Buraya ait değilim
- Konbuyu başlatan Levla
- Başlangıç tarihi
- Durum
Wabi Sabi
Kayıtlı Üye
Ben de bu aralar çok sinirliyim ve en küçük şeyde patliyorum tıpkı sizin gibi.....Ben kendiminkini herşeye sus sus sus artık belli bir noktadan sonra taşma aşamasına gelince artık en küçük şeylere kızar olarak buluyorum kendimi...belki siz de böylesinizdir sustukça birikip biriktiğinde ise ufak şeylere sinirlenen....
nastinka
Banlı Kullanıcı
resmen benim simdilerdeki ruh halimi anlatmişsiniz 0_oBen de bu aralar çok sinirliyim ve en küçük şeyde patliyorum tıpkı sizin gibi.....Ben kendiminkini herşeye sus sus sus artık belli bir noktadan sonra taşma aşamasına gelince artık en küçük şeylere kızar olarak buluyorum kendimi...belki siz de böylesinizdir sustukça birikip biriktiğinde ise ufak şeylere sinirlenen....
Uzun zamandır kendimi buraya ait hissetmiyorum.Aya,yıldızlara özlem duyuyorum sanki beni biri duyup alacakmış gibi yalvarıyorum onlara.Bu sıralarda çok sinirliyim en küçük şeyde patlıyorum sizce nedeni nedir ve ne önerebilirsiniz
Hepinize iyi geceler
Kim kendini buraya ait hissediyor ki zaten sevgili Levla. İnsanlar tutsak kaldığını hissettiklerinde olduğu yerden kurtulmak isterler ve tabi ki bu durum bunun aynısı. Mucizelere inanmam ama olmasını isterim. Her zaman derim ki bir tuşa basıp insanların soyunu kurutacağım. Buna nedendir bilmem ama gönülden inanıyorum. Deli saçması ama inanç ve hayaller işte bizi biz yapan şeyler.
Sizin ani ve ufak tefek siniriniz gerginliğiniz ve birikmiş öfkelerinizden kaynaklanıyor.
Hep birileri beni alıp götürecekmış gibi bekliyorum.
soyuz
Kayıtlı Üye
Uzun zamandır kendimi buraya ait hissetmiyorum.Aya,yıldızlara özlem duyuyorum sanki beni biri duyup alacakmış gibi yalvarıyorum onlara.Bu sıralarda çok sinirliyim en küçük şeyde patlıyorum sizce nedeni nedir ve ne önerebilirsiniz
Hepinize iyi geceler
İnsanın oluşumu incelendiğinde aslında hepimizin yıldız tozu olduğu aşikardır. Mistik açıdan insana kimi tanrının nefesi der kimi sureti ancak işin fiziksel boyutunda başınızı kaldırıp baktığımız semaya aitiz, biz evreniz evren de biz. Birilerinin sizi götürecekmiş gibi olması hissi bulunduğunuz ortama ve dünyaya çok fazla yabancılaştığınızı öfke patlamalarınız ise iletişim kuramadığınızı gösteriyor. Benim size tavsiyem sorunlarınızın kökenine inmeniz vücudunuzu ve beyninizi rahatlatarak beyninizi beta dalgalarından kurtarak alfa dalgalarına geçirmeniz yönündedir. İnternetten meditasyon, bilinç altı temizliği ve öfke kontrolü hakkında bir takım dökümanlar edinebilir veya profesyonel destek alabilirsiniz.
