logii
Kayıtlı Üye
Paranormal Kediler
Siste Önümüze Çıkan Kediler
Kedilerle her zaman bir bağım olmuştur. Çok gençken anneannemin evinde kedi ruhları görürdüm. Benim de Yoda isminde bir kedim vardı ve birbirimize çok yakındık. Bir kaç yıl önce Cadılar Bayramında, Yoda, o zamanlar ki erkek arkadaşım Jeff ve ben bazı arkadaşlarımızı görmek için Kuzey’e gidiyorduk. Jeff yolun yarısında kedim yüzünden mola vermek zorunda kalınca çok kızmıştı ve Yoda da arabadan kaçmaya çalışmıştı. Yoda ikinci kez kaçmayı deneyince Jeff onu sertçe yakalayıp arabanın içine atmıştı. Ne yazık ki Yoda’nın burnu hafif de olsa yaralanmıştı. Jeff’e bu davranışından dolayı çok kızmıştım. Yoda da ben de kızmış olsak da Kuzey’e doğru yolculuğumuza devam edecektik. Hava çok karanlıktı ve her yer sis içindeydi. Yolda giderken birden karşımıza yolun ortasına oturmuş kediler çıkıverdi. Hareket etmiyorlardı ve biz de mecburen durmak zorunda kaldık. Jeff onların yanından her seferinde geçmeye kalktığında kedilerden bir kaçı arabanın önüne yönelip tekrar yola oturdular. Jeff 7-8 kere benzeri denemelerde bulundu ama sonuç hep aynıydı. Sonunda Jeff yüksek sesle “Tamam, mesajı aldım” diye bağırdı. Yola baktık. Kediler yolda değillerdi.
Dobe'un Ziyareti
Biliyorum bir çok kişi ruhların küresel şekillere girdiği konusunda şüphelidir ama küresel biçim ruhların iletişim kurabilmesi için gereklidir. Evde çekilen fotoğraflarımıza bir gün tekrar bakarken resimlerin birinde kürsel bir görüntü gördüm. Fotoğrafın negatifine sahiptim ve olabildiğince görüntüyü büyüttürdüm. İnanılmazdı. Yıllar önce benimle yaşayan beş kedimden Dobe küresel görüntünün içinde yer alıyordu. Oysa bu fotoğraf çekildiğinde Dobe bizimle artık değildi. Dobe bizi ziyarete gelmişti. Buna o kadar çok sevindim ki.
Küller ve Kediler
Kedim 5 yıl önce öldü. Yediği her şeyi kusacak derecede kötü bir hastalığa yakalanmıştı. Açlıktan ölme noktasına gelmişti. Onu bu halde görmeye dayanamıyordum. Sonunda acısına son vermek için onu uyutmaya karar verdim. Daha sonra onu yaktırıp küllerini çimenlere savurdum. Ama bir süre sonra küllerinin yine aynı kutuda durduğunu gördüm ve hala da benimle.
Ölüm ve Barışma
Nişanlımla yeni bir eve taşınmış ve de bir kedimiz olmuştu. İlk zamanlar her şey yolunda iken bir süre sonra anlaşamaz hale geldik. Her ikimiz de kedimizi çok seviyorduk ama bir arada yaşayamıyorduk. Sonunda ayrılmaya karar verdik. İşte tam o günlerde kedimiz hastalandı. Durumu bir türlü iyileşmiyordu. Kedimiz gün geçtikçe sağlığını kaybederken ona olan üzüntümüzden dolayı nişanlım ve ben tekrar yakınlaşmaya başlamıştık. Veteriner onu kaybedeceğimizi söylediğinde nişanlım ağlamaya başlamıştı. O an nişanlımı ne kadar çok sevdiğimi anladım. Kedimizi kaybettik ama ilişkimiz sanki tekrar doğdu. Sanki içimden bir ses kedimizin bizi barıştırmak için bizi terk ettiğini söylüyor.
