"Gizlimabet Parapsikoloji Platformu"

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

Major Depresyon

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan tevhid61
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi

tevhid61

Banlı Kullanıcı
Ağır depresyon da denilebilir. Bu durumda olan insanlar genellikle küçük bir düş/hayal kırıklığı veya üzüntünün açtığı yarayla bu hastalığa yakalanırlar. Tabi ki de bu sadece küçük bir kıvılcım olur. Asıl hastalık sonrasında başlar. Genellik uyku sorunları olur geceleri uyanma, uyanıp uyuyamama ya da uyandığı zaman yataktan kalkmak istememe gibi durumlar görülür. Hayat artık yavaş yavaş anlamını yitirir. Buna bağlı olarak asosyallik de başlar. Kişi yaşamın bir anlamının olmadığını ve genellikle geçmişte yaptığı hataları düşünerek daha da kötü düşünmeye başlar. Gelecek ile ilgili hiç bir planı, umudu yoktur. Günlük istemeden yaşar sadece. Her gün intihar düşünceleri beynini ele geçirmeye başlar. Bu artık o kadar büyük bir hale gelir ki intiharı düşünmeden geçirmediği gün olmaz. Zaten hayat onun için anlamını yitirmiş bir boşluktur. Onu hayatta tutan tek şey inancıdır. Eğer Müslümansa veya başka bir dine mensupsa intiharın vereceği günahtan dolayı ne kadar intiharı istese de bunu yapamaz. Dini açıdan doğru olmadığından dolayı. ''Zaten bir gün öleceğim, birkaç sene daha yaşarım'' diye düşünür hatta. Dış dünyayla ilişkisi tamamen kesilmiştir. Sadece kendi iç dünyasıyla iletişim halindedir. İnsanları görmek istemez, insanlarla muhattap olmak istemez. Hatta hiç bir şey istemez kendini değersiz, gereksiz ve sıradan hisseder. Yaşam isteği tamamıyla kaybolur. Genellikle iç dünyasıyla iletişimde olduğu için çok hayal kurar kişi. Hayallerini gerçekleştiremediğini ve boş bir insan olduğunu görünce tamamen tükenir. Artık ''Allah'ım bir şekilde canımı al da kurtulayım'' der. Sıklıkla göz dolması ağlamaya meyillilik görülür. Aynaya baktığında gördüğü şeyden nefret eder. Eğer bu durumdan kurtulmak istiyorsa ki genellikle istemez. Bu durumdan kurtulmaya bile çalışmaz hayatın anlamsızlığından dolayı. Bir şey olur da biri onu hayata bağlarsa düzelir ancak aşık olmak gibi. Ya da ailesinin isteğiyle psikolojik tedavi ve ilaç tedavisine başlar da bu durumdan kurtulabilir. Yoksa çok zordur.



Not:Alıntı değildir. Kendi yaşadıklarımı yazdım. Sadece kendi deneyimlerimdir.
 
Hala izlerini taşısam da çok şükür atlattım o dönemi. 7 aylık bir dönemdi ama dışarıya belli etmeden, kendi içimde yaşadım. "Ergen" diyemeyecekleri şekilde yaşadım. Şu an söylesem inanmazlar. En çok güvendiğim, değer verdiğim kişiden üst üste darbeler alınca..
 
Arkadaşlar kendinize hedef amaç yaratmaya çalışın. Herhangi bir şey için umudunuz olsun ve hep yeşil tutmaya çalışın. Ben de yeni atlattım bazı şeyleri ama aşka tutunmayın kurtulmak için çünkü aşka güven olmaz. Bittiği anda daha kötü hissedersiniz. Kendimden biliyorum :) ve tavsiye etmek istediğim muhteşem bir kitap var. Okuyan ve metodları uygulayan insanların yüzde sekseninde başarı sağlamış bir kitap bende dahil. :) Depresyon ne kadar ağır da olsa faydası oluyor. Beni çıkarmıştı depresyondan. Psikoloğumdan daha çok faydası oldu bana ama kitap ismi vermek yasak mı değil mi emin değilim.
 
Arkadaşlar kendinize hedef amaç yaratmaya çalışın..herhangi birşey için umudunuz olsun ve hep yeşil tutmaya çalışın...bende yeni atlattım bazı şeyleri...ama aşka tutunmayın kurtulmak için çünkü aşk a güven olmaz..bittiği anda daha kötü hissedersiniz...kendimden biliyorum:) ve tavsiye etmek istediğim muhteşem bir kitap var..okuyan ve metodları uygulayan insanların yüzde sekseninde başarı sağlamış bir kitap bende dahil:) depresyon ne kadar ağırda olsa faydası oluyor..beni çıkarmıştı depresyondan..psikoloğumdan daha çok faydası oldu bana ama kitap ismi vermek yasak mı değilmi emin değilim..

