"Gizlimabet Parapsikoloji Platformu"
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
Gece neden korku gelir?
- Konbuyu başlatan Talgaran
- Başlangıç tarihi
düşünen ve inanan
Kayıtlı Üye
Mind magic adlı kitabı okursanız cevabı bu kitapta.
nest
Kayıtlı Üye
Birçok sebebi var. Evrimsel süreçten bakarsak elektirik, ışık gibi şeylerin olmaması ve genelde vahşi hayvanların ya da kötü niyetli insanların saldırırken geceyi seçmesi atalarımızdan genetik olarak aldığımız olumsuz duygu olarak bize geçiyor. Onun dışında beynin belirli frekans aralıkları var ve bu gün içerisinde ışığın gelişine göre değişmesi farklı bir algıya geçiyor beyin geceleyin daha çok duygular ön plana çıkıyor gündüz ışığında daha çok mantıksal düşünce ön plana çıkıyor.
lightofgoddess
Kayıtlı Üye
Kötü varlıklar saklanma yeri olarak karanlığı seçerler çünkü
lightofgoddess
Kayıtlı Üye
Sevgili Rhea biz bu saatte neden uyumuyoruzVe tabi korkma lüksünüz olduğu için.. korktuğunuzda yardım alma imkanınız varsa, koşup arkasına saklanacak birileri yada bir şeyler yoksa o korku da geçiyor dımdızlak ortada kalınca. Bizler de korkuyoruz en fazla ışık açık yatıyoruz
C
cortana
Birçok sebebi olabilir, tek açıdan bakmamız mümkün mü?
En basiti “insanın” çağlar boyu gelişimini ele alalım; geceleri yırtıcıların ve avcıların saldırısına maruz kalmaktan korkan bir psikogenetik taşıyoruz.
Karanlık, görememek zaten alan hakimiyetimizi azaltıyor, kontrolün bizde olmadığını hissettiriyor. Bu da korkunun sebeplerinden biri olabilir.
Ayrıca gece kavramına toplumsal olarak fazla “korku” atfımız var. Hikayeler, masallar, korku filmleri... Zihindeki şemalaşmayı anlamak gerek.
Her şeyde spiritüel bir şeyler arayacaksak işimiz iş
En basiti “insanın” çağlar boyu gelişimini ele alalım; geceleri yırtıcıların ve avcıların saldırısına maruz kalmaktan korkan bir psikogenetik taşıyoruz.
Karanlık, görememek zaten alan hakimiyetimizi azaltıyor, kontrolün bizde olmadığını hissettiriyor. Bu da korkunun sebeplerinden biri olabilir.
Ayrıca gece kavramına toplumsal olarak fazla “korku” atfımız var. Hikayeler, masallar, korku filmleri... Zihindeki şemalaşmayı anlamak gerek.
Her şeyde spiritüel bir şeyler arayacaksak işimiz iş
URUMHAMATAHAYİL
Yönetici
Gece ya da karanlıktan korkutulmuşsuzdur. Yani sebep bilinçaltınız. İnsan karanlığa göre evrilmiştir. Karanlık insan bedenine ve zihnine çok iyi gelir. Yani gece ya da karanlık tam tersi iyi gelmesi gerekir
Merdut
Kayıtlı Üye
Yakın çağa kadar, yağmur ormanlarında ya da daha çaplıca ele almak gerekirse doğal seçilim ve hayatta kalma iç güdüsünün çeşitli sebeplerden dolayı daha haşin ve acımasız çalıştığı komünitede yaşayan bir insanın sizinle aynı görüşte olacağını düşünmüyorum.
İnsan karanlığa göre nasıl evrilmiştir? Açıklayabilir misiniz acaba? Nitekim insan karanlık ortamda, suni bir ışık olmadan, neredeyse bütün yırtıcılara oranla oldukça dezavantajlı ve işlevsiz bir hayvan. Eğer bahsettiğimiz "iyilik" aynı tür içerisindeki etkileşimler çerçevesinde ise durum farklı olur tabii ki.
Retro
Elit Üye
Gece korkmak çok doğaldır. Çünkü şeytanlar genellikle geceleri sosyalleşerek yaşarlar, gündüzleri uyurlar.
Geceler sadece korunan evlerde, enerjisi yüksek evlerde huzur vericidir. Ormanlarda, boş arsalarda, köylerde geceler tekinsiz varlıkların avenue'sudur. Hisleri ortalama hassasiyette bir insanın geceleri bu tekinsiz yerleri olduğu gibi cinni frekansların yoğunluğu üzerinden algılayabilmesi ve korku duyması normaldir.
