Bir kurtarıcı gelecek mi Mesih ve Mehdi

Zaman dediğimiz şey insan bedeninin ömürsel takvimidir. Haliyle bilincin bir şeyleri projekte ederken kullanması gereken fenomeni zaman olarak açıklamışız. Bu yüzden belirleyicinin zaman olduğunu düşünmüyorum. O sadece bir araç ve tüm etkisi madde boyuta, bedene bağlı.

Mehdi kavramı ise dikkatli bakıldığında biat kültürünün eseridir. Kendinden daha üstün bir güce güven duyman ve sorgusuz sualsiz kabul edebilmen, bireysel ve kitleler halinde yaşadığın spiritüel kılıftır. Açıklayamıyorum, öyleyse kutsallaştırayım ; Yeterince cesur değilim, öyleyse birinin kolları altına gireyim ; Bilinmezlikten korkuyorum, öyleyse sabırla dua edeyim...

Bu kılıflar bizlere dışarıdan gelecek ruhsal bir kavrayış/koruma gibi öğretildiği için kendimizden uzaklaşıyoruz. Lahana misali kat kat hurafe ile örtün dur. Sonrada yıllarca tek tek ayıkla. Aman ne hoş.
 
Zaman dediğimiz şey insan bedeninin ömürsel takvimidir. Haliyle bilincin bir şeyleri projekte ederken kullanması gereken fenomeni zaman olarak açıklamışız. Bu yüzden belirleyicinin zaman olduğunu düşünmüyorum. O sadece bir araç ve tüm etkisi madde boyuta, bedene bağlı.

Mehdi kavramı ise dikkatli bakıldığında biat kültürünün eseridir. Kendinden daha üstün bir güce güven duyman ve sorgusuz sualsiz kabul edebilmen, bireysel ve kitleler halinde yaşadığın spiritüel kılıftır. Açıklayamıyorum, öyleyse kutsallaştırayım ; Yeterince cesur değilim, öyleyse birinin kolları altına gireyim ; Bilinmezlikten korkuyorum, öyleyse sabırla dua edeyim...

Bu kılıflar bizlere dışarıdan gelecek ruhsal bir kavrayış/koruma gibi öğretildiği için kendimizden uzaklaşıyoruz. Lahana misali kat kat hurafe ile örtün dur. Sonrada yıllarca tek tek ayıkla. Aman ne hoş.
“Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda, mevcuttur!” Atatürk
 
Zaman, potansiyeli olanı ortaya çıkarır. Bu durumda kurtarıcı kişi mi, yoksa zaman mıdır? Bana sorarsanız zamanı hafife alıyoruz. Çünkü çoğu şeyin belirleyicisi o dur.
Bence zaman kendini yiyen bi yılandan ibarettir.Zaman sadece kendini yiyerek bir şey kazanmadan ya da bir şey kaybetmeden yenilenir.Dışardan bakan kişi onun hep değiştiğini sanır ama o hep aynı kalır.Ne "zaman" başkasını yiyerek güçlenebilir ne de başkası "zaman"ı yiyerek güçlenebilir.Zaman salt olarak vardır ve var olmaya da devam edecektir.Zaman insan da olan potansiyeli ortaya çıkaradabilir o potansiyeli tamamen yok da edebilir ancak bu zamana bağlı bir durum değildir zaman bu işlere karışmaz sadece bir köşede kendini yemeye devam eder,her şey olması gerektiği gibi olur. insanda sadece potansiyel olması yetmez o potansiyeli ortaya çıkarıcak güç ve cesaret te lazım dır eğer insanda bu güç ve cesaret varsa zamanı kurtarıcı saymanın bir manasıda yoktur çünkü zaman üzümü çürütür şarabı ise lezzetlendirir.üzümde potansiyel vardır ama şarab olmamıştır bunu kendi istememiştir bu durumdan ne kadar doğru ya da emek verip şarap olan üzümün zaman ile birlikte lezetlenmesinin zamana bağlanması ne kadar doğru? Zaman sadece kendini yiyerek görevini yaptı.Diğer değişkenler üzümlerin elindedir.
 