Kitap ismi vermek yasak olur mu hiç :)
 
Kitap ismi vermek yasak değil :) Başka sitelerin, iş yerlerinin linkini veya adını vermek reklama gireceği için yasaktır.
 
Sevgili Britneytspears

Biz insanlar kendimiz bir şeyden fayda gördüğümüz zaman başaklarının da aynı şeyden fayda göreceğini düşünür ve tavsiye ederiz. Hayatın birçok alanında bu oldukça pratiktir ve birçok durumda gerçekten faydalı da olabilir fakat inanın bana bahsettiğiniz kitabı alıp okuyamayacak okuyacaksa bile içindekileri anlamayacak anlayacaksa bile uygulama motivasyonu olmayan bir sürü deprese insan var. Depresyondaki insanların anlama anlatma yetenekleri bellek kapasiteleri spontaniteleri azalır ve bırakın kitap okuyup kendilerini iyileştirmeyi yemek yemeye bile halleri olmaz istekleri olmaz kimi zaman. Mesajınızı okuduğumda psikologlar ya da terapistlerin bu konularda pek işe yaramadıkları ve kitaplardan daha fazla fayda görüleceği inancının siz de hâkim olduğunu ve bunu diğerlerine de böyle sunduğunuzu görüyorum. Bir psikolog olarak britneyspears kitaptan psikoloğunuzdan gördüğünüzden daha fazla fayda görmüş olmanız bana sizin kişilik örgütlenmenizle ilgili bilgiler veriyor ve ayrıca psikoloğa gittiğiniz dönem tam bir depresyon yaşamadığınız ve muhtemelen duruma bağlı depresif bir süreç yaşadığınız ben buradan anlayabiliyorum. Fakat herkesin durumu farklı herkesin kişilik örgütlenmesi ve fayda görebileceği yöntemler farklı. O nedenle sağlıkla ilgili konularda bir kaç basit veriden yola çıkarak şu işle yaramaz bu mutlaka yarar gibi yönlendirmelerin hakikaten yanlış olduğunu düşünüyorum ve hatta biliyorum.

En az iki haftadır süren uykusuzluk ya da aşırı uyuma
En az iki haftadır süren iştahsızlık ya da aşırı yeme
Değersizlik anlamsızlık ve daha ileri seviyede ölüm intihar düşüncelerinin varlığı
En az iki haftadır süren isteksizlik keyifsizlik
İş ve okul başarısında düşme
Diğerleriyle olmak istememe ve yalnız kalma isteği
Yalnızlık ve değersizlik hissi
Basit günlük yaşam aktivitelerini sürdürmede güçlük
Öz bakımın gerilemesi ( kişisel temizlik, giyim ve bedene hiç önem vermememe)

Bu belirtilerden 4-5 tanesi en az iki haftadır sizde devam ediyorsa lütfen ilk etapta bir psikiyatristle görüşün. Başvurduğunuz yerde terapi yapmaya yeterli birileri varsa ve terapi görürseniz çok uzun süre ilaç kullanmanıza da gerek kalmaz. Ama orta ve ağır dereceli depresyonlarda mutlaka bir süre ilaç kullanımı olmalıdır. Daha sonra tedavinin gidişine göre doktorla beraber karar verilebilir. Öyle sevgilinizden ayrıldınız üç gün keyifsizsiniz bu depresyon değildir bahsettiğim gibi belirtilerin en az iki haftadır sürekli devam ediyor olması gerekir. Her canı sıkılan depresyondayım diye geziyor ortalıkta oysa depresyon oldukça ciddi psikiyatrik hastalıklardandır ve intihar oranı çok yüksektir. Tedavisi yapılmazsa intiharla sonuçlanması en muhtemel psikiyatrik bozukluktur.

