"Gizlimabet Parapsikoloji Platformu"

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

Farkındalığın tehlikeli yanı?

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan Ori
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

Ori

🌙
Moderator
Arkadaşlar sizce farkındalığın zararı var mıdır? Tuhaf bir soru gibi olacak ama aktarabilirsem beni anlayacağınızı umuyorum. Malum 2 gündür uyumuyorum. :)
Mesela bir örnek vereyim. 10 yaşındaki bir çocuk, 30 yaşında ki bir insanın farkındalığına bu yaşında yetişebilirse bu çocukta bir zarar yaratır mı? 30 yıllık kapasiteyi 10 yaşına kadar alan bu çocuğun gelişim düzeyi ne gibi bir zarara uğrar?
 
Bizler bunun için dünyaya geldiğimiz için etkilenmedik vaktiyle ama normal bir çocukta herhalde travma olurdu. Kaldırabileceğinden fazlası verilmez zaten. Oldu da bir şekilde çapını zorladı ise insan malum sıyırır. Fiziksel açıdan sorarsanız beyin kanaması geçirir.
 
Farkındalığın yalnızlaştırıcı bir etkisi var bence:) Gözlerin daldığında başkalarından daha uzağı görürsün...Kahkahalara küçük bir tebessüm ile yanıt verir geçersin.
Yaşadığın duyguların yoğunluğu artar. Hüznü de neşeyi de dibine kadar yaşarsın tabir i caizse.
 
Farkında olmak diğerlerinin farkinda olmamasıyla anlam kazanır.Farkında olan insan geniş çaplı yaşayış ve düşünüş tarzını benjmser.farkinda olmayan ona göre yetersiz kalır ve iletişim kurarken nep bir adim önden bakar ve kendine uyumlu bir arkadaş arar.ruhsal olarak farkındalığı bir statü olarak ele alırsak ileriye gitmek isteyecek bir insan alt bir statüyle mantıken iletişim kurmaktan çekinir ve kendi gibi farkındalığı benimsemiş ve aynı yoda paralel ilerleyebilecek ve birbirlerini aydinlatacak arkadaşlıklar kurmak isterler oyuzden farkindalikar evrensel bir kümede rasyonel sayıların yanında irrasyonel sayı olarak bir küme olustururlr ortak yanları ayni evrenseli görüntü olarak paylaşmak olur yani sosyal biriyseniz kontrol yeteneginiz düşükse farkındalık bir kişiyi çevresinden soğutabilir duygusal olarak üzülebilir ve biliyorsunuz insan sürekli üzülürse bu sorunların devamı da psikolojik olarak devam eder.velhasıl kelam eger farkındalık için calismalara başlayacaksanız baslamadan boyle bir soruda bulunmanız sizin bir adım önde olduğunuzun belirtisidir.Eğer düşünce yapısı olarak kendinizi kontrol edebiliyorsanız farkındalığın sizin üzerimizde hiçbir negatif etkisi olmayacaktır..
 
Normal bir çocuğa 30 yaşındaki bir insanın farkındalığı verilirse benim düşünceme göre çocukluğunu yaşayamaz buda başka psikoljik problemlere ve travmalara yol açar ve sağlıklı bir birey olamaz ama belirttiğim gibi normal bir çocuktan bahsediyorum mutlaka bu yükü taşıyabilecek çocuklarda vardır ama pek de olumlu olmaz şahsen insanların güldüğü şeylere daha derin bakıp aslında gülünmemesi gerektiğini fark ettiğinizde sizin için eğlence bitmiştir
 
Evet, o yükü taşıyabilen çocukların çocukluğu hep zor geçmiştir, yaşanmamıştır hatta. Bilmemek mutluluktur bir yerde. Azıcık aşım kaygısız başım, gibi.
 
Her şeyde olduğu gibi farkındalığın yarımı da inanılmaz zararlı. Kişi farkında olmadığının farkında, ancak nasıl farkında olacağının farkında değilse, kronik rahatsızlıklarla, depresyonlarla, özgüven problemleriyle cebelleşmek zorunda kalıyor.
 
Kişiler ihtiyacından fazlasını almamalı.Zaten genelde ihtiyacından fazlası verilmez ama kişi illede isterim derse sanırım biryerden sonra zararıda dokunabilir.
 
