Herkes yaşadığı doğa üstü varlık anısını anlatsın

Ben başlıyım şöle bi anım olmuştu ben daha çok küçükken 1.sınıfa gidiyordum o zamanlar Urfanın Ceylanpınar ilçesinde bi lojmanda kalıyoduk bu olayı hiç unutmam kaç sene geçti hala aklımda neyse ben mutfağa gitmiştim öyle oynamaya tam olarak hatırlamıyom niye gittiğimi öyle dönüyordum hani hepimiz yapmışızdır öle dönerek hızlanmış gibi hissediyoduk mutfakta öle dönüyom o arada'da annem dışarı çıktı ben hala dönüyom dönerken tam bi köşeye sinmiş filmlerdeki gibi yeşil yaratık kulakalrı uzun bişey yaşlı çok kısa normal bir insanın dizine gelir gözlüklü bir varlık elinde incilmi vardı değişik bi kitap vardı açmış okuyodu ben baktımda bana baktı gördüğüm an öyle bi kaçtımki dışara direk annemin yanına dışarıya kaç sene geçti hala unutmam benimde böyle bi anım var anlatmak istedim sizde anlatmak isterseniz okuruz hep beraber

Şeytanı gördüm ya da görüp de işaret ettiğim şeyi büyükler öyle sandı.. Bana güzel gelmişti ama onlar eşedlerini getirerek kaçıştılar. Demek ki her alevli yanar döner şey şeytan değilmiş ya da şeytan da bir kul onda sevgi arayıp sevgi aşılasak belki o da iyi olurdu, diye içimden geçmiş ancak diyememiştim o yaşta. Hipnozsuz hatırladığım ilk deneyim bu.

Benimde yatağım sallanıyo ayaklarımı elliyolar somut bir şekilde ayıkken

5. yaşımızda olanları hatırlamamız zordur ama ben anımsıyorum. Müstakil bir evimiz vardı ben elbise dolabını açar çığlık atarmışım . Sanırım kaçamayıp olduğum yerde nefessiz kalma özelliğim o zamanlardan kalma . Karanlıktan korktuğum için dayıcım beni kolumdan tutup evin dolaplı odasına sokmuştu kapıda bekliyordu. Kücük bir penceresi vardı orda net hatırlayamadığım yüz görmüştüm. Yine çığlık atınca dayım çıkardı beni. Sonra salona gidince ben pencereden dışarı baktım. Yine çıglık cığlığa kalınca dilim tutulmuş. Kağıt kalem verip çizdirmişlerdi. Kocaman elektriklenmiş gibi saçları olan bir baş ve küçük zayıf bir vücut bembeyazdı.

O gece dayım bizde kalmış . Salonda sırtına birinin vurduğunu hissedince kaçmış gece yarısı . Bir dahada gece hiç gelmedi. Annem o evde bereket olduğunu söylerdi , gece takunya sesi gelir çeşme açılır havlu ıslanırmış. Kıyamam korkarmış tabi ama yinede temiz havluyu eksik etmezmiş. Çok sonra eski oturanlar ermiş var kızım orda temiz tut evini demişler. Tabii doğruluğunu Rabbim bilir.

Benim ilk olayim cocukendi yasim 4-5 yasimda. Gece odama parmak kadar adamciklar geldi cok kalabaliktilar, yatagim adamcik dolmustu, 50 belki 75, belki daha fazla.Bilemem
Ve bu adamciklarin bir tanesi o birazcik farkli idi, bana yatagimdan inmemi istedi bende indim dolaniyordu üstümde bende onu izliyordum, hizlica dolaniyordu bütün bedenimi dolanioyrdu, bana dediki sen hastasin hemde cok hastasin, babana deki senin kaninda sari sari topcuklar var artikca artiyor, bunun önüne gecilmez ise sen cok hastalanacaksin. Ski ski tembihledi, babna anlat diye. Bende anlattim, baba ben hastayim sari top hastaligi var bende diyorum o cocuk anlaysim ve lisanimla.Babam inanmadi ciddiye almadi. Fakat cok zaman gecmedi bir kac gün ve hastaligim iyice ayyuka cikti,o zaman simdiki gibi degildi annem komsumuzun kadinini cagirdi, bu cocuga noluyor diye, komsumuz hemsire idi, bana bir kere bakmasi yeterli geldi, gözlerim tenim sararmisti, ve kadin anneme bu cocuk hepapetis dedi halk arasinda sarilik hasaligi. Ben haftalarca tedavi oldum, ve babam bana sormusu sen nerden bildin bu sari topcuklu hastaligini? Arkadaslarim dedi demistim.