Sevgiyle iyi forumlar
 
,
Sevgili Britneytspears ,

Biz insanlar kendimiz bir şeyden fayda gördüğümüz zaman başaklarının da aynı şeyden fayda göreceğini düşünür ve tavsiye ederiz. Hayatın bir çok alanında bu oldukça pratiktir ve birçok durumda gerçekten faydalı da olabilir. Fakat inanın bana bahsettiğiniz kitabı alıp okuyamayacak okuyacaksa bile içindekileri anlamayacak anlayacaksa bile uygulama motivasyonu olmayan bir sürü deprese insan var. Depresyondaki insanların anlama anlatma yetenekleri bellek kapasiteleri spontaniteleri azalır ve bırakın kitap okuyup kendilerini iyleştirmeyi yemek yemeye bile halleri olmaz istekleri olmaz kimi zaman. Mesajınızı okuduğumda psikologlar ya da terapistlerin bu konularda pek işe yaramadıkları ve kitaplardan daha fazla fayda görüleceği inancının siz de hakim olduğunu ve bunu diğerlerine de böyle sunduğunuzu görüyorum. Bir psikolog olarak britneyspears kitaptan psikologunuzdan gördüğünüzden daha fazla fayda görmüş olmanız bana sizin kişilk örgütlenmenizle ilgili bilgiler veriyor. Ve ayrıca psikologa gittiğiniz dönem tam bir depresyon yaşamadığınız ve muhtemelen duruma bağlı depresif bir süreç yaşadığınız ben burdan analyabiliyorum. Fakat herkesin durumu farklı herkesin kişilik örgütlenmesi ve fayda görebileceği yöntemler farklı. O nedenle sağlıkla ilgili konularda bir kaç basit veriden yola çıkarak şu işle yaramaz bu mutlaka yarar gibi yönlendirmelerin hakikaten yanlış olduğunu düşünüyorum ve hatta biliyorum.
En az iki haftadır süren uykusuzluk ya da aşırı uyuma
En az iki haftadır süren iştahsızlık ya da aşırı yeme
Değersizlik anlamsızlık ve daha ileri seviyede ölüm intihar düşüncelerinin varlığı
En az iki haftadır süren isteksizlik keyifsizlik
İş ve okul başarısında düşme
Diğerleriyle olmak istememe ve yalnız kalma isteği
Yalnızlık ve değersizlik hissi
Basit günlük yaşam aktivitelerini sürdürmede güçlük
Özbakımın gerilemesi( kişisel temizlik, giyim ve bedene hiç önem vermememe)

Bu belirtilerden 4-5 tanesi en az iki haftadır sizde devam ediyorsa lütfen ilk etepta bir psikiyatristle görüşün. Başvurduğunuz yerde terapi yapmaya yeterli birileri varsa ve terapi görürseniz çok uzun süre ilaç kullanmanıza da gerek kalmaz. Ama orta ve ağır dereceli depresyonlarda mutlaka bir süre ilaç kullanımı olmalıdır. Daha sonra tedavinin gidişine göre doktorla beraber karar verilebilir. Öyle sevgilinizden ayrıldınız üç gün keyifsizsiniz bu depresyon değildir bahsettiğim gibi belirtilerin en az iki haftadır sürekli devam ediyor olması gerekir. Her canı sıkılan depresyonadayım diye geziyor ortalıkta oysa depresyon oldukça ciddi psikiyatrik hastalıklardandır ve intihar oranı çok yüksektir. Tedavisi yapılmazsa intiaharla sonuçlanması en muhtemel psikiyatrik bozukluktur.

Sevgile iyi forumlar


Genel geçer konuşmuyorum. Yalnızca kendi deneyimlerimi paylaşıyorum. Ayrıca bahsettiğim kitap depresyon tedavisinde çığır açan bir kitaptır araştırmanızı öneririm. Herkese fayda veren tek bir reçete tabii yoktur. Burası insanların kendi deneyimlerini ve düşüncelerini kimseye dayatmadan paylaşma yeridir. Kendine uygun gören ve benzer süreçlerden geçen insanlar dikkate alır. Ben psikoterapiden herhangi bir fayda görmememe rağmen nasıl fayda gördüğümü söyleyebilirim? Bunun yalnızca bana özel bir durum olduğunu anlayacak kadar zeki bu forumdaki insanlar.
 
