uzumakikamilov
Kayıtlı Üye
Açık sözlü olmak etik olarak doğru bulunur, bize açık sözlü olmak erdem olarak gösterilir. Ancak açık sözlü olmak bazen tüm iyi anılar boşa yaşanmışcasına, ilişkilerin sona ermesine neden oluyor. Açık sözlü olmanın bir sınırı olmalı da, bu sınır neye göre belirlenmeli? Açık sözlü olmakla alakalı durumlar, çoğu zaman karşımızdakini kırmamak için ortaya çıkıyor. Sırf karşımızdakini kırmamak için açık sözlü olmamak da ilişkiye ihanet niteliğinde bence. Açık sözlü olayım, eğer bundan gocunuyorsa da yapacak bir şey yok, mantığı da çoğu zaman çok işlevsel değil. Bu sınırı çizmek haliyle kolay değil.
Sizce açık sözlülüğün bir sınırı olmalı mı, olmalıysa sınır neye göre belirlenmeli?
Sizce açık sözlülüğün bir sınırı olmalı mı, olmalıysa sınır neye göre belirlenmeli?