hemen her inancı taşıyan insanın ölüm ve ötesi hakkında nasıl karışık duygular ve merak içerisinde düşünleri oluyorsa benimde bir müslüman olarak ölüm ve ötsi her zaman soru işaretli bir konu olarak hayal dünyamda var olmuştur. nasıl ölürüz, ölüm anı geldiğinde azraili görecekmiyiz, son an denilen o an da nasıl bir dünya gözlemleyeceğiz ve nasıl duygular taşıyacağız gibi yüzlerce düşünce belli zamanlarda aklımı kurcalıyor.
tesadüfen vakıf olduğum astral seyehat olgusuna uzunca bir süre deneme yanılma ve test etme gibi ritüelleri kendimin geliştirdiği yöntemlerle ilerletince, yakın zamanda başıma gelen astral seyahtten de öte ölüm anını rüya benzeri bir şekilde yaşadım.
hayatım boyunca yaşadığım en güzel açıklanamayan mistik olay olarak, bu gördüklerim ve yaşadıklarım bende tatlı bir hatıra olarak kalacak.
kısaca bahsetmek istiyorum, yukarıda anlattığım neden ve nasıllar zinciri beynimde karmaşık bir düşünceye dönüştüğü bir günde, gerçekliği o kadar üst düzey olan rüya tarzı bir ölüm anı yaşadım. bu öyle anlatılmaz bir duygu ki, en çok düşündüğüm anneme veda edemeden gidişimin çaresizliği, geride bıraktığım, planlarım ve acil olan işlerimin hatta gün içerisinde asla iptal edemeyeceğim bir sürü durumu saniyeler içerisinde saatlere sığmayan düşünceleri değerlendirip, hepsini bir kenara atıp son bir kez annemi görmek onu duymak ona sarılmak sesimi duyurmak gibi çok alakasız düşünceler benliğime hakim oldu. düşünüyorumda, dünyada hiçbirşey anne ve babanın yerini asla tutmak bir yana onların varlığının yada etkilediği olayların zerresinin yerini bile alamaz.
bu yoğun duygusal olayların anında ruhumu derinliğine kadar hissedip dünyadan soyutlanıp başka fizik kuralları olan ve orada bulunan insanların içerisinde çevredekilerin başbakan gibi gördüğü çok değerli bir insan olarak karşılandım. egom tavan yapmış oranın fiziki kanunlarına göre benim bedenim ve kabiliyetim üst düzey özelliklerde, istediğim herşeyi gerek düşünce gücü gerekse uzuvlarımla anında değiştirebilen bir nevi süperkahraman oldum. o kadar çok değişik ve sayısız olayları ard arda isteyerek çeşit çeşit bıkmadan yaşayıp devam ettim. içim sevinç dolu, mutluluk denen şeyin daha byüğü daha güzeli olan kelimelerle ifade edemediğim bir duygu yoğunluğunu yaşıyordum. mükemmel bumuydu diyorum dünyada mükemmel denilen şeylerin hiçbiri bu yaşadıklarımın yanından bile geçemez, o kadar harika anlar zamanlar ve olaylar yaşıyordumki, inanırmısınız bilmiyorum ama ölmek denen şeyi o an yaşadığım boyutta düşünürken, dünyada bir insanın başına gelebilecek en mükemmel şey olarak adlandırdım.
teşekkür ediyorum.