukluğunda yaşadıkların).Belki bağdaştıramıyorsun kendin (bazılarını) ama kesinlikle öyle.küçük detaylarda olabiliyor çünkü.aşırı küçük.
kendine bir dünya yaratmışsın ,kendi yarattığın dünyayı yıkabilirsin de,bu konuya 'asla' diyerek bakma. en azından yarattığın dünyadan başka gezegenlere bir pencere açarak bakacak kadar değişebilirsin.
İnsansın,ne kadar böyle huzurlu hissetsende birşeyler olsun istiyorsun hayatında boşluk en çok bundan .küçük de olsa birşey.-ama bundan çekincende büyük gibi.Korkma hata yapmak müthiş birşey
-.Ama tabiki belli sebeplerden kendini aşamadığın için bu da olamıyor.Psikoloğa gidemediğin için iş bu noktada sana düşüyor aslında.her bir davranışının kaynağını çözümlemen gerek kaynağına biiiiiirsürü soru sorman gerek bir sürü,ama çözüme gidecek sorular ve cevaplar tabi .İnsanız,kötüyüz....hangimizi değiştirebilirsin ki? ama yaşaman da gerek :/ ...bakış açını birazcık yumuşatmış olacaksın böyle.gerçekten.yani bizi suçlama bu çözüm değil,kendine de iyi davran artık.
sanırım bir yazıda kendinle çok konuştuğunu söylemiştin, azalt çünkü belli ki sana iyi gelmiyor.yoksa böyle olmazdın dimi.demekki sana sunduğu bir çözüm de yok,bizi suçluyor.bildiğin şeyleri söylüyor sadece ama çözüm? yok.
simalar...aslında bunlarla ilgili çok bilgim olduğunu söyleyemem ama (psikolojiye bağlıyacağım) gördüklerin ve duydukların belki iletişimsizliğindendir , dediğim gibi birşey olsun ihtiyacı da olabilir.çünkü sen pek farketmesende beynin buna ihtiyacın olduğunu biliyor ve bunu karşılamaya çalışıyor,oyun oynuyor belki.belki yani.
şikayet etme,
bu çöpün burda ne işi var diyosun ama,atmıyorsun.