Psikolog bile olsaniz hastanizi gormeden buna karar veremezsiniz.
Konuyu acan uyemiz,sayin Keiraya katiliyorum,beynimizin bize ettigi oyunlar bazen gercekle sanriyi karistirmamiza neden olabiliyor. Sizin durumunuzda bu kadar zihni bu konuya takmak bu sonuca neden oluyor bence. Cunku kendinizi ' ses duymaya' sartlandiriyorsunuz. Dilerseniz psikolojik destek alin,hayatinizda baska sikintilar da varsa bu cozum olabilir. Yasinizin kucuk oldugunu varsayarak sadece bu problem bu boyutla sinirliysa psikiatrik birsey olacagini sanmam kiufak yasta norolojik ilacin basit depresyon tedavilerinde hastaya verilip mucize beklenmesine karsiyim. O ilaclar o kadar basit seyler degil. Ve once kendimize sonra da etrafimizdakilere guvenip destek almali,sikintilarimizla once mucadele etmeliyiz. Psikiyatirlar yasam koclari cogaldikca insanlar en ufak seylerde bile kendilerini hastanelere ve ilaclara atar oldu.elbette bu durumun ve sorunun buyuklugune ve suresine bagli,buradan psikolog olsak ta teshis koyamayiz hicbirimiz.