"Gizlimabet Parapsikoloji Platformu"

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

İşyerinde mobbing mağduruyum

Mobbingle baş etmenin yolu aptal kibar olmamak, gerekirse sert olmak, mobbing yapanlar gibi davranmak. Ama bunu cirkefce değil nazik ve seviyeli yapmak. Bir hayırdır lafi ve bir bakışla bugün ne bir şekilde püskürtt birini ornegin. Ben öyle baş ettim. İşimi en iyi şekilde yaptığım ve temiz kalpli olduğum için de insanlar ne olduğumu zaten biliyor. Yaşınız kaç bilmiyorum o yüzden önyargılı konuşmak istemiyorum. Fakat siz değişmeden çevreniz değişmiyor. Türkiye gibi ülkelerde o nezaket aptallik gibi görülüyor. O yüzden tavsiyem değişin .
 
Ahhh ahh .. şu kibarlığım ve saygım en büyük hatam oldu malesef bu işyerinde onca emek verdim hiçbirini görmediler son gün bende cirkefleşmek zorunda kaldım malesef ..
 
İş hayatından da çok soğudum artık ne yaparım bilmiyorum keşke kendi işimi kurabilseydim..
Tam senin derdinle dertlenecekken empatlık gereği, geçmişten bir konu görüp güldüm epey 😊 Allah rızası havass öğretecek hoca arayan birinin paylaşımıydı, büyü için demiyor da.. neyse..
Orası yanlış yermiş, yanlış iş tercihinde bulunmuşsun, ne sen onları kabullenebilmişsin ne onlar seni.. doğru yer doğru kişi doğru iş insanı bu kadar zorlamaz.. işi öğrenirken bazı zorluklar olur elbet bir düzeye kadar..
Çok uzun yıllar sonra hata yaptığını anlamak berbat bir duygu.. bu kadar uzamamış işte ne güzel kurtulduğuna şükret.. bundan sonraki iş arama sürecinde seçici ol.. her şeye razı olursan her şeyi yaparlar.
 
Para uğruna işsizlik uğruna insan sabrediyor malesef , çoğu kişi onca şey yaşıyor işi bırakamıyor malesef bu yüzden çoğu kişi ve bende iş konusunda seçiçi davranamıyor
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Geçen yıl bulaşıkçılık işine girdim. Tek çalışan bendim. Gıda sektörüydü. Izgara pişirmekten, bulaşıklara, servis yapmaktan, sipariş kabul etmeye tüm işleri ben yapıyordum. Ya azar işitiyordum ya da yemek vermedikleri zamanlar oluyordu günde 12 bazen 13 saat çalışıyordum. Bir keresinde su faturası fazla gelmiş diye patrondan azar işitiyorsam ertesi gün karısının odunları taşımam için emretmesiyle uğraşıyordum. Karısının kocasını yani patronu benden kıskanması vs cabası. Bazen 2-3 günlük yevmiyeyi vermedikleri oluyordu. Tüm bunlar 1 aylık çalışma sürecimde oldu. Patronun akrabaları, yeğenleri, çocukları, müşterilerin lakayt tavırları hoş olmayan bakışları vs mecburdum bunların hepsine katlanmaya. Bir gün önlüğü çıkarıp bıraktım siparişlerin en yoğun olduğu sırada ve çıktım. O gün alamayan yevmiyeyi de çirkeflikle aldım daha sonra. O sıralar çok muhtaç durumdaydım mecburdum yoksa o alçak insanlarla asla çalışmazdım.
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Geçen yıl bulaşıkçılık işine girdim. Tek çalışan bendim. Gıda sektörüydü. Izgara pişirmekten, bulaşıklara, servis yapmaktan, sipariş kabul etmeye tüm işleri ben yapıyordum. Ya azar işitiyordum ya da yemek vermedikleri zamanlar oluyordu günde 12 bazen 13 saat çalışıyordum. Bir keresinde su faturası fazla gelmiş diye patrondan azar işitiyorsam ertesi gün karısının odunları taşımam için emretmesiyle uğraşıyordum. Karısının kocasını yani patronu benden kıskanması vs cabası. Bazen 2-3 günlük yevmiyeyi vermedikleri oluyordu. Tüm bunlar 1 aylık çalışma sürecimde oldu. Patronun akrabaları, yeğenleri, çocukları, müşterilerin lakayt tavırları hoş olmayan bakışları vs mecburdum bunların hepsine katlanmaya. Bir gün önlüğü çıkarıp bıraktım siparişlerin en yoğun olduğu sırada ve çıktım. O gün alamayan yevmiyeyi de çirkeflikle aldım daha sonra. O sıralar çok muhtaç durumdaydım mecburdum yoksa o alçak insanlarla asla çalışmazdım.
Sormayın kadın halimle eşek gibi çalıştırıldim yarım kamyon malı tek başıma taşıdım ve saat gece 10 oldu hakaret edip istifa yazdırdılar
 
Sormayın kadın halimle eşek gibi çalıştırıldim yarım kamyon malı tek başıma taşıdım ve saat gece 10 oldu hakaret edip istifa yazdırdılar
Sakın üzülmeyin öyle muhtaç haldeydim ki evimde yiyecek bile yoktu ona rağmen çıktım. Kimse aç kalmaz, kimse de üç kuruş yevmiye veriyor diye - ki sanki hayrına veriyor- kendini Tanrı sanamaz.

İşi bırakmadan evvel, mutfakta çalışırken erkek müşterilerin mutfağa yanıma gelmesinden rahatsızlığım canıma tak etti. Müşterileri yanımdan yani mutfaktan çıkardıktan sonra o hırsla patronun yanına gidip 'burası nasıl bir işyeri, erkek müşteriler yanıma gelemezler, mutfakta çalışan tek kadınım. Burası pavyon galiba, madem öyle ben pavyon işletiyorum, kons arıyorum deseydin X Abi' diye patronu payladım. Ertesi gün en az kendisi kadar ebleh olan karısı aklınca siparişlerle ilgili laf sokunca önlüğü çıkarıp ellerine verdim. O kadar yoğun bir saatte çıktım ki hiçbir siparişi yetiştirememişler o gün. O günün tam yevmiyesini de söke söke aldım daha sonra. Canınızı sıkmayın, canınızı sıkanın da aklını alın.
 
Geri
Üst