Herkesin kaldırabileceği kadar yükü var bu dünyada.Farkındalık konusunda da böyle.Kendimden örnek veriyim.Bir zaman önce bi meditasyon yapmıştım,meditasyon sırasında hersey olağandı.Meditatif halden çıktıktan sonra tuhaf biseyler oldu.Sanki benliğimin dışına çıktım.Sesleri farklı duymaya başladım.Herşeyin farkındaydım, herşey normal seyrindeydi ama ben normal değildim.Sanki ben benlğimin dışındaydım,tam olarak kelimelerle ifade bile edemiyorum.Hayatımda bir defa oldu bu ve öyle korktum ki böyle bi korkuyu daha önce yaşadığımı bile sanmıyorum.Öyle kalmaktan korktum sanırım.Korkudan kalp atışlarımı duymaya başladım, o derece..
Neyse ki kısa sürdü ve zaten bir daha o meditasyonu yapmadım.
Çocuk ya da yetişkin alabileceğinden,kaldırabileceğinden fazlası verilmiyor,almaya çalışıldığında benim yaşadığım gibi olabiliyor.Ya zamanı var ya da kapasite bu kadar.Oluru bu belki de....
İki beden büyük kostüm giydiğimizde nasıl görünüyorsak aynı hâli alıyoruz sanırım.Farkındalık hazır olmayana ,bünyeye oturmuyor.Çok zorlarsanız da hayra alâmet değil, zaten söylenmiş.
 
Herkesin kaldırabileceği kadar yükü var bu dünyada.Farkındalık konusunda da böyle.Kendimden örnek veriyim.Bir zaman önce bi meditasyon yapmıştım,meditasyon sırasında hersey olağandı.Meditatif halden çıktıktan sonra tuhaf biseyler oldu.Sanki benliğimin dışına çıktım.Sesleri farklı duymaya başladım.Herşeyin farkındaydım, herşey normal seyrindeydi ama ben normal değildim.Sanki ben benlğimin dışındaydım,tam olarak kelimelerle ifade bile edemiyorum.Hayatımda bir defa oldu bu ve öyle korktum ki böyle bi korkuyu daha önce yaşadığımı bile sanmıyorum.Öyle kalmaktan korktum sanırım.Korkudan kalp atışlarımı duymaya başladım, o derece..
Neyse ki kısa sürdü ve zaten bir daha o meditasyonu yapmadım.
Çocuk ya da yetişkin alabileceğinden,kaldırabileceğinden fazlası verilmiyor,almaya çalışıldığında benim yaşadığım gibi olabiliyor.Ya zamanı var ya da kapasite bu kadar.Oluru bu belki de....
İki beden büyük kostüm giydiğimizde nasıl görünüyorsak aynı hâli alıyoruz sanırım.Farkındalık hazır olmayana ,bünyeye oturmuyor.Çok zorlarsanız da hayra alâmet değil, zaten söylenmiş.

Sn lviv sizin tecrübenize benzer bir durum bende yaşadım. Ancak benim ki biraz trajikomik oldu:) Özellikle geceleri möö leme sesleri duymaya başladım. Neyse ki yaptığım çalışmayı bırakınca kendi kendine bitti bu tuhaf durum. Kapasite meselesi söylendiği gibi.
 
Sn lviv sizin tecrübenize benzer bir durum bende yaşadım. Ancak benim ki biraz trajikomik oldu:) Özellikle geceleri möö leme sesleri duymaya başladım. Neyse ki yaptığım çalışmayı bırakınca kendi kendine bitti bu tuhaf durum. Kapasite meselesi söylendiği gibi.
Gelen ses sıradışı,farklı.Farkındalığa uygun.:)
 
İnsanlar kurcuklamaması gereken şeyleri kurcuklamamalı eğer islami açıdan bakarsak Kuluna kaldıramayacağı yükü vermez diyorlardı sanırım tam bilmiyorum eğer bu yükü kaldıramayacak kişiyseniz ki bunu anlamakta ayrı bir mesele uygun olmadığınıza inanıyorsanız uzak durmakta fayda var çoğu kişi ne yazık ki haddini aşmaması gerektiğini yaşayarak öğreniyor umarım böyle bir şeyi kimse tecrübe etmeden her şey istediği gibi gider
 
Her şeyde olduğu gibi farkındalığın yarımı da inanılmaz zararlı. Kişi farkında olmadığının farkında, ancak nasıl farkında olacağının farkında değilse, kronik rahatsızlıklarla, depresyonlarla, özgüven problemleriyle cebelleşmek zorunda kalıyor.

Çapını aşmak deniyor buna. Sonra kimbilir hangi psikolojik problem çıkar kişide.
 
Tabi ki değil. Kendini zorluyorsa, olmadığı birşey için ısrarla zorluyorsa.
Herkesin çap sınırı kendine özgüdür, bildiğimi iddia ettiğimi nereden çıkardığınızı merak ettim. Çamur atma eğilimi oluyor galiba? Ya da algıda seçicilik?
 
Tabi ki değil. Kendini zorluyorsa, olmadığı birşey için ısrarla zorluyorsa.
Herkesin çap sınırı kendine özgüdür, bildiğimi iddia ettiğimi nereden çıkardığınızı merak ettim. Çamur atma eğilimi oluyor galiba? Ya da algıda seçicilik?

estağfurullah sadece merak ettim ve sordum kusuruma bakmayın alınacak birşey söylediysem :)
 
10 yaşındaki bir çocuk somut işlemler dönemindedir. bilinci somut işlemleri netleştirebilir ancak bu yaştaki bir çocuk gerğinden fazla soyut düşünceyle doldurulursa bu gelişimine zarar verir. zira henüz hazırbulunuşluk içinde değildir.
her insan kendi yaşının gerektirdiği gelişimleri gerçekleştirmeli diye düşünüyorum. bilgiyi bir anda hayatımıza almanın, bir anda onu kullanmanın bir yararı yoktur hatta zararı vardır. önemli olan bilgiyi bilmek değil bilgiyi özümsemektir ve bu on yaşındaki bir çocuk için sıradan gelişim evreleribde değildir. herşeyin farkında olmaya gerek yok. ilk farkındalığımız bugüne, içinde bulunuduğumuz anda olmalıdır.
 
Farkındalık tehlikeli olmadığı gibi tehliklerden koryan en büyük silahtır,ne kadar az farkındalık o kadar salakça işler ve o kadar tehliike demek.Bilgi korur.
 
Normal farkındalık için evet ama sabi sübyan çocuk için ağır gelir, taşıyamaz yıkılır zaten soru da bu yönde, reşit insanların kişisel gelişim amaçlı farkındalığından değil 10 yaşındaki çocuğun 30 yılda edinilmesi gereken farkındalığa bir anda sahip olmasının onda (ruhunda ve bedeninde) ne yaratacağı sorgulanıyor. Bırakın farkındalığı bazı gerçekler bile çocuklara söylenmiyor, alıştıra alıştıra kaldırabileceği şekilde haber veriliyor. Örneğin annen/baban/deden vs öldü yerine cennete gitti çok mutlu orada gibi şeyler söyleniyor.
 
Çapını aşmak deniyor buna. Sonra kimbilir hangi psikolojik problem çıkar kişide.

Ben yarım bırakılmış gelişim çalışmalarına dikkat etmek istedim.
Bende öyle oldu; meditasyonlarımla kendime yöneldim, gün içinde de kendimin ve etrafımın farkında olmaya çalıştım bir dönem. Bu dönemde neyi farkındalıkla yaptığımı ve yapmadığımı fark ettim, birkaç adımcık ilerlediğimde ise bıraktım gözlemi. Şimdi bulanık bir zihinle, farkındalıksız adımlar atıyorum, farkında olmadığımı fark ettiğimde dağınık zihnim ve bakış açımdan dolayı müdahale edemiyorum. Haliyle farkında olmadığını fark etmek, şimdiki dönemde hiç farkında olmadığım zamanlardakinden farklı problemlere yol açtı. Farkındalık süreci de olsa hiçbir şeyi yarım bırakmamalı o yüzden.
İlber Ortaylı'nın dediği gibi; cahiller iyidir, yarı cahillere göre.
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
Geri
Üst