Merhaba, hepimiz böyle süreçlerden geçiyoruz zaman zaman. Önemli olan gerçekleşen tüm bu yaşantıların insana dair olduğunu ve hepimizin yaşadığını veya yaşayabildiğini unutmamak bana kalacak olursa. Geleceğe dair umut besleyip beslememek sana kalmış olan bir şey bu yüzden bir şey diyemeyeceğim. Yalnızca bunun bir süreç olduğunu ve geçeceğini hatırlamalısın. Sana her şeyin iyi olacağını vaat edemem ve güzel günlerin geleceğini de söyleyemem, bunu ancak zaman gösterecektir. Ancak şunu söyleyebilirim ki ne yaşarsan yaşa kendine şefkat göstermeyi unutma, kendine biraz zaman ver.
Ve yine unutma ki herkesin saati farklı işler. Bu yüzden bir şeylere geç kalmazsın, geçmişe odaklanıp üzülmek ancak şimdiki zamanını senden çalacaktır, "an"da kalmaya çalış. Yaşamı iyileştirmek ancak bizim elimizde, birden sihirli bir değnek değip bir şeyleri düzeltmeyecek (ah bir düzeltse...). Anlattığın kadarıyla imkanların sınırlı gibi duruyor fakat gücüne inan lütfen, sınırlı imkanlarla da bir şeyler yapmanın yolunu bulabilirsin. Bu güne kadar gelen sensin, bununla baş edip devam edebilirsin. Yalnızca kendini suçlayıp yıldırmamaya çalış.
Benim naçizane önerilerim bunlar, kendine zaman ver, gücünü topla ve gücüne inan, kendine şefkatle yaklaş ve küçük küçük yaşamın için çabalamaya başla.
beni gıcık ediyorlar. Heleki bazı insanlar hiç terbiyeden nasibini almamış gibi davranmıyorlar mi onlara nasıl davranacağımı çogu kez düşünürüm. 