:) ben bu forumdaki insanların zekasını tartışmıyorum bu noktadan prim yapmaya gerek yok. Fakat depresyondaki bir insan kendi zekasının çok altında bir performans gösterir. Normalde çok rahat anladığı ve kavradığı şeyleri yapamaz hale gelir. Ek olarak yazınızı okuyan ve depresyonda olan insanlar belki bu kitabı okumaya çalışacak anlamayacak yine de iyi hissetmeyecek ve umutsuzluğu artacaktır. Ben bu forumda insanların kendi deneyimlerini paylaşmaları konusunda da bir şey demiyorum fakat sağlık konusunda öneride bulunurken daha dikkatli olmak gerektiğini söylüyorum. Bu kitaptan sizin gibi birçok insan fayda görmüş olabilir bunu da tartışmıyorum. Fakat majör depresyon hastalarının bu tür şeylerden fayda göremeyeceğini (en azından ilk etapta)anlatmaya çalışıyorum. Ek olarak sizin tanınız gerçekten majör depresyon muydu? Ne kadar gittiniz psikoterapiye? Terapistim dediğiniz kişi belli eğitimlerden geçmiş ve terapi yapma yeterliliği olan biri miydi bilmiyorum. Terapistiniz yeterliydi de siz kişilik özellikleriniz nedeniyle insan faktörü olmaksızın o kitabı okuyarak daha mı iyi hissettiğiniz düşündünüz onu da bilemiyorum. Belki de terapi işe yaradı ama siz kişilik özellikleriniz nedeniyle yüklemeyi terapiye değil kitaba yapıyorsunuz bilemeyeceğiz. Bu kadar bilinmez varken terapinin ya da ilaç tedavilerinin değil de kitabın ,işe yaradığını söylemek uygun değil. Tabiki siz kendi deneyiminizi paylaşabilirsiniz ve ben de yaptığım işten dolayı buradaki yanlışlığı dile getirir ve insanları majör depresyonun tedavisini daha ciddiye almaları konusunda uyarırım. Bu otomatikleşmiş sorumluluk bilinciyle gelişen birşey kişisel algılamamanızı rica ederim. Şu anda sizin yazınızı okuyan bir majör depresyon hastasını düşünelim ve bu insan terapiye ya da ilaç tedavisine yeni başlamış olsun. Depresyondaki kişiler genellikle umutsuzdurlar ve olumsuz olana odaklanırlar. Sizin yazdıklarınızdan şunları düşünecek ; ben tedaviye başladım ama tedavi olumlu olmuyormuş, zaten herşey kötü gidiyor hayatımda herşey çok kötü, kurtulamayacağım terapist bile bana yardımcı olamaz diye düşünüp tedavisini ilacını bırakıp kitabı okumak isteyecek bir olasılık o da. Kitabı okumaya başlayacak belki anlayamayacak belki bitirmeyecek belki başaramayacak sonra bak bunu da beceremedim insanlar faydalanmış ama ben aptalım neyi başardım ki niye yaşıyorum ki diyecek. İnanın depresyon hastaları bunları düşünürler. En ufacık b,r olumsuzluğu çarpıtıp çarpıtıp kocaman engel ve olumsuzluklara dönüştürürler. Ne size ne de deneyiminize karşı değilim. Bu kadar yazıyı da sizin için değil yazdıkalrınızı okuyup depresyonda olan ya da gelecekte olabilecek insanları doğru bilgilendirmek için yazıyorum.

Sevgiler iyi forumlar
 
Bir psikologla depresyon hakkında tartışıcak kadar da yemedim kafayı. :D Kişisel olarak da algılamadım tabi ki ama buraya yazamayacağım kadar özel ayrıntılar var benim kendi depresyonum hakkında amma lakin psikoterapi beni daha kötü yaptı. Terapistim bunun normal olduğunu söyleyip durdu ama 1.5 yıl sonra daha fazla dayanamadım ve bıraktım. İnanın bırakmak iyi geldi. :) Dikkat: Burada yazılanlar benim kişisel deneyimlerimdir. :)
 
Kitabı anlamama kısmı doğrudur gerçekten. Bu dönemde insanda dikkat dağınıklılığı en üst seviyede oluyor. Bir psikoloğa gitmek belki iyi gelebilir ama bu durumu kendi iç dünyanızda yenmeniz lazım yoksa psikoloğun pek bir faydası olmaz. Zaten genellikle dertlerinizi ayrıntılı ayrıntılı anlatmak istemezsiniz psikoloğa. Ayrıca bu durumdan kurtulmak isteyenler için bir amacınız hayaliniz olması çok önemli. Hatta bu durumdan kurtulmanın tek yolu bile diyebilirim. İstediğiniz bir hayaliniz varsa peşinden koşun bu sizi daha çok hayata bağlar. Emin olun ALLAH'IN her günü acı çekerek, intiharı düşünerek; bu bende öyle bir hale geldi ki gerçekten birkaç girişimde bulundum. Ağlayarak hayat geçmiyor; geçmez de zaten.
 