Zepplin'i Ziyareti
Benim de komşumun da kedileri vardı. Komşumun kedilerinden Zepplin, bizim bahçeye gelmeye bayılırdı. Bir Salı günüydü ve bahçede oturmuş sigara içerken Zepplin gelip kucağıma oturdu. Her zamanki gibi onu sevdim. Sonra atlayıp gitti. Komşumla bir kaç gün sonra karşılaştığımda onu çok üzgün gördüm. Sorduğumda Zepplin’i kaybettiklerini öğrendim. Zepplin Cumartesi günü vefat etmişti. Ama nasıl oluyordu da ölümünden üç gün sonra bizim bahçemize ve benim kucağıma gelebiliyordu.
alıntı
Siste Önümüze Çıkan Kediler
Kedilerle her zaman bir bağım olmuştur. Çok gençken anneannemin evinde kedi ruhları görürdüm. Benim de Yoda isminde bir kedim vardı ve birbirimize çok yakındık. Bir kaç yıl önce Cadılar Bayramında, Yoda, o zamanlar ki erkek arkadaşım Jeff ve ben bazı arkadaşlarımızı görmek için Kuzey’e gidiyorduk. Jeff yolun yarısında kedim yüzünden mola vermek zorunda kalınca çok kızmıştı ve Yoda da arabadan kaçmaya çalışmıştı. Yoda ikinci kez kaçmayı deneyince Jeff onu sertçe yakalayıp arabanın içine atmıştı. Ne yazık ki Yoda’nın burnu hafif de olsa yaralanmıştı. Jeff’e bu davranışından dolayı çok kızmıştım. Yoda da ben de kızmış olsak da Kuzey’e doğru yolculuğumuza devam edecektik. Hava çok karanlıktı ve her yer sis içindeydi. Yolda giderken birden karşımıza yolun ortasına oturmuş kediler çıkıverdi. Hareket etmiyorlardı ve biz de mecburen durmak zorunda kaldık. Jeff onların yanından her seferinde geçmeye kalktığında kedilerden bir kaçı arabanın önüne yönelip tekrar yola oturdular. Jeff 7-8 kere benzeri denemelerde bulundu ama sonuç hep aynıydı. Sonunda Jeff yüksek sesle “Tamam, mesajı aldım” diye bağırdı. Yola baktık. Kediler yolda değillerdi.
Biliyorum bir çok kişi ruhların küresel şekillere girdiği konusunda şüphelidir ama küresel biçim ruhların iletişim kurabilmesi için gereklidir. Evde çekilen fotoğraflarımıza bir gün tekrar bakarken resimlerin birinde kürsel bir görüntü gördüm. Fotoğrafın negatifine sahiptim ve olabildiğince görüntüyü büyüttürdüm. İnanılmazdı. Yıllar önce benimle yaşayan beş kedimden Dobe küresel görüntünün içinde yer alıyordu. Oysa bu fotoğraf çekildiğinde Dobe bizimle artık değildi. Dobe bizi ziyarete gelmişti. Buna o kadar çok sevindim ki.
Küller ve Kediler
Kedim 5 yıl önce öldü. Yediği her şeyi kusacak derecede kötü bir hastalığa yakalanmıştı. Açlıktan ölme noktasına gelmişti. Onu bu halde görmeye dayanamıyordum. Sonunda acısına son vermek için onu uyutmaya karar verdim. Daha sonra onu yaktırıp küllerini çimenlere savurdum. Ama bir süre sonra küllerinin yine aynı kutuda durduğunu gördüm ve hala da benimle.
Ölüm ve Barışma
Nişanlımla yeni bir eve taşınmış ve de bir kedimiz olmuştu. İlk zamanlar her şey yolunda iken bir süre sonra anlaşamaz hale geldik. Her ikimiz de kedimizi çok seviyorduk ama bir arada yaşayamıyorduk. Sonunda ayrılmaya karar verdik. İşte tam o günlerde kedimiz hastalandı. Durumu bir türlü iyileşmiyordu. Kedimiz gün geçtikçe sağlığını kaybederken ona olan üzüntümüzden dolayı nişanlım ve ben tekrar yakınlaşmaya başlamıştık. Veteriner onu kaybedeceğimizi söylediğinde nişanlım ağlamaya başlamıştı. O an nişanlımı ne kadar çok sevdiğimi anladım. Kedimizi kaybettik ama ilişkimiz sanki tekrar doğdu. Sanki içimden bir ses kedimizin bizi barıştırmak için bizi terk ettiğini söylüyor.
Zepplin'i Ziyareti
Benim de komşumun da kedileri vardı. Komşumun kedilerinden Zepplin, bizim bahçeye gelmeye bayılırdı. Bir Salı günüydü ve bahçede oturmuş sigara içerken Zepplin gelip kucağıma oturdu. Her zamanki gibi onu sevdim. Sonra atlayıp gitti. Komşumla bir kaç gün sonra karşılaştığımda onu çok üzgün gördüm. Sorduğumda Zepplin’i kaybettiklerini öğrendim. Zepplin Cumartesi günü vefat etmişti. Ama nasıl oluyordu da ölümünden üç gün sonra bizim bahçemize ve benim kucağıma gelebiliyordu.
alıntı