Son olarak üstat Carl Sagan'ın Voyager 1'in 6.4 milyar km uzaktan cektiği dünya fotoğrafına ithafen:
"Uzayın derinliğinden bu resmi çekmeyi başardık. eğer bu resme dikkatlice bakarsanız, orada bir nokta göreceksiniz. o noktaya tekrar bakın. işte o nokta burasıdır. evimizdir. o nokta biziz. sevdiğiniz herkes, tüm tanıdıklarınız, adını duyduklarınız, gelmiş geçmiş tüm insanlar hayatlarını o noktanın üzerinde geçirdiler. türümüzün tarihindeki tüm sevinçlerimiz ve acılarımız, kendinden emin bin çeşit inancımız, ideolojimiz ve ekonomik öğretimiz; her avcı ve her yağmacı, her kahraman ve her korkak, uygarlığımızın mimarları ve tahripçileri, her kral ve her köylü, birbirine aşık olan her genç çift, her anne ve her baba, umutları olan her çocuk, her mucit ve her kâşif, ahlak değerlerini öğreten her öğretmen, yozlaşmış her politikacı, her bir "yıldız", her bir "yüce önder", her aziz ve her günâhkar işte orada yaşadı; bir güneş ışınında asılı duran o toz zerreciğinde.
Dünya, dev bir evrensel arenada yer alan çok küçük bir sahnedir. bütün o komutan ve imparatorların akıttıkları kan göllerini düşünün... şan ve şöhret içerisinde, bu noktanın küçük bir parçasında kısa bir süre için efendi olabildiler. bu noktanın bir köşesinde yaşayanların, başka bir köşesinde yaşayan ve kendilerinden zar zor ayırt edilebilen diğerleri üzerinde uyguladıkları zulmü düşünün... anlaşmazlıkları ne kadar sık, birbirlerini öldürmeye ne kadar istekliler, nefretleri ne kadar yoğun!
Bu soluk ışık noktası, bütün o kasılmalarımıza, kendi kendimize atfettiğimiz öneme ve evrende öncelikli bir konuma sahip olduğumuz yolundaki yanlış inancımıza meydan okuyor. gezegenimiz, çevremizi saran o büyük evrensel karanlığın içerisinde yalnız başına duran bir toz zerreciğidir. içinde yaşadığımız bilinmezlik ve bütün bu enginliğin içerisinde, başka bir yerden bir yardımın gelip bizi bizden kurtaracağına dair hiçbir ipucu yoktur.
Dünya... şu ana kadar, yaşam barındırdığı bilinen tek gezegen. en azından yakın gelecekte, türümüzün göçebileceği başka hiçbir yer yok. evet, ziyaret ediyoruz. ama henüz yerleşemiyoruz. beğenseniz de beğenmeseniz de şu an için dünya yaşadığımız yer.
Gökbiliminin alçakgönüllü ve kişiliği geliştiren bir uğraşı olduğu söyleniyor. bana kalırsa, insan kibrinin akıl dışılığını, küçük dünyamızın uzaktan çekilmiş bu görüntüsünden daha iyi gösterebilecek bir şey yoktur. bu görüntü, bildiğimiz tek evimiz olan bu soluk mavi noktayı daha içten paylaşmamız ve koruyup şefkat göstermemiz gerektiği konusundaki sorumluluğumuzun altını çiziyor."
dynamic apnea
Kayıtlı Üye
Zaten gidiciyiz merak etmeyin Bir gün istemeseniz de buradan ayrılacaksınız. Tekrar aynı yerde uyanmamaya bakın siz
Bir gün istemeseniz de buradan ayrılacaksınız. Tekrar aynı yerde uyanmamaya bakın siz
Bulut_atlası
Kayıtlı Üye
Hiçbirimiz buraya ait değiliz ki zaten..sadece patlamanın etkisiyle atomlarına ayrılmış bir bütünün binlerce parçasından biriyiz.
WhiteFriday
Kayıtlı Üye
Nereden gelmiş olabilriz peki ? Aynı mesele bende de var.
shado
Banlı Kullanıcı
Doreen virtue'nin bir kitabını bulmuştum kitaplikta babam almış zamaninda,bedenlenmiş melekler tarzı bir şeydi adını hatırlayamadım şimdi orda yeryüzü meleklerinden bahsediyordu bir de test vardı yıldız insanı çıkmıştım birebir uyuyordu özellikler buraya ait hissetmeme durumunu ilk orda görmüştüm çok şaşırmıştım kitapta görünce sadece benim saniyordum ait hissetmeyen bi araştırın isterseniz hoşunuza gidebilir.
