Nikola-Tesla
Banlı Kullanıcı
- Katılım
- 26 Nis 2014
- Mesajlar
- 4
- Tepkime puanı
- 0
Konuyu yanlış yere açtıysam özür dilerim affedin yada gereksiz gördüyseniz okuduysanızda zamnınızı çaldığım için beni affedin.
Öncelikle merhaba yeni üye oldum sayılır konu açma gereği duydum fikirlerinizi almak için bilmiyorum bu bir sorunmu yoksa olan birşeymi nasıl desem herzaman oluyor yada 18 yaşın getirisimi?
Hayatım sanki kısır döngüde gündelik aynı rütin şeyler farklı birşey yok bulamıyorum hergün sıradan olaylar işe gidenler, kaldırımda ilerleyenler, benim gibi okula gidenler, aynı mekanlar, aynı yollar ve aynı arkadaşlar,yine aynı neden böyle hayata bakıyorum yada banamı yanlış geliyor?
Daralıyorum arada bir devamlı ğöğüsüm taş oturdu derler ya öyle bir his var sıkılıyorummu veya başka bir duygumu bilmiyorum sebebide yok durduk yere
Sonra nedense çok bencil biriyim arkdaşlarımı bile seçerken bana nasıl bir çıkarı olur diye düşünüyorum yada birşey ısmarlarken hep kendimi düşünüyorum
İnsanları benim çıkarıma uygunlar ve uygun olmayanlar diye ayırıyorum.
Gülüyorum ama sırf gülmek istediğimden değil onlara öyle görünmek için.
Dışardan tanıdığım insanlar hep bana iyi birisin, efendisin maşallah, senin gibi bir çocuğum olsa diyor ama neler yaptıklarımda haberleri yok sırf onlar bana öyle dedikleri için öyleyim sanırım içimden ne fırtınalar kopuyor haberleri yok bir bilseydiler sanırım lanetlerdiler
Böyle olmayı benmi istedim yoksa bana yüklenen konum bumu ne yapacağım bilmiyorum ağlamak istiyorum yapamıyorum bazende öyle bir oluyor hemen ergen tabiriyle sulu göz oluyorum şebnem ferahın dediği gibi "sil baştan" başlamak gerekirse nerden başlamalıyım umarım beni anlıyorsunuzdur teşekkürler.
Öncelikle merhaba yeni üye oldum sayılır konu açma gereği duydum fikirlerinizi almak için bilmiyorum bu bir sorunmu yoksa olan birşeymi nasıl desem herzaman oluyor yada 18 yaşın getirisimi?
Hayatım sanki kısır döngüde gündelik aynı rütin şeyler farklı birşey yok bulamıyorum hergün sıradan olaylar işe gidenler, kaldırımda ilerleyenler, benim gibi okula gidenler, aynı mekanlar, aynı yollar ve aynı arkadaşlar,yine aynı neden böyle hayata bakıyorum yada banamı yanlış geliyor?
Daralıyorum arada bir devamlı ğöğüsüm taş oturdu derler ya öyle bir his var sıkılıyorummu veya başka bir duygumu bilmiyorum sebebide yok durduk yere
Sonra nedense çok bencil biriyim arkdaşlarımı bile seçerken bana nasıl bir çıkarı olur diye düşünüyorum yada birşey ısmarlarken hep kendimi düşünüyorum
İnsanları benim çıkarıma uygunlar ve uygun olmayanlar diye ayırıyorum.
Gülüyorum ama sırf gülmek istediğimden değil onlara öyle görünmek için.
Dışardan tanıdığım insanlar hep bana iyi birisin, efendisin maşallah, senin gibi bir çocuğum olsa diyor ama neler yaptıklarımda haberleri yok sırf onlar bana öyle dedikleri için öyleyim sanırım içimden ne fırtınalar kopuyor haberleri yok bir bilseydiler sanırım lanetlerdiler
Böyle olmayı benmi istedim yoksa bana yüklenen konum bumu ne yapacağım bilmiyorum ağlamak istiyorum yapamıyorum bazende öyle bir oluyor hemen ergen tabiriyle sulu göz oluyorum şebnem ferahın dediği gibi "sil baştan" başlamak gerekirse nerden başlamalıyım umarım beni anlıyorsunuzdur teşekkürler.