Kitabı anlamama kısmı doğrudur gerçekten.Bu dönemde insanda dikkat dağınıklılığı en üst seviyede oluyor.Bir psikoloğa gitmek belki iyi gelebilir ama bu durumu kendi iç dünyanızda yenmeniz lazım yoksa psikoloğun pek bir faydası olmaz.Zaten genellikle dertlerinizi ayrıntılı ayrıntılı anlatmak istemezsiniz psikoloğa.Ayrıca bu durumdan kurtulmak isteyenler için bir amacınız hayaliniz olması çok önemli.Hatta bu durumdan kurtulmanın tek yolu bile diyebilirim.İstediğiniz bir hayaliniz varsa peşinden koşun bu sizi daha çok hayata bağlar.Emin olun alalhın her günü acı çekerek, intiharı düşünerek (bu bende öyle bir hale geldiki gerçekten birkaç girişimde bulundum) ağlayarak hayat geçmiyor geçmezde zaten.
Sevgili Tevhid, majör depresyona "ağır üzüntü" de diyebiliriz ve bu üzüntülerin belirgin bir ya da bir kaç sebebi vardır. Sebebi belli olduğu için, bundan kurtulmanın yolu öncelikle bu sebebi iyi kavramak gerekmektedir. Elbette kolay olmayan bir süreçtir ama bizi gerçekten seven güvenilir insanlara ki çoğunlukla ailemizdir, sığınıp açıldığımızda onlar da bizi dinler ve bu durumdan kurtulmamız için çabalarlar. Sizi mutlaka çok seven güvenilir bir yakınınız vardır diye düşünmekteyim. Ona açılın. Ayrıca güneşli havalarda yürüyüş yapın. Eğer dışarısı güneşliyse bu fırsatı asla kaçırmayın. Gerçekten sıkıntı ne olursa olsun, güneşli temiz bir havada yürüyüş iyi gelmekte. Eğer yaşadığınız bölgede deniz, göl varsa harika bir durum. Denizi seyredin, pozitivlik kazanacaksınız. Şayet deniz olan bir yerde değilseniz, önümüzdeki günlerde mutlaka, deniz, güneş tatili yapın. Denize girin. Gün içinde yapabileceğiniz başka bir şey ise neşeli şarkılar dinlemeye gayret edin. Hareketli, güzel bir müzik açıp dans edin. Bunları sık tekrarlamak, bir süre sonra üzüntünüzü hafifletecektir. Hayvanları sevin. İlle de eve almanız gerekmez ama bu dönemi atlatmakta karşılıksız sevgi sunan masum hayvanların size yaşama sevinci vereceğini göreceksiniz. Bol bol dua edin. Karamsarlıktan çıkmak, üzüntülerden kurtulmak için Felak, Nas sureleri çok faydalı. Sevdiğiniz arkadaşlarınızla, insanlarla birlikte olmak için, canınız istemese bile kendinizi zorlayın ve bir daha asla şu "intihar" kelimesini ağzınıza almayın. Aklınızdan dahi geçirmeyin. Bu konuyu açıp,samimiyetle yazdıklarınız için sizi yürekten kutluyorum zira, durumunuzu anlatarak bu durumdan kurtulmaya adım atmış oluyorsunuz. Tüm bunların haricinde ayrıca bildik nedenler dışında derin üzüntü, yaşamdan zevk alamama, intihar düşüncelerinin altında büyü, musallat ta olabilir, şayet hayatınızda sizi üzecek belirgin bişey yoksa böyle bir durum da olabilir. Çok kısa zamanda iyi ve ümitli günlere kavuşmanızı diliyorum.
 
Kitabı anlamama kısmı doğrudur gerçekten.Bu dönemde insanda dikkat dağınıklılığı en üst seviyede oluyor.Bir psikoloğa gitmek belki iyi gelebilir ama bu durumu kendi iç dünyanızda yenmeniz lazım yoksa psikoloğun pek bir faydası olmaz.Zaten genellikle dertlerinizi ayrıntılı ayrıntılı anlatmak istemezsiniz psikoloğa.Ayrıca bu durumdan kurtulmak isteyenler için bir amacınız hayaliniz olması çok önemli.Hatta bu durumdan kurtulmanın tek yolu bile diyebilirim.İstediğiniz bir hayaliniz varsa peşinden koşun bu sizi daha çok hayata bağlar.Emin olun alalhın her günü acı çekerek, intiharı düşünerek (bu bende öyle bir hale geldiki gerçekten birkaç girişimde bulundum) ağlayarak hayat geçmiyor geçmezde zaten.

Tevhid61 akciğer kanseri olsaydınız yine bu sorunu kendi içimde halletmeliyim yoksa kimsenin bana faydası olmaz diye düşünür müydünüz? Duygu ve düşünceleriniz sözkonusu olduğunda neden yardım almak fikri size zor geliyor? Depresyon beyindeki bazı kimyasalların salgılanması gerekenden az salgılanmasıyla ilgilidir ve aynı zamanda kendimize diğer insanlara dünyaya ve geleceğe ilişkin olumsuz algılarımızla bağlantılıdır. Dolayısıyla böyle bir sorunla tek başına başa çıkabilmeniz pek olası olmayabilir ve bu çok normaldir. Bu durumda neden kendi başınıza halletmeniz gerektiğine inanıyorsunuz? Lütfen bir uzmana başvurmayı deneyin. Tedavisi kesinlikle mümkündür.

Bir psikologla depresyon hakkında tartışıcak kadar da yemedim kafayı:D Kişisel olarakta algılamadım tabiki ama buraya yazamıycağım kadar özel ayrıntılar var benim kendi depresyonum hakkında...Amma lakin psikoterapi beni daha kötü yaptı...terapistim bunun normal olduğunu söyleyip durdu ama 1.5 yıl sonra daha fazla dayanamadım ve bıraktım..inanın bırakmak iyi geldi:) Dikkat: burda yazılanlar benim kişisel deneyimlerimdir:)

Anladım britneyspears fakat 1.5 yıl süren bir depresyon tedavisi olmaz:) O kadar uzamaz yani depresyon tedavisi. Bazı insanlar depresyon yakınmasıyla gelir ama dipte başka sorunlar vardır depresyon geçse de terapi devam edebilir. Ve bazı vakalarda evet terapi sürecinde hastanın depresyona girmesi iyiye işarettir ve evet bazen normaldir beklenen tepkidir :) Yine de önemli olan şu anda kendini iyi hissediyor olman. Belki terapistinle ilgili birşeydir çok yeterli değildi belki bilemeyeceğim.
 
