Amaçsızlıktan kurtulmak

Merhabalar yoğun bir amaçsızlık ve fazla düşünme için bir arınma korunma yolu bidiğiniz bir yol varmı
Yöntemler hep kısa sürelidir.Yaşam biçimleri uzun süreli.Kendinizi geliştirmek adına yapabileceğiniz durumları sıralar ve uygularsanız bu sizin faydanıza olacaktır.Düşünmemek adına yada arınma ritüelleri veririz ama sonrasında başa sarma olasılığı yüksek.
 
Fazla düşünmek bende de var. O yüzden günlük yazıyorum. Bazen de buraya yazıyorum.
Amaçsızlık kibirden doğar. Yani birşeylerini ignore ede ede artık hayata tavır almışsındır. Amaçsızlık hissinin altında yatan temel duygu inkardır. Yani görmemeyi tercih etmek. Bu da bir çeşit kaçış sendromudur. İnsan nereye kadar kaçabilir ? Anne karnına kadar. Anne karnında ise ölü hükmündesin. Yani inisiyatif almıyorsun ve bağımlısın. Böyle kalmak isteyenler bunu boşuna istemezler. Doğumun istenmemiş olabilir. Ya da böyle bir hisse kapılmış olabilirsin ve buna tepki olarak ya anti-hero olursun. Ya da üzrinde ölü toprağı olur.


İlimde derinleştikçe zamanda ilmin kendine döner ve kendini onaracak bilgeliğe erişirsin. Yani amaçsızlık hissi sadece planın bir parçası. Senin gerçekte kim olduğunun bir noktada ortaya çıkacak olmasının bir ön bahanesi olabilir en fazla.

Sürece güven.
 
Overthinker olmanın en güzel yanı kalemin de güçlü oluyor. Yazdıkça yazasın geliyor. Şairlerin ve yazarların nihilist duyguları güçlü olur mesela. Fazla empati yapmaktan, kendi persona kalıplarının dışında dolanıp kurgu ve ufuk turu atmaktan doğar bu.

Yani faydana çevir. Al eline kalemi karalamaya başla bence. Bir süre sonra yazdıkça neşelenmeye başlayacaksın. Kendin evde fikirlerin iktidarda olacak ))
 
Önce sorunu doğru tanımlamak gerekir. Koca bir ekosistemde herkes ve her şey iyi veya kötü bir amaca hizmet ediyor. Sizin sorununuz kaygı ve tükenmişlik diye düşünüyorum. Özellikle uyku sorununuz varsa kesinlikle düzene girip sabahları doğa koşusuna çıkmalısınız. Kendinizi fiziken oldukça yormalısınız. Beslenmenizi ayarlayarak bol bol aktivitelere katılmalısınız. Aktivitelerin önemi yok, her şey olabilir. Sadece boş durmayın. Gün içinde uyumayın ve sadece akşam 10 gibi uyuyup sabah 5:30-6:00 gibi erken kalkmayı başarın kafi. Siz yürüdükçe her şey şekillenecektir.
 
Genel olarak yapabilecek şeyler kısıtlı aslında.Birikim yapmak için artıda bir aylık kazanç gerekiyor.Ev araba hayal olmuş durumda.Siyasi olarak gençlik yapılanmaları birbirinden farksız...

Genel olarak hobi de denilebilecek dil öğrenmek,kod yazmak spor yapmak ve hayvan beslemek.Amaç sayısı az bana göre.

Anda kalmak için kişi kendini uyarabilir.Çok düşünmemek için bir yaşantı oluşturulup bunlar birisine ifade edilebilir.
 
Yalnız değilsin...istanbulda ki son 6.1 lik depremde sokaklara inme oranı % 2 ymiş...sebebi ne ola diye araştırma yapmışlar,
çoğu insanın dediği : ''yıkılırsa yıkılsın, zaten yaşamıyoruz ki'' mantığıyla ölümü bekler bi hale bürünmüş Toplum....
Mental, ruhsal ve fiziksel olarak büyük bir tükenmişlik ve umutsuzluk genele yayılmış vaziyette...
Amaçsızlık, boşluktur... hayatın anlamını yitirmesidir, artık bir hedefinin kalmamasıdır yada çok fazla mücadele etme sonucu oluşan şanssızlık ve başarısızlık sonucu oluşan Bezginliktir...
önce bunu bir belirle, ufak ufak git, parça parça ilerle...
seninkisi neden ? hastalık, parasızlık, yoksulluk, sevgili işlerinde olumsuzluk yada üstte saydığım durumlar veya hepsi...
önce ana nedenini bulman gerek... sonra tedavi ve ilaç (mecazi olarak) ...
 
Overthinker olmanın en güzel yanı kalemin de güçlü oluyor. Yazdıkça yazasın geliyor. Şairlerin ve yazarların nihilist duyguları güçlü olur mesela. Fazla empati yapmaktan, kendi persona kalıplarının dışında dolanıp kurgu ve ufuk turu atmaktan doğar bu.

Yani faydana çevir. Al eline kalemi karalamaya başla bence. Bir süre sonra yazdıkça neşelenmeye başlayacaksın. Kendin evde fikirlerin iktidarda olacak ))
Kesinlikle bunu bende farkettim bir süre önce şiir yazarken kelimeler zihnimden dökülür gibi oluyordu
 
Yalnız değilsin...istanbulda ki son 6.1 lik depremde sokaklara inme oranı % 2 ymiş...sebebi ne ola diye araştırma yapmışlar,
çoğu insanın dediği : ''yıkılırsa yıkılsın, zaten yaşamıyoruz ki'' mantığıyla ölümü bekler bi hale bürünmüş Toplum....
Mental, ruhsal ve fiziksel olarak büyük bir tükenmişlik ve umutsuzluk genele yayılmış vaziyette...
Amaçsızlık, boşluktur... hayatın anlamını yitirmesidir, artık bir hedefinin kalmamasıdır yada çok fazla mücadele etme sonucu oluşan şanssızlık ve başarısızlık sonucu oluşan Bezginliktir...
önce bunu bir belirle, ufak ufak git, parça parça ilerle...
seninkisi neden ? hastalık, parasızlık, yoksulluk, sevgili işlerinde olumsuzluk yada üstte saydığım durumlar veya hepsi...
önce ana nedenini bulman gerek... sonra tedavi ve ilaç (mecazi olarak) ...
Benim temelde zihnim çok karışık ve bunun önünü alamıyorum bir konu hakkında düşündüğüm zaman başka bir konuya atlıyorum istemsizce istemediğim şeyleri düşünmek zorunda kalıyorum ana sebep olarak bu yoruyor beni saydığın diğer nedenlerin hepside var ama beni yoran onlar değil onların üstesinden gelmeye çalışıyorum yorucu oluyor ama yapabiliyorum ama anlamsızlığa isteksizliğe katlanılmıyor zihnin karışıyor sürekli bir arayıştasın
 
Geri
Üst