güneşin ve ayın oturduğu eller

Hayatın ve ölümün gerçek sahibini tanımaya bir adım daha yaklaşır insan gerçek "oluş" deneyiminin kıyılarında dolanırken.
Ne bileklerine attığı fiyakalı çiziklerin bir etkisi olur onda, ne akıp duran kanında gördüğü yansımasının.
İntihar belki işte bu aidiyetin farkındalığına hizmet eder bir noktada, esas patronun kim olduğunu anlatır sana.

Sonra en keyifli gününün ardından, tam da masumiyetine tekme savurduğun bir ruhun acıyan yerinde başlar ağrılar.
yalvarırsın gecelerce, canını alsın diye yalvarırsın, yahut şifa versin diye.

Uyanırsın.

Yoğun bakımın ardından artık umudu kesmiş bekleyenlerinden dinlersin, doktorlarının da numune olarak gördüğünü bu aciz vakayı.

Sen isteyince değil, Rabbin isteyince dolanırmışsın varlığın iki yakasında.

Bak der, kopan damarlarındaki kanı durdurmaya da, vücudunu bitirmiş zehri arındırmaya da ancak kimin gücü yetermiş, anla.

Hayatın ve ölümün gerçek sahibini tanı.