Yazılanları okuyunca bir anılarım canlandı. Size kimseye anlatmadığım bir sır vereyim mi? Ben yastığımın altında büyük bir bıçakla uyurdum. Niye mi? Hazır olduğumda kendimi doğramak için. Sonrasındaysa haplarım vardı dolapta. İlaç mı bıçak mı diye bir seçim yapmaya çalıştım. Kendini ölümüne doğramaya düşünen bendim. Bir yandan da yemek yiyemiyor; uyuyamıyordum. O zaman koma halinden biraz iyi bir durumdaydım. Kolumu kaldırmak dahi istemeyecek kadar bir kopuş halindeydim. Bu durumda olanlarınız bilsin ki yalnız değiller. Psikiyatrik yardım hayati önemli; antidepanlar da çok gerekli. Yardım istemekten çekinmeyin. Ben yardım almasam şu an yaşıyor olmazdım. O süreçte bana yardım edenlere minnet borçluyum.
 
Sanırım bu yazı beni anlatmış ne tuhaf ama ne yazıkki ne aile ne aşk yönünden şansım yok bu ikili beni daha çok yoruyor normal bir hayat anormal gelebiliyor. insan ruhen ve bedenen çökmüş çirkin işe yaramaz hissediyor kendini
 
Ağır depresyon da denilebilir. Bu durumda olan insanlar genellikle küçük bir düş/hayal kırıklığı veya üzüntünün açtığı yarayla bu hastalığa yakalanırlar. Tabi ki de bu sadece küçük bir kıvılcım olur. Asıl hastalık sonrasında başlar. Genellik uyku sorunları olur geceleri uyanma, uyanıp uyuyamama ya da uyandığı zaman yataktan kalkmak istememe gibi durumlar görülür. Hayat artık yavaş yavaş anlamını yitirir. Buna bağlı olarak asosyallik de başlar. Kişi yaşamın bir anlamının olmadığını ve genellikle geçmişte yaptığı hataları düşünerek daha da kötü düşünmeye başlar. Gelecek ile ilgili hiç bir planı, umudu yoktur. Günlük istemeden yaşar sadece. Her gün intihar düşünceleri beynini ele geçirmeye başlar. Bu artık o kadar büyük bir hale gelir ki intiharı düşünmeden geçirmediği gün olmaz. Zaten hayat onun için anlamını yitirmiş bir boşluktur. Onu hayatta tutan tek şey inancıdır. Eğer Müslümansa veya başka bir dine mensupsa intiharın vereceği günahtan dolayı ne kadar intiharı istese de bunu yapamaz. Dini açıdan doğru olmadığından dolayı. ''Zaten bir gün öleceğim, birkaç sene daha yaşarım'' diye düşünür hatta. Dış dünyayla ilişkisi tamamen kesilmiştir. Sadece kendi iç dünyasıyla iletişim halindedir. İnsanları görmek istemez, insanlarla muhattap olmak istemez. Hatta hiç bir şey istemez kendini değersiz, gereksiz ve sıradan hisseder. Yaşam isteği tamamıyla kaybolur. Genellikle iç dünyasıyla iletişimde olduğu için çok hayal kurar kişi. Hayallerini gerçekleştiremediğini ve boş bir insan olduğunu görünce tamamen tükenir. Artık ''Allah'ım bir şekilde canımı al da kurtulayım'' der. Sıklıkla göz dolması ağlamaya meyillilik görülür. Aynaya baktığında gördüğü şeyden nefret eder. Eğer bu durumdan kurtulmak istiyorsa ki genellikle istemez. Bu durumdan kurtulmaya bile çalışmaz hayatın anlamsızlığından dolayı. Bir şey olur da biri onu hayata bağlarsa düzelir ancak aşık olmak gibi. Ya da ailesinin isteğiyle psikolojik tedavi ve ilaç tedavisine başlar da bu durumdan kurtulabilir. Yoksa çok zordur.
deneyimlerimdir.






Sayın tevhid61 öncelikle yaşadıklarınızdan dolayı çok geçmiş olsun diyor ve sorunları hala yaşıyor iseniz ALLAH'TAN acil şifalar diliyorum size ve tüm benzer sorunlar yaşayanlara. Evet, psikolog ve psikiyatristlerden yardım alınabilir ve bu sebeple sağlığa kavuşulabilinir. Ancak psikolog ve/veya psikiyatr yardımı alınmasına rağmen bir arpa boyu yol alınmamış örnekler de maalesef mevcuttur bilindiği üzere.


