Çok ilgimi çeken bir metafor 
Fakat üzülerek söylemeliyim ki tüm şatafatına rağmen kan-emiciler semboliktir. Tanrı bilincine eren kişilerin bir kısmı karanlık tarafta kalırlar ve içgüdüsel olarak bir bebek gibi emme refleksi geliştirirler; bu da her şeyin içindeki enerjiʼnin onlara akmasını sağlar. Tanrı bilincindeki ermişlere kut sahibi de deniliyor ki, aydınlık tarafın aksine karanlık yanlısı bilgeler sırf kendilerine odaklandıklarından hükümdar gibidirler.
Karanlık tarafta serpilenler tıpkı efsanelerdeki gibi, ortalama 5-10 erkek gücünde olabiliyor, ha çok daha fazlası da var ama onlar biʼ nevi tarikatlaşıp kendilerine yığınla mensup ve mürid buldukları için öyleler. Kan burda, her şeyin içinde serbest halde dolaşan enerjinin mecazıdır, ve evet, bu enerjiyle beslenecek kudrete gelindiğinde dünyadaki hiçbir şey gözünüze görünmez artık; ne yediğiniz yemek, ne diğer şeyler. Enerjinin aşkı ve sarhoşluğu zevken o kadar fazla ki tüm diğer hazları gölgede bırakıyor.
Film ve dizilerdeki yetenekler de kısmen gerçek, tabii pek çoğu geniş anlamda geçerli, mesela hassas kulaklar uzak mesafeden her şeyi duymak değil de biri bir şey söylerken o kişi niye bunu söylüyor, bunu söylerken neyi saklıyor, gerçekte amacı ne v.s. bunları yalnızca ses tonundan tüm incelikleriyle çıkarabiliyorsunuz. Veya karşıdakini hipnoz edip dilediğini yaptırma bahsi, enerjiyle zamanla öyle güçleniyor ki beyin, artık herkesi etkilemeye, insanların gözlerinde parlamaya başlıyorsunuz ve bilinçaltları sizi tabiri caizse bir ilah gibi görüp her telkine açık hale geliyor; manipüle olmaları için söylemeniz yetiyor da artıyor.
Bilgeliğin renksiz ve karanlık halidir vampirizm, tanrı bilinci bazı ailelerde kültürel şekilde aile içinde tutulup eğitimi yalnızca ailede tahsil edilir, bunlar aydınlık tarafa mensup olurlar ve sadece başlarındaki kişi, yani ailenin büyüğü siyah taraftadır, fakat bilgeliğe yek başına ulaşanlar, yani ailesi olmayıp tanrı vergisiyle bu sırra erenler -birkaç istisna hariç- kendi ailelerini kurabilmek için karanlığı seçerler. Vampir dedikleriniz bu gruptandır ve evet, tüm vampirler birbirini içgüdüsel olarak tanırlar ve vampirler arasında büyüklük kavramı ne kadar zaman faal şekilde enerji topladıklarıyla ilgilidir.
Vampirizm akımını mecazlardan arındırınca, geriye, insanların enerjisi üzerinde söz sahibi ve gücüyle bu düzlemde beslenip dilediğince tasarrufta bulunabilen varlıklar kalıyor. Varlık diyor olmam, insan bilincinin bilgelik yolunda üzerine basılıp geçilen bir merdiven olması hasebiyledir.
Enerji emmelerinin sebebi ve varoluşun bu tezahürüne onları sadık kılan faktör, içlerindeki ateş ve şiddetlene şiddetlene tutkuya dönüşmüş olan güç hırsıdır. Eğer güce sahip olunabilirse, kısa zamanda büyük işler başararak kendi familyalarını kurabilirler ve bilgeliğe ulaşana kadarki kayıplarını ise bu oluşuma yeni aile üyeleri ekleyerek telafi ederler. Çünkü bu eksende kurulan ailenin toplam hazzı aile büyüğünün hazzına kat çıkar, sıkı ve kalabalık bir aile daha çok zevk ve güç demektir.
Vampirlik olayı her ne kadar sembolik olup ilk ve evvel olan enerjiye, kara olana ve kara enerjinin bilgeliğine dayansa da, 15-16 yaşında iki-üç film ve birkaç dizi izleyen herkes bu olayın var, ve de mümkün olduğunu zannediyor. Ve sırf diğerlerinden farklı olmak adına biʼ de vampire dönüşebilmek için resmen ıkınanlar var ki onlara değinmeye gerek dahi yok. Vampirizm bir ekol değildir; en içteki katışıksız içgüdüsel hasretin kişiye kendi kendisini bitirtmesi sonucu kişinin ölmesi ve ihtiyacına binaen doğduğu yeni düzlemde adaptasyona uğramasıdır.
İnsan doğası doğa-üstülüğe bir geçiş kapısı ve tüm ezoterik düzlemlerinse başlangıç noktasıdır. Özet olarak bu yazımda ruhani anlamıyla vampirliği ve vampir olmak adına yapılacak hiçbir şeyin olmadığını açıkladım. Tüm tarifler ve betimlemeler tekrar söylüyorum ki mecazidir ve bu olay kan emmenin de, karakterleri oturmadığından, sırf diğerlerinden farklı olmanın onlara güzel hissettireceğine inananların da ötesinde ve fevkindedir.