Ben cocukken cok hastalanirdim sürekli hastalanirdim, ve onlari hep görürdüm,ayni surette degil ama sirin suretlerde.Oyardik bir defasinda bana bir sey icirdiler oynarken, eksimis cürümüs portakal tadindaydi, ben o seyi cok zor yutmustum ve bu yüzden hala portakal fanta tarzi seyler tüketemiyorum, kokusu tiksindiriyor.

La-edri' Alıntı:

Benim ilk olayim cocukendi yasim 4-5 yasimda. Gece odama parmak kadar adamciklar geldi cok kalabaliktilar, yatagim adamcik dolmustu, 50 belki 75, belki daha fazla.Bilemem
.

Genişletmek için tıkla ...

Parmak kadarcıkları ben de görürüdüm ama 2 tane hep aynı yastıgımın üstünde benle konusrlardı
Ama ilk gördüklerim onlar değil
Aslında ilk hatırladığım ama hatırlamamam gerektiğine inandığım anımda- çünkü o kadar küçüktüm ki olayım en fazla 2 -2,5 yaşında, beşikte yatıyorum, aşağıdan bakıyorum yuıkarı doğru ve bebek kucajklarında agucuk gugucuk sesler çıkarıyorlar-o zaman şöyle düşündüm: niye normal konusmuyorlar böyle ses çıkarıyorlar? diye bu saçma geliyor ama o kadar net ki kafamda yuzler bile tanıyorum.

Ama daha makul olanı-biraz daha büyükken ilk gördüğümü hatırladığım gece herkes uyuduktan sonra sese kalkar ve dışarıda beyazlar içinde insanlar görürdüm,ölüleri- bunu çok gördüm ama sonra birden durdu. zararsızdı ama

Anlatıcak bir anım bile yok...Adamı zorla materyalist yapıcaklar.

hazaR' Alıntı:

Anlatıcak bir anım bile yok...Adamı zorla materyalist yapıcaklar.

Genişletmek için tıkla ...

Senden bu yorumu bekliyordum hazar

Bende bir anımı anlatayım,yunanistan da bizim bir Türk köyü var o köyün tepesinde hep toplanırız gece 12 de ve sabaha kadar otururuz 7-8 arkadaş,bir gece gene öyle otururken bir kadın gördük hepimiz aynı anda ve sonrasında birden kayboldu tabi biz hemen köye geri döndük yusufların etkisiyle sonra köyün büyükleri anlattı bize o gördüğünüz kadın karaca ayşe dediler hoca ahmet yesevi'nin erenlerinden bir bayan vakti zamanında islamı yaysın diye her mürit biryere gönderilirken karaca ayşe de abisi karaca ahmet ile balkanlara gönderilmiş ve oralarda islamı anlatıp çok kişinin müslüman olmasını sağladıkları zaman türbelerinin yapılması için işaret bırakmışlar,zaman zaman karaca ayşe görülürmüş kimi zaman abdest alırken kimi zaman yürürken bizede görmek kısmet oldu ama hani gündüz görülse hiç fena olmayacak ))

Bende hoşlarına gitmeyen bir şey var sanırım Neden ama ?

hazaR' Alıntı:

Bende hoşlarına gitmeyen bir şey var sanırım Neden ama ?


Sent from my iPhone using Tapatalk

Genişletmek için tıkla ...

Senin tarantulalar ile alakalı olabilir

hazaR' Alıntı:

Anlatıcak bir anım bile yok...Adamı zorla materyalist yapıcaklar.

Genişletmek için tıkla ...

benim de hiç yok sayılır. bize hiç gelmiyorlar demek ki bizden korkuyorlar bu iyi))

ben 2 sene önce köyde odun almaya odunluğa gitmiştim elimdeki feneri odunluğun kapısına bir tuttum patates rengi gibi bir renkte bacakları ve kolları çok uzun gözleri sarı bir yaratık görmüştüm o anda bir kaçtım hala odunluğa giderkin içim bir garip oluyor.

Hangisini anlatsam ki 3 olay var yaşadığım ve net anımsadığım.İlki okul bahçesinde gündüz 12 yaşlarımdagördüğüm hayvanla insan arası bir yaratıktı.Aniden karşıma çıkınca şoka girdim.O bana bakıyor ben ona Yakalanmış gibi bir yüz ifadesiyle bana baktı ve ben eve kaçtım.Annemlere tarif etsemde ee komiktir gelinciğe benzettiler .Ki alakası yok gelincikle.En az boyu 1 metre iki ayağı var kanguru gibi bir duruş.Uzun kulaklı ve kuyruklu,kocaman gözleri vardı sanki yüzü köpeği andırıyordu.
İkinci olay yanındayken bizzat şahit olduğum 15 yıl evvel bir yakınımın varlıklar tarafından ordan oraya atılması bir manada şiddet görmesiydi.
Üçüncüsü de yatarken odanın ortasında yatağın önünde oturan kısa boylu çarşaflı bir kadının oflaması
Bunun dışında ufak tefek şeyler oldu ama bunlar kadar kötü değildi