Dolayısıyla tam bir sağlığa kavuşmanız adına pek çok yolu, yöntemi akıl ve mantık süzgecinden geçirerek içinize sineni, yüreğinizin inandığı yolu denemenizi ve umutla inançla tedavinize sarılmanızı tavsiye ediyorum naçizane. Bu anlamda bir kişisel gelişim uzmanına da başvurabilir sorununuza kökten çözüm bulabilirsiniz. Sizin ve tüm benzer sorun yaşayanların en kısa sürede hayırlısıyla şifaya kavuşmanızı diliyorum .

Sevgilerimle... :)
 
Sayın tevhid61 öncelikle yaşadıklarınızdan dolayı çok geçmiş olsun diyor ve sorunları hala yaşıyor iseniz ALLAH'TAN acil şifalar diliyorum size ve tüm benzer sorunlar yaşayanlara. Evet, psikolog ve psikiyatristlerden yardım alınabilir ve bu sebeple sağlığa kavuşulabilinir. Ancak psikolog ve/veya psikiyatr yardımı alınmasına rağmen bir arpa boyu yol alınmamış örnekler de maalesef mevcuttur bilindiği üzere.


Dolayısıyla tam bir sağlığa kavuşmanız adına pek çok yolu, yöntemi akıl ve mantık süzgecinden geçirerek içinize sineni, yüreğinizin inandığı yolu denemenizi ve umutla inançla tedavinize sarılmanızı tavsiye ediyorum naçizane. Bu anlamda bir kişisel gelişim uzmanına da başvurabilir sorununuza kökten çözüm bulabilirsiniz. Sizin ve tüm benzer sorun yaşayanların en kısa sürede hayırlısıyla şifaya kavuşmanızı diliyorum .

Sevgilerimle... :)

Çok doğru psikiyatrist ve psikologlardan yardım alabilenler ve alamayanlar var. Eğer tanınız gerçekten majör depresyonsa yardım alırsınız ama siz zeminde bir borderline kişilik bozukluğuna sahipseniz ve üstüne gelişmiş depresyonunuz varsa tedaviye uyumunuz çok zayıf olacağından fayda görme olasılığınız düşüktür. Kaldiki majör kişilik bozukluğu olanların depresyonları da atipiktir. Veya da diyelim ki sizin durumunuz majör depresyon ama aslında bipolarsınız buyrun bakalım sadece antidepresan kullanımı ileride shiftle birlikte manik eksitasyona neden olabilecektir. Allah rızası için artık yardım alanlar da var alamayanlar da var gibi söylemlerle insanların inançlarını ve varsa olacaksa bile tedavi isteklerini baltalamayın! Siz ortalıkta ben gittim ama faydasını görmedim gibi laflarla dolaşanların söylemlerini önünüze koyup başka insanların da fayda görmesini engellemeyin bari. Her depresyondayım diyen depresyonda değildir ayrıca. Kendi öyle sanır. Ben 8 yıldır devlete bağlı bir klinikte hatta ruh sinir hastanesinde çalışıyorum ve intihar düşüncesi veya girişimi ile gelen yüzlerce hastanın ortalama 20 günlük yatıştan sonra intihar düşüncelerinin kaybolduğunu kendim biliyorum. Antidepresan ilaçların en az 6 ay ile 1 yıl arasında düzenli kullanılması gerekir ki tekrar etmesi engellensin. İnsanlar bazen gelip bir ay ilaç kullanıp sonra ben iyileştim deyip ilaçlarını bırakırlar. Hop 4 ay sonra tekrar depresyona girmiş . Sonra da adı ben fayda göremedim olur. Buyur burdan yak. İlaç artı bilişsel davranışçı terapi kombinasyonu depresyon tedavisinde oldukça etkilidir ve çok uzun zaman hatta belki hayat boyu nüksü engeller. Bunlar araştırmalarla desteklenmiş bulgulardır. Ama gittiğiniz merkezde terapi yapacak biri yoksa ya da terapi yapmaya zaman yoksa lütfen antidepresan kullanımına devam edin ve kontrollerde kullandığınız ilacın etkilerini yan etkilerini doktorunuza anlatın ki ilaç türü veya doz değişimi gerekli mi değil mi karar verebilsinler. Tedavi olma sürecine hastanın kendisininde aktif katılımı oldukça önemlidir. Ama diyelim ki üç ay geçti fayda yok doktorunuz da ilaç değiştirmiyor arzu ederseniz doktor değiştirin ama tedaviyi bırakmayın. Fakat gerçekten hastanın tedavi sürecine katılımı ve tedaviyi sürdürmesi çok önemli.

