LETHE

LETHE... ‘Gitmek sadece bir eylemdir, UNUTMAK ise kocaman bir DEVRİM...’ Nazım Hikmet RAN
Nefret ve kinin emsali Eris’in kızı güzeller güzeli Tanrıça Lethe... Gece’nin torunu Lethe annesinin sebep olduğu kötülüklerin içinde büyüdü. İlahlar arasında ona bir görev düşeceği vakit UNUTTURMA’yı seçti kendine. Ölümlüleri Hades’in yer altı dünyasına girişte Lethe nehri karşılar. Ruhlar geçmişte yaşadıkları acıları unuturlar Lethe’nin suyundan içince. Unuturlar unutmasına da yaşadıkları anılarda beraberinde yok olur. Boğucu ve korkunç bir sıcağın içinde tüm cazibesi ile akıp gider Lethe. Tüm ruhlar nehrin kıyısında konaklayıp sırasını bekler. Hiç bir kabın içine sığmayan nehir suyundan tatmak zorunludur. Troya Savaşı kahramanı Aineias İtalya’ya yolculuğu sırasında Lethe nehrinin kenarında konaklar. Ruhlar nehir kenarında beklemektedir. Kral Ankhises oğluna: ‘Kaderin kendilerine ikinci bir vücut vermesini bekliyorlar. Bin yıl boyunca burada kaldıktan sonra nehirden içip,Lethe’nin onlara verdiği yeni gövdeler ile dünyaya geri dönüyorlar.Yeterince içmeleri halinde geçmişteki hayatlarının yararlı anılarını yanlarına alabilirler. Ama fazla içerlerse tüm geçmişlerini unuturlar.’ Unutmak ile eşleştirilen Lethe, daha çok bireyin iç yolculuğu ve hayatı ile ilgilidir. Kurtulmak istediğimiz anların bizden alınıp gitmesini isterken, mutlu olduğumuz zamanları da kaybetme riskini göze almamız istenir. Anıların birbirinden ayrılması mümkün değildir. İnsan anıları ile birlikte sonsuzluğa ya da hiçbiri olmadan boşluğa gitmelidir. Nehre eğilip kana kana içtiğinizde en derin yaralarınız, acılarınız yok olup gidecek. Ama sıfırdan başlayacaksınız. Birazcık içelim deseniz sizden neyin gideceğini bilmiyorsunuz. Veda edemeyişimiz Lethe’nin suyundan bir damla içip unutamayışımız belki de çok değer verdiğimiz anılarımızı kaybetme korkusundandır. Hep gözü kapıda olanları hayatımıza alıp ‘Bu kez gitmeyecek’ diye kendimizi kandırmalarımız hep Lethe’nin etkisinden korkmamızdandır. Oysa ki nehir bir şeyleri affetmek için değil UNUTUP yeniden var olmak için akıyor. İçinizdeki huysuzu susturun, bir yudum için Lethe’nin size ikramından. Unutmak ve yeniden doğmak için ölmek gerekmiyor. Kırık dökük canınızı yakan anıları atın... DİLERİZ Kİ... Gelen gün bir güneş gibi doğsun önce içinize sonra tüm evreninize...
Alıntı