Çocukluğumdan beri bir varlığı hep yanımda olduğunu hissediyorum, tabi ilginç olaylar da yaşadım. Mesela uyurken yüzüme üflerdi,artık dua mı ediyor başka bir sebepten mi bilmiyorum. Rüyamda da çok gördüm onu görmekten korktuğumu bildiği için rüyamda iletişime geçiyor sanki. Herneyse beni etkileyen en son olayı anlatayım. Geçtiğimiz yaz kasılarak uyandım, bedenim felç ama etrafımı görebiliyordum. önce kapının önünde uzun siyah cüppe gibi kapüşonlu birşey giymiş bir varlık gördüm. Yüzünü seçemedim ama karanlıktı. Sonra bir farkettim tam yatağımın yanında da kısa boylu yaklaşık yarım ya da bir metre şeffaf kız çocuğuna benzeyen bir varlık. Sanki içindeki damarlar bile görünüyordu o derece renksizdi ve muzip bir gülümseme vardı yüzünde. Korkudan duayı okuyamadım karıştırdım besmele çekerken bağırdım garip bir böğürtüyle. Eşim uyandı noldu diye. Senden mi çıktı o ses dedi, ben bile şaşırdım. Garipti ses tonum. Tabi ben bağırıp kendime gelince yok oldular. Aşağıda kardeşim yatıyordu o da görmüş ve balkondan çıkıp gitmişler. Bilemiyorum neydi onlar ama uzun bir süre geceleri etkileri devam etmişti. Sonrasında pek birşey yaşamadım. sadece varlıklarını hissediyorum sürekli arkamda gibiler. Ama şükür zararı yok, alıştım onlarla yaşamaya

Göremesemde hissettiğim olur, mesela daha önce burada anlatmıştım cep telegonu şarjının kablosu gözümün önünde sanki biri sallıyordu, birde geçen yıl oldu gece tam yatağa gidiyorum, karanlıkta 2 tane 1 metre boyunda var yok gölgeler gördüm, besmele bile çekemedim, sanki dilim bağlandı, ama zihnimden okuyordum felak nas, bir süre sonra kayboldu ama 2009 yılından beri saçımla, ayaklarımla ellerime sanki dokunma hissini hep hissediyorum. Geçen gece nefes tekniklerini denerken kulağımda bir fısıltı ama çığlık gibi fısıltı (hani fısıldamayı bazıları çok yüksek yapar ya bu da öyleydi) patladı resmen.. Suuusss diye bağırdı.. Düşündüm neden böyle oldu diye, o sıra aklımda kızgın olduğum biri vardı ona kızmıştım aklıma gelmişti. Gözüm kapalıydı ve şekil gözüktü sanki başında kuş tüylerinden yapılmış bişey vardı, gözleri çok iriydi, omuzları dar hayal meyal hatırlıyorum.. Çocukkende sobanın içindeki küller yüz biçimine bürünmüştü, ve sesini duymasamda konuşup gülüyordu. Bende maşa vardı meraklı köfteci gibi tuttum maşayla vurdum, gözlerini yumdu yine sırıttı..Ne olabilir ihtimalini düşünmedim bile, şimdi görsem öyle bişey kalp krizi geçirirdim

15 yaşındayım bu olay olduğunda. Gece uyurken annemin sesini duydum evde birileri var diye, ben de çok korkağım hafifce başımı kaldırıp yan odanın penceresine baktım.. gölge gibi 2 metre falan boylarında çok uzun saçları olan bişey gördüm hemen annemi uyandırdım. Yarı uykulu halde ne olduğunu sordu ben de doğru söylüyorsun evde birisi var dedim, ama ben sana hiç bişey söylemedim ki, dedi.. O günden sonra yalnız uyuyamıyorum

Bi keresinde de gece uykudan uyandığımda baktım anneannem gidiyor arkasında da bir gölge ben de onların arkasından dışarı çıktım. Mutfak kapısını açtığımda yoktu hiç kimse, ben de çığlık çığlığa koşarak bütün ışıkları yandırdım anneannem yatağında uyuyordu. Olanların hiç birisine anlam veremedim.. Uzun zamandır böyle şeyler yaşamadım hiç.. Ama bu yıl yine bazı şeyler oldu.. Mesela gece uyurken birden uyandım tam karşımda at üstünde simsiyah birşey yüzü gözükmüyordu bana bakıyordu elinde bişey vardı. Hemen yorganı başıma çektim sanki beni koruyacaktı Biraz geçtikten sonra baktım hiç bişey yoktu orda.. 1 hafta falan önce de yine gece uyandım yatağımda siyah bir gölge oturmuştu eğilip bana bakıyordu, herzamanki gibi yine yorgan beni o gölgeden korudu Yani bana bişey yapmıyor sadece bakıyor ama ben çok korkuyorum.. Hiç uğraşmam böyle şeylerle neden görüyorum o gölgeleri bilmiyorum. İstemiyorum görmek