Ve ben son kez Allah rızası içinde çevrenizde gördüğünüz psikiyatriste psikologa gitmiş fayda göremediğini söyleyen insanların söylemlerini yayarak belki de intiharın kıyısında tedavi, alabilecek birinin tedavi motivasyonunu baltalamayın! Çünkü ister inanın ister inanmayın depresyon intiharla sonuçlanma olasılığı en yüksek psikiyatrik rahatsızlıktır şizofreniden de yüksektir intihar oranı depresyonda. Burada oturup depresif yakınmalarla terapiste girmiş 1.5 yıl 2 yıl 3 yıl terapi görmüş ama fayda görmemiş sonra bırakmış olan insanların zemindeki kişilik örüntüleri hatta kişilik bozukluklarından bahsedebilirz.Ve hatta kişilik bozukluklarının tedavisi çok uzun yıllar terapi görmeyi gerektirir . Kişilik bozukluğu öyle 2 yıl psikoterapi görmeyle geçmez :) O yüzden terapiste gittim depresyondaydım 2 yıl tedavi gördüm bir faydasını görmedim diyen insanların sadece majör depresyon hastası değil aynı zamanda majör kişilik bozukluklarının bulunabileceğini bu yüzden sürecin uzamış olabileceğini ve bu yüzden fayda görmediklerini düşünüyor olabileceklerini aklımıza getirerek başka insanlara aman şöyle bir arkadaşım var depresyondaymış 2 yl terapiste gitmiş ilaç kullanmış bir fayda görememiş sen kendine yakın olan yöntemi bul onunla iyileşmeye çalış tavsiyelerde bulunmaktan lütfen kaçınalım. Depresyonun tedavisi bellidir. Depresyondaki insanları o andaki kognitif yetersizlikleriyle bulamayacakları gereksiz çözümlere itmenin ve umutsuzluklarını pekiştirip tedavi olma olasılığını ortadan kaldırmanın bir anlamı yok. Dreamduality nin de dediği gibi depresyondaki biri için tedavinin ilk aşaması antidepresan kullanımıdır. Ve mutlaka kullanılmalıdır.

Not: İki gündür majör depresyon konusundaki agresif yazım tarzım nedeniyle üzgünüm fakat inanın klinikte de o kadar çok yanlış inançla karşılaşıyoruz ki bu yanlış inançlar insanların tedaviye erken gelmelerini engelleyip hastalığın ilerlemesine ve hatta bir kaç intihar girişimine bile zaman vermiş olabilir. Düşünsenize o girişimler sırasında kişi hayatını bile kaybedebilir. Ki intihar girişimi başarıyla sonuçlanmış ve depresyon nedeniyle hayatını kaybetmiş insanlar var. Lütfen belirtilerin bir kısmını en az iki haftadır süreyle kendinizde görüyorsanız o fayda görmüş bu fayda görmemiş gibi düşüncelere takılıp doktora gitmemezlik etmeyin. Ve varsa ölüm intihar düşünceleriniz lütfen ilk görüşmede bunu doktorunuza söyleyin sakın saklamayın. DEPRESYON TEDAVİ EDİLEBİLİR BİR HASTALIKTIR.

Yanlış inançalrdan bazıları
-Kendim içimde halletmeliyim
- İlaçlar fayda vermez
- Antidepresan ilaçlar bağımlılık yapar
- İlaçlar sadece uyuşukluk yapıyor başka bir faydası yok
- Psikolog psikiyatrist beni anlayamaz, kimse beni anlamıyor

Sevgiler iyi forumlar
 
Benim demek istediğimde yukarda yazılanlarla aynı zaten.Yanlış anlaşılmasın psikolog fayda vermez demiyorum ama fayda veren var vermeyen var.Ben psikoloğa gidiyorum tabiki ilaç yardımıda alıyorum ama bu durumu kendi iç dünyamda yaşayarak yenmeye çalışmasaydım psikoloğa gidip dertlerimi anlatmanın hiçbir faydası olmazdı bana.Ayrıca bu durum hala beynimi kemiriyor kurtulmuş değilim.Ayrıca evet ''edna'' zaten birgün öleceğini kabullenmiş ben için çokda sorun olmazdı bu akciğer kanseri durumu.Burda şunuda belirtmek isterim çoğu insan yaşıyor ama birgün öleceğini kabullenmeden.Ayrıca öyle bir durumdayımki ne aileme anlatmak istiyorum nede bir başkasına zaten kendimi bildim bileli duygusal şeyleri ailesinden saklayarak kesinlikle anlatmak istemeyerek büyüdüm.Birkez daha söylüyorum dini inancım beni hayatta tutan tekşey belkide.Bunun derininie inersek dini inanç=korku yani hayatta tutan tek şey öldükten sonra intiharın vereceği günahın korkusu.Son kez olarak tekrardan söylüyorum tabikide böyle bir durumdaysanız kesinlikle psikiyatrise gidiniz size kesinlikle fayda sağlamaz demiyorum.Ama nasıl düşündüğümü neler yaşadığımı yaşamayan bilemez.
 
Geri
Üst