Ben kendi kendinize blokladıgınızı düşünüyorm. Nazarımız kendimize de isabet edebiliyor. Söylediğiniz andan itibaren farklı bir kulvara geçiş yapıyorsunuz. İnsanların o yönünüzden haberdar olduklarını bilerek dolanıyorsunuz ortalıkta mesela.
Boşuna sağ elin verdigini sol eliniz görmesin dememiş Resulullah. Var demek ki onunda bir esprisi
Birde şükrü eda edilmeyen nimet (nimetse tabi) yok olur. Allah onu nasıl verdiyse öyle de alır.
Bunu madde aleminde kıymeti bilinmeyen şeylere benzetebilirsiniz. Örnegin saglıgımızın, boş vaktimizin, gençliğimizin kıymetini bilmedigimizde elimizden alınmıyor mu, yok olmuyorlar mı?
İşte bu tür yeteneklerinizinde bundan bir farkı yok bence.
Kibir, şükürsüzlük(nankörlük), heva ve heveslerimize olan düşkünlükler...