Levla
Kayıtlı Üye
Teşekkür ederim,kendimi Elsa gibi hissediyorumDoreen virtue'nin bir kitabını bulmuştum kitaplikta babam almış zamaninda,bedenlenmiş melekler tarzı bir şeydi adını hatırlayamadım şimdi orda yeryüzü meleklerinden bahsediyordu bir de test vardı yıldız insanı çıkmıştım birebir uyuyordu özellikler buraya ait hissetmeme durumunu ilk orda görmüştüm çok şaşırmıştım kitapta görünce sadece benim saniyordum ait hissetmeyen bi araştırın isterseniz hoşunuza gidebilir.
escano
Banlı Kullanıcı
Psikolojik olarak insanlar zaman zaman bulundukları ortamdan bıkabilir. Her insan yaşar bunu. Bende de var sayılır benzeri. Kapitalizm falan filan. İnsan ister doğrularına ister doğasına isterse her ikisine aykırı olan ortam yahut yaşam tarzlarında kendini oradan biri olarak göremez. Şehirliden köylü, köylüden şehirli olmaz bir süre sonra. Ayrıyeten insanın farkındalığının yüksek olması da buna yol açabilir. İnsan kendine "Neden yaşıyorum?" Sorusunu sorduğu zaman cevap veremediğini görünce bu ayrılık, ait olmama hissi ortaya çıkabilir. Ne var ki insanların çoğu kendilerine bu soruyu sormaktan aciz. Yardımcı olabildiysem sevinirim.
yare-i yarim
Elit Üye
Kendini bu dünyaya ait hissetmeme durumlarının çakraların dengesizliğinden oluştuğunu söylerler.Belki bilinçaltı düzeyindede bir problemler vardır.
Bazen insanım derken utandığımız oluyor. Şeref nereden çıktı şimdi sevgili Mr.Şeytan.
asterix
Kayıtlı Üye
Bu buraya ait hissetmeme durumu psikoljik bir nedenden olabilir tabi bir çok kişide böyledir eminim ama buraya ait olmayan insanlarda var;yani bu dünyada ilk kez bedenlenmiş yada çok az sayıda bedenlenmiş ama ruh olarak gelişmiş kişiler var bu varlıklar dünyanın bu özel zamnında hizmet amacıyla daha gelişmiş boyutlardan gelen varlıklar ve doğarken olan unutma perdesi nedeniyle tipik bazı durumlar yaşmakatadır :bu varlıklar ruh olarak zeka olarak gelişkinlerdir,bazılarında psişik yetenekler tezahür eder,kendilerini buraya ait olmadıklarını hissederler gözleri yıldızlardadır,psikoljik dengesizlik anormallik denecek ama aslında böyle olmayan haller yaşarlar,içe kpanık yada dönük olabilirler yalnızlığı seçer ve severler ,çok üretken pozitif enerjileri bol olan kişilerdir,parapiskoljik konulara çok yatkın ilgilidirler,topluma uyum sağlayamazlar toplum onlara çok sıkıcı gelir,aşırı derecede yalnızlık hissi ve kaygı hissedenelr vardır..bu varlıklar aramızda sayıları tahmimice nüfusun yüzde biri kadar.
Bulut_atlası
Kayıtlı Üye
Ne güzel anlattınız
bence olabilir bedenen pek belirli birşey yok dünyada ama ruhen çok fazla bilmediğimiz boyutlar var hatta ben küçükken farklı boyuta neredeyse geçiyordum ama korkudan o ortamdan koşarak annemin yanına kaçtığımı hatırlıyorum çünkü sağımda ve solumda karanlık akmaya başlamıştı ne olduğunu anlamadığım birçok olaydan biriydi bu tabiki.- Durum