HKBenimde yaşadığım ilk doğaüstü olay, daha okula bile baslamadandı sanırım. Ormana pikniğe gitmiştik, hava kararana kadarda otururuz hep. O zamanda esyaları toplayıp kalkıyolardı bizimkiler sanırım, bende bişeyemi küsmüşüm nedir tek başına annemler uzakta oturmuş ormana bakıyodum.ogünde yumuşak ağaçtan bi düdük oyup oynayım diye vermişlerdi bife onu hatırlıyorum. İşte o gün akşam üstü düdüğü öyle calarken, ağacların arasından grimsi zayıf çok uzun boylu dev gibi bişiy görmüştüm, hala unutmadım, deli gibi koşup annemlerim yanına kaçmıştım. bir kaç seferde önümden arkamdan gectiğini hissetmiştim...
Bende isterdim, şirin tatlı cüceler görmek ama dev baya bi korkutmuştu

Siyah cüppeli bir kız görmüştüm bir evin arka bahçesinden çıkıyordu cüppesini başına örtüyordu o sırada hem şok oldum hemde yürümeye devam ettim sonra da nereye gittiğini göremedim galiba kayboldu kızın saçları sapsarı yüzü de bembeyazdı bunlardan bi tane daha evimize bakan görmüştüm beni görünce yürüdü gitti insan gibilerdi varlık diyemeyecek kadar hala onları düşünüyorum.

bende özetle anlatayım..
ben bilinçsizce bir varlık davetinde bulunmuştum. lisedeyken ve doğa üstü olaylar ile alakalı hiç bir ilgim-bilgim yoktu, aniden gelişti. davete icabet oldu sorularımın doğru cevabını aldım ve tecrübe ettim. akabinde yaşadığım ilk ilginç olay mutfak tezgahı üzerindeki şişenin gözümün önünde hareket etmesiydi. şişe ve tezgah ıslak değildi. hem daire çiziyor hemde kendi ekseni etrafında dönüyordu belli bir hizi vardı.

devam eden günlerde gece uyandırıldım yataktan çekildim yorgan üzerimden fırladı gitti. birçok kez dokundu. nefes seslerini ayak seslerini duyuyordum enerjisini hissediyordum ama kendisini göremiyordum. bazen gölge gibi filan. kapılara tıklatıyodu. elimde tepsiyle balkona gidecektim kapalı mutfak kapısını açtı kapı kolunun hareketini gördüm. balkon kapısına da aynısı oldu balkon kapısı kilitliydi anahtarının da döndüğünü gördüm. bir kez kız kardeşime benim suretimde göründü. az önce koyduğum eşyanın yerini değiştiriyordu alakasız bir yerde buluyordum.

ceplerimden çok para çıkıyordu. parasız kaldığım zamanlar bütün giysi dolapların içindekilere bakıyodum cepleri tek tek kontrol ediyodum bişiler buluyodum. yıkanmış kurumuş ipteki kotlarımdan bile sağlam para çıkıyodu. 1 sene sürdü bu da. ben bunu anlatmaya başladıktan sonra kesildi birden. bir sene böyle şeyler oldu kendiliğinden bitti gitti. o şey herneyse gitti. artık nadiren ufak tefek gariplikler yaşasamda bu olay gibi değil.

(merak eden olursa diye yazıyorum. davet bir fincan davetiydi. fincana okunan duaları ve şifreli kelimeleri yada neyse hatırlamıyorum. )

Benim de çocukken yaklaşık 50cm. boylarında 7-8 tane sarışın,mavi gözlü arkadaşım vardı, sadece rüyalarımda gelirlerdi, bana liderleriymiş gibi davranırlardı, oyun oynar, eğlenirdik. Bazen ,ertesi gün olacakları gösterirler, beni uyarırlardı. Aileme anlattığımda, cinlere karışabileceğimi söyleyip çok tepki vermişlerdi ve benim bu konuda konuşmamı yasaklamışlardı. Yaşım ilerledikçe onları görme sıklığım azaldı. En son 14 yaşımdayken rüyama geldiler ve artık büyüdüğümü bu nedenle o gecenin son ziyaretleri olduğunu söylediler, ilk ve son defa beni biraz korkuttular. Ayrılma vakti geldiğinde yatağımı deli gibi çevirmişlerdi. Sonrasında bir daha onları hiç görmedim. Burada benden başka onları gören insanlar olduğunu öğrenince de sevindim diyebilirim