Neler yeni
"Gizlimabet Parapsikoloji Platformu"

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

ruhunuzu nasıl dinlendiriyorsunuz?

Sevdim şeyleri yaparak. Bu iyi gelir, herkes böyle yapıyor, yapmam lazım, doğrusu aslında bu, vs gibi herşeyden sıyrılıp sevdiğim şeyleri yaparak.
Köpeklerim var ve barınaktan köpekler alıp tedavilerini üstlenip sahiplendiriyorum.
Doğa ile ilgili herşeyi seviyorum tüm aktivitelere zaman maddi güç izin verdikçe dahi oluyorum
kahve ve kitap vazgeçilmez ikili.
Flim izliyorum
tek başıma araba kullanmak bir amaç almandan sadece gitmek
yani örmek çok

kendime uygun yaptığımda bana iyi gelen şeyleri yapıyorum

duygusal anlamda ise affetmek kabul etmek hırs yapmamak ne derler ben düşünürler umursamak
kendimi sevdiğimi ben değerli olduğumu hatırlatmak gibi

şahsi olarak beni insanlar huzursuz ettiği için mümkün olan en az seviyede İnsanlarla görüşerek.
 
Doğa deniz çok iyi,müzik,meditasyon,ilham verci bir film,spritüel nitelikte bir kitap okumak yada sohbette ruhu tazeliyor.
 
Kahve,spor,kitap,yürüyüş,yoga-meditasyon(odaklanabildiğimde),gerçekten yanında rahat olduğum (nadir )insanlarla konuştuğumda..Dua ettiğimde,alışveriş yaptığımda da :)çok rahatlamış hissediyorum kendimi(.Alışveriş buna dahil olmasa iyi olurdu ama şu bir gerçek ki bana çok iyi geliyor.)
Son dönemde de kokular ve onlar üzerine araştırmalar,koku açlığımı gidermek,bu konuda bilgilenmek ruhumu hafifletiyor.Kokulara hep meyilim vardı.Son dönem açığa çıktı ben de ve bunu doyuruyor olmak iyileştiriyor beni..Bir buçuk yaşındaki yeğenimde ruhuma en iyi gelenlerden.
 
Uykuda ruh pek dinlenmiyor bir sürü faaliyet içinde,uyku sonrası çok nadiren ruhum dinlenmiş klkarım,eğer gerçekten ruhun dinlenmiş uyanırsan kalktığında şarkı söyleyip dans edecek kadar iiyi hissetmen lazım.
 
ruhum artık dinlenemediğini hissettiğinde ve alarm verdiğinde gözyaşı döküyorum; tıpkı bulutların bir araya gelip sıkışıp gök gürültüsü ve şimşek eşliğinde yağmuru döküşü gibi. ağlıyorum ağlıyorum ağlıyorum ve çok yoruluyorum bu ağlama eylemi bittiğinde ama hani tatlı yorgunluk deriz ya, işte ondan.
 
Bedenim dinlenince ruhumda dinleniyor. Ekstra bir çaba vermeye gerek yok.
 
Kavramları biraz doğru oturtursak ruhun dinlemeye ihtiyacının olmadığı gerçeği ortaya çıkar.

Dinlenmek; ruhun tükenmez bilgeliğine, motivasyonuna, kuvvetlerine ve yetisemeyecek olan zihnin bir an işi gücü bırakıp bu farkındalığı yakalayarak iş değiştirmesidir.

Boșta kaldıkça yorulmaya devam et der ayet. Ben sanırım çok fazla seküler uğrașla yüklediğim zaman yazarak ya da manevi tefekkürler ile dinleniyorum.

Hatta ironi de yapayım : dinleniyorum yani din ile yükleniyorum
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst