İşe depresyonluyum demekten vazgeçerek ve depresyonu hastalık olarak görmeyerek başlayın.Hatta onu kucaklayın ve öğrenmeniz gerekeni alın ki depresyonu hayatınızdan çıkarabilesiniz. İkidir oluyor hep konu iş diyorsunuz? peki neyi yanlış yapıyorsunuz?Kendinize neyi yanlış söylüyor, olaylara nasıl bir yönden bakıp ele alıyor veya çocukken kimi rol model almışsınız bu konuda? Bir sürü soru var kendinize sormanız gereken,mutlaka sizinle ilgili davranışsal birşeyin ardından geliyor bu olay.Bunu çözemezseniz 3 sene sonra aynı buhrana tekrar girebilirsiniz.Sizi depresyona sokan olaylar ve kişilerle ilgili herşeyi bir deftere yazın,o zamanki patron ne dedi şimdiki işveren ne demişti,ailem iş bulamayınca ne yapmıştı,arkadaşlarımla nasıldım...gibi,benzerlikleri ayıklayın.Söylenen herşey ve yapılan her davranış geri planda buna yatak hazırlar.
Mevcut durumu iyileştirmek adına sevdiğiniz veya hep merak edip bir türlü vakit bulamadığınız aktiviteleri yapın. Önceden iş sahibi iken zaman ayıramadığınız akrabaları,arkadaşları,gitmek istediğiniz yerleri halledin bu arada. Ben depresyonlarımı severim,daha doğrusu psikolojik olarak sizi sarsan olayları severim.Çünkü her depresyonun ardından müthiş bir enerji ve üretkenlik dönemi gelir ve en güzel eserlerimi o dönemlerin ardından ortaya çıkartırım.Hayatımın her parçası gibi depresyon da benim bir parçam,onu itip dışlayarak değil kucaklayıp sebeplerini kabullenerek ancak onunla başa çıkabilirim.