spritüel yolculukta vazgeçilmez bir kural

Spritüel yaşamda hepler ve hiçler vardır. Değer ya 1 dir yada sıfır, hem bir hemde sıfır olamaz.
Bir şeyi tamamen terk ettiğinizde ya da yerine getirdiğinizde bu alem size sırlarını açar. Örneğin suyun üstünde yüreyeceğinize yüzde yüz inanmalısınız. Bunu yapamadığımız için bizler suyun üstünde yürüyemiyoruz. Sadece yüzde yüz inanan insanlar yürüyebilirler ki bunun sayısı da çok çok çok az. Siz yürüyenlerden misiniz ? Ben değilim mesela.
Buna ek olarak bir başka konu: Örneğin affetmek…Eğer affettikleriniz 99 ve affetmedikleriniz 1 olsa bile ruhsal alem size affetmiş olarak bakmıyor ve onun için dostlar koşulsuz sevgi çok zor…
Ve kim bilir yaşadığımız bu bilinç düzeyleri