Beraber yaşıyoruz onlarla.
Geceler sadece korunan evlerde, enerjisi yüksek evlerde huzur vericidir. Ormanlarda, boş arsalarda, köylerde geceler tekinsiz varlıkların avenue'sudur. Hisleri ortalama hassasiyette bir insanın geceleri bu tekinsiz yerleri olduğu gibi cinni frekansların yoğunluğu üzerinden algılayabilmesi ve korku duyması normaldir.
Beraber yaşıyoruz onlarla.
Rhea
Elit Üye
Dönem dönem korkuyor olsak da karanlığı seviyorsak bu onları da sevdiğimiz anlamına gelmez dimi
Retro
Elit Üye
Dönem dönem korkuyor olsak da karanlığı seviyorsak bu onları da sevdiğimiz anlamına gelmez dimi
Onları doğrudan sevmeyiz, ama onların sevdiği şeyleri mecburen istemeye istemeye de olsa severiz, bu toxic bir çekim yayar.
Bedendeki aşık cinin aşık olduğu herkese aşık olur, yakşamadığı kimseyi yakınımızda istemeyiz.
Rhea
Elit Üye
Ama hep seviyordum karanlığı toxic mi gelmişim dünyaya
Retro
Elit Üye
Ama hep seviyordum karanlığı toxic mi gelmişim dünyaya
Aydınlık bütünü, karanlıksa aydınlanması gereken taraflarını gösterir. O yüzden nur heryer ve herşeyken, karanlık konsantre olduğun yerindir.
Mesela arkadaşlarla ormanda kamp yaptığımız sürede 1 gün tek kalmak durumunda kaldım. Gündüz tek olmama rağmen telefonun çekmediği ormanda korkmadım ama gece arkadaşlarımla olmama rağmen uyuyacağım vakit şüpheci oluyordum ve sanki gözünü aç, etrafta tehlike var şeklinde hissediyordum.
Aslında göremediğim zaman daha iyi hissederim çünkü görmüyorum o zaman sorun yok diye düşünüyorum.Birçok sebebi olabilir, tek açıdan bakmamız mümkün mü?
En basiti “insanın” çağlar boyu gelişimini ele alalım; geceleri yırtıcıların ve avcıların saldırısına maruz kalmaktan korkan bir psikogenetik taşıyoruz.
Karanlık, görememek zaten alan hakimiyetimizi azaltıyor, kontrolün bizde olmadığını hissettiriyor. Bu da korkunun sebeplerinden biri olabilir.
Ayrıca gece kavramına toplumsal olarak fazla “korku” atfımız var. Hikayeler, masallar, korku filmleri... Zihindeki şemalaşmayı anlamak gerek.
Her şeyde spiritüel bir şeyler arayacaksak işimiz iş
C
cortana
Yok spiritüel varlıklardan bahsetmiyordum. Karanlıkta madde dünyamızdaki şeylere ilişkin görüş alanımız kısıtlanır, anlatmak istediğim şey bu. Bu da askıdaki hırkayı gölge varlık olarak görmemize sebep olur, aslında sadece bir hırkadır.
Göz görmek ister bu yüzden beyin hayal gücünü devreye sokar. Bu yüzden yanıltıcı illüzyonlar olması muhtemeldir. Ancak gerçekten varlıklar görüyor olma ihtimaliniz de var. Bu iki ihtimali eşit değerlendirmek gerekir.
C
chillroad
Birinin zihnimize etki etmesinden korkmanın evrimsel temeli nedir peki sizce?Birçok sebebi olabilir, tek açıdan bakmamız mümkün mü?
En basiti “insanın” çağlar boyu gelişimini ele alalım; geceleri yırtıcıların ve avcıların saldırısına maruz kalmaktan korkan bir psikogenetik taşıyoruz.
Karanlık, görememek zaten alan hakimiyetimizi azaltıyor, kontrolün bizde olmadığını hissettiriyor. Bu da korkunun sebeplerinden biri olabilir.
Ayrıca gece kavramına toplumsal olarak fazla “korku” atfımız var. Hikayeler, masallar, korku filmleri... Zihindeki şemalaşmayı anlamak gerek.
Her şeyde spiritüel bir şeyler arayacaksak işimiz iş
C
cortana
Evrimsel yönünü bilmiyorum ama deşifre olmaktan, kalp kırıklığından, hayal kırıklığından veya manipülasyondan kaçınmaya çalışmak olabilir; kısaca ele geçirilme tehlikesine karşı oluşan bir durum. Siz biliyorsanız lütfen paylaşın.