Fakat üzülerek söylemeliyim ki tüm şatafatına rağmen kan-emiciler semboliktir. Tanrı bilincine eren kişilerin bir kısmı karanlık tarafta kalırlar ve içgüdüsel olarak bir bebek gibi emme refleksi geliştirirler; bu da her şeyin içindeki enerjiʼnin onlara akmasını sağlar. Tanrı bilincindeki ermişlere kut sahibi de deniliyor ki, aydınlık tarafın aksine karanlık yanlısı bilgeler sırf kendilerine odaklandıklarından hükümdar gibidirler. Karanlık tarafta serpilenler tıpkı efsanelerdeki gibi, ortalama 5-10 erkek gücünde olabiliyor, ha çok daha fazlası da var ama onlar biʼ nevi tarikatlaşıp kendilerine yığınla mensup ve mürid buldukları için öyleler. Kan burda, her şeyin içinde serbest halde dolaşan enerjinin mecazıdır, ve evet, bu enerjiyle beslenecek kudrete gelindiğinde dünyadaki hiçbir şey gözünüze görünmez artık; ne yediğiniz yemek, ne diğer şeyler. Enerjinin aşkı ve sarhoşluğu zevken o kadar fazla ki tüm diğer hazları gölgede bırakıyor.
Film ve dizilerdeki yetenekler de kısmen gerçek, tabii pek çoğu geniş anlamda geçerli, mesela hassas kulaklar uzak mesafeden her şeyi duymak değil de biri bir şey söylerken o kişi niye bunu söylüyor, bunu söylerken neyi saklıyor, gerçekte amacı ne v.s. bunları yalnızca ses tonundan tüm incelikleriyle çıkarabiliyorsunuz. Veya karşıdakini hipnoz edip dilediğini yaptırma bahsi, enerjiyle zamanla öyle güçleniyor ki beyin, artık herkesi etkilemeye, insanların gözlerinde parlamaya başlıyorsunuz ve bilinçaltları sizi tabiri caizse bir ilah gibi görüp her telkine açık hale geliyor; manipüle olmaları için söylemeniz yetiyor da artıyor.
Bilgeliğin renksiz ve karanlık halidir vampirizm, tanrı bilinci bazı ailelerde kültürel şekilde aile içinde tutulup eğitimi yalnızca ailede tahsil edilir, bunlar aydınlık tarafa mensup olurlar ve sadece başlarındaki kişi, yani ailenin büyüğü siyah taraftadır, fakat bilgeliğe yek başına ulaşanlar, yani ailesi olmayıp tanrı vergisiyle bu sırra erenler -birkaç istisna hariç- kendi ailelerini kurabilmek için karanlığı seçerler. Vampir dedikleriniz bu gruptandır ve evet, tüm vampirler birbirini içgüdüsel olarak tanırlar ve vampirler arasında büyüklük kavramı ne kadar zaman faal şekilde enerji topladıklarıyla ilgilidir.
Vampirizm akımını mecazlardan arındırınca, geriye, insanların enerjisi üzerinde söz sahibi ve gücüyle bu düzlemde beslenip dilediğince tasarrufta bulunabilen varlıklar kalıyor. Varlık diyor olmam, insan bilincinin bilgelik yolunda üzerine basılıp geçilen bir merdiven olması hasebiyledir.
Enerji emmelerinin sebebi ve varoluşun bu tezahürüne onları sadık kılan faktör, içlerindeki ateş ve şiddetlene şiddetlene tutkuya dönüşmüş olan güç hırsıdır. Eğer güce sahip olunabilirse, kısa zamanda büyük işler başararak kendi familyalarını kurabilirler ve bilgeliğe ulaşana kadarki kayıplarını ise bu oluşuma yeni aile üyeleri ekleyerek telafi ederler. Çünkü bu eksende kurulan ailenin toplam hazzı aile büyüğünün hazzına kat çıkar, sıkı ve kalabalık bir aile daha çok zevk ve güç demektir.
Vampirlik olayı her ne kadar sembolik olup ilk ve evvel olan enerjiye, kara olana ve kara enerjinin bilgeliğine dayansa da, 15-16 yaşında iki-üç film ve birkaç dizi izleyen herkes bu olayın var, ve de mümkün olduğunu zannediyor. Ve sırf diğerlerinden farklı olmak adına biʼ de vampire dönüşebilmek için resmen ıkınanlar var ki onlara değinmeye gerek dahi yok. Vampirizm bir ekol değildir; en içteki katışıksız içgüdüsel hasretin kişiye kendi kendisini bitirtmesi sonucu kişinin ölmesi ve ihtiyacına binaen doğduğu yeni düzlemde adaptasyona uğramasıdır.
İnsan doğası doğa-üstülüğe bir geçiş kapısı ve tüm ezoterik düzlemlerinse başlangıç noktasıdır. Özet olarak bu yazımda ruhani anlamıyla vampirliği ve vampir olmak adına yapılacak hiçbir şeyin olmadığını açıkladım. Tüm tarifler ve betimlemeler tekrar söylüyorum ki mecazidir ve bu olay kan emmenin de, karakterleri oturmadığından, sırf diğerlerinden farklı olmanın onlara güzel hissettireceğine inananların da ötesinde ve fevkindedir.
