Renaskamp
Banlı Kullanıcı
Merhaba sevgili GMPP üyeleri,
Herkesin önemli sorunları varken belki çok gereksiz bi yazı yazıyorum ama çok bitkin hissediyorum yardım edecek kimsem yok. Sınavıma üç ay kaldı ve ben bi konu bile bitirmedim isteksizim dershaneyi bile bıraktım çünkü evden çıkmak istemiyorum arkadaşlarım büyüklerim bi hedefin amacın yok ondan böylesin diyorlar oysa hedefim var, hayallerim var. Etrafıma bakıyorum herkesin onca derdi varken sadece ders çalışman gerek ve bunu gözünde büyütüyorsun diyorum ama yinede isteksiz ve bitkinim. Kimsenin yüzünü görmek istemiyorum ailemi bile. Konuşmak anlatmak istemiyorum şimdi içinizden bana psikoloğa git gibi bi öneride bulunacak olanlar vardır mutlaka kusura bakmayın bütün psikologları aynı kefeye koymuyorum tabiki ama bırak sorun dinlemeyi herşeyde hata senin demekten başka bişey yapmıyorlar. Sorun ders çalışmak gibi görünse de asıl sorun benim içimde yaşadığım adını koyamadığım duygular kendime çeki düzen veremiyorum. Yaşıtlarımın aşk hikayeleri, alışveriş merakı, eğlenme isteği benim ilgimi çekmiyor. Özgürlük istekleri belki benimkiyle aynıdır diyorum bakıyorum onların özgürlük anlayışı evden izinsiz ve istediği saatte çıkmak aileden bağımsız habersiz yaşamak veya her istediğine sahip olmak oysa bu bana göre çok saçma benim için özgürlük=huzur ama bulamıyorum işte . Benim için bi çözüm bulun lütfen çok yorgunum ruhsal olarak bitmiş durumdayım. Ve şuan sınava çalışabilsem belkide mutlu olcam tek umudum o.
Herkesin önemli sorunları varken belki çok gereksiz bi yazı yazıyorum ama çok bitkin hissediyorum yardım edecek kimsem yok. Sınavıma üç ay kaldı ve ben bi konu bile bitirmedim isteksizim dershaneyi bile bıraktım çünkü evden çıkmak istemiyorum arkadaşlarım büyüklerim bi hedefin amacın yok ondan böylesin diyorlar oysa hedefim var, hayallerim var. Etrafıma bakıyorum herkesin onca derdi varken sadece ders çalışman gerek ve bunu gözünde büyütüyorsun diyorum ama yinede isteksiz ve bitkinim. Kimsenin yüzünü görmek istemiyorum ailemi bile. Konuşmak anlatmak istemiyorum şimdi içinizden bana psikoloğa git gibi bi öneride bulunacak olanlar vardır mutlaka kusura bakmayın bütün psikologları aynı kefeye koymuyorum tabiki ama bırak sorun dinlemeyi herşeyde hata senin demekten başka bişey yapmıyorlar. Sorun ders çalışmak gibi görünse de asıl sorun benim içimde yaşadığım adını koyamadığım duygular kendime çeki düzen veremiyorum. Yaşıtlarımın aşk hikayeleri, alışveriş merakı, eğlenme isteği benim ilgimi çekmiyor. Özgürlük istekleri belki benimkiyle aynıdır diyorum bakıyorum onların özgürlük anlayışı evden izinsiz ve istediği saatte çıkmak aileden bağımsız habersiz yaşamak veya her istediğine sahip olmak oysa bu bana göre çok saçma benim için özgürlük=huzur ama bulamıyorum işte . Benim için bi çözüm bulun lütfen çok yorgunum ruhsal olarak bitmiş durumdayım. Ve şuan sınava çalışabilsem belkide mutlu olcam tek umudum o.