Ișlerin sürekli rast gitmesi de, sürekli sekteye uğraması da evren için aynı anlama gelir. Düșsel dünyandan yayılan fixlenmiș taleplerin sürekli karşılık bulmaya devam eder. Herşey nötürken bile olmayacak olanı oldurursun. Bu olmayacak olan şey, engelleri aşmak olarak ta tezahür eder, kendine engeller çıkartmak olarak ta. Evren gozlemciye göre şekil alır. Gözlemcinin eğer başarısızlık konusunda katı kabulleri varsa geçmiş olsun.
İșin aslı işlerin en kötü olduğu anda eğer durumu kabullenmemeyi bașarabilirsen senaryo çok kısa bir sürede zaten değişir. Olmadık yerden olmadık bir kırılma illa devreye girer ve seyir değişir. Bana bu çok oldu. İyi anlamda da kötü anlamda da.
Ama insan tabiatında gizli olan bir inat ve kibir bilinci vardır. Bu bilinç korkular ile çok iyi kombine olur. Olayları kötüye yormaya, herşey nötürken bile kötüye yormaya, hatta herşey tam istedikleri gibi iken bile "illa bisey çıkacak" beklentisinde kalmaya meyillidirler. Kendini iyi ve güzel olana layık görememe durumu vardır burdaki gizli motivasyonda. Çünkü korkularımız, gizli kibrimizle birleşerek evrene karşı (tanrıya karşı da denebilir) direnç gösterir. Kibir, herzaman muhattabini çaresiz bırakma motivasyonundadır. Ama evreni çaresiz bırakamayız. Kısacası koşulsuzca pozitif düşüncede kalmayı egomuz içten engeller. Biz de kendimizi yapay olarak pozitif enerjide kalmaya zorlarız, ama bu da malesef Toxic bir girişim olacaktır. Evren rol yaptığını anlar çünkü. İnsanlar bile anlar işin aslı.
Evrene ve onun kollektif yasalarına ayak uydurma noktasında ego asla ilk adımı atmaz. İlk adımı evrenden bekler. Evren ise fedakarlık yapmayan kimseye yol vermez. Aynı yere dönüyoruz ; gururunu (kibrini) feda etmeyene evrensel destek te yok.
Bazı insanlar ciddi anlamda hem bunalıma girerler, hem de geçici bir rahatlama oluşunca gerekeni yapmamakta ısrar ederler ve yine bunalıma geri dönerler. Kuranda Arafta bırakılanlardır bunlar. Arafta kalanlar özel bir bilinçte kalırlar. Hassas yapidadırlar.
Arınmak bir yaşam biçimi olmalı. Herşey yolunda giderken de arınmıșlığı muhafaza etme noktasında çaba ve tercihler hayatı öneme sahiptir.