Ruh içinde her bilgiyi bulunduran küçük bir evren değilmidir bu durumda ruh bilgiden üstün olmaz mı?
Burda ruhu ve bilgiyi nasıl tanımladığına bağlı ruh bir enerjidir bir özdür bir yaratımın temsilidir bir yansımasıdır Tanrının bilgi ise senin sonradan edindiğin aklın ve duyularının kavrama yolu ile edindiğin bir kavram biri yaratılışından beri var saf bir enerjidir diğeri ise kendi enerjini belli bir alana,konuya ya da herhangi algılayabileceğin bir kavrama yöneltip karşılığında kazandığın deneyimler tecrübelerdir ikisinin arasında belli bir üstünlük var denilemez bence ruh bilgiye açtır sen öğrendiğin bilgiler ile ruhunu doyurmaya başlarsın sorgularsın öğrenirsin bilgi edinirsin ruhunun o doyumsuz işleyişini tatmin etmeye çalışırsın bilgi edindikçe ruhunun özünü ruhunun özünü de farkettikçe bilgiyi bilginin temelini farkedersin aralarında bir kıyaslama yapılamaz gelişimleri birbirilerine bağlı
 
Bence zaman kendini yiyen bi yılandan ibarettir.Zaman sadece kendini yiyerek bir şey kazanmadan ya da bir şey kaybetmeden yenilenir.Dışardan bakan kişi onun hep değiştiğini sanır ama o hep aynı kalır.Ne "zaman" başkasını yiyerek güçlenebilir ne de başkası "zaman"ı yiyerek güçlenebilir.Zaman salt olarak vardır ve var olmaya da devam edecektir.Zaman insan da olan potansiyeli ortaya çıkaradabilir o potansiyeli tamamen yok da edebilir ancak bu zamana bağlı bir durum değildir zaman bu işlere karışmaz sadece bir köşede kendini yemeye devam eder,her şey olması gerektiği gibi olur. insanda sadece potansiyel olması yetmez o potansiyeli ortaya çıkarıcak güç ve cesaret te lazım dır eğer insanda bu güç ve cesaret varsa zamanı kurtarıcı saymanın bir manasıda yoktur çünkü zaman üzümü çürütür şarabı ise lezzetlendirir.üzümde potansiyel vardır ama şarab olmamıştır bunu kendi istememiştir bu durumdan ne kadar doğru ya da emek verip şarap olan üzümün zaman ile birlikte lezetlenmesinin zamana bağlanması ne kadar doğru? Zaman sadece kendini yiyerek görevini yaptı.Diğer değişkenler üzümlerin elindedir.
Merhaba. Kusura bakmayın yazdıklarım kısa olduğu için kısır kalmış. Ben zamanın insanlar üstünde belirleyici bir rol oynadığını düşünüyorum. Aslında zaman ile doğru kişiler bazen doğru orantılı ama bazen de zıt orantılıdır. Zaman, kurtarıcı diye tabir edilerek ortaya çıkanların zeminini hazırlar ve onu sunar diye düşünüyorum. Bunu yaparken de birçok noktaya temas ederek eş zamanlı çalışır. Tabi her potansiyeli olandan değil, bunu kullanabilenlerden bahsetmek istemiştim. Bu söylemlerim tamamen kendimce fikirler olduğundan doğruluğu veya yanlışlığı hakkında kesinlik yoktur. Zaman benim için önemli bir konudur. Şahsen kendi kendini yiyen değil de düz bir çizgi olarak görmeyi daha çok kabulleniyorum. Çünkü düşündüklerim bu yönde ağır basıyor ve zaman gerçekten bir nimet olabildiği gibi ayriyeten en büyük düşmanımız olabiliyor. Peki buna kim karar veriyor? Cevabınız için teşekkür ederim.
 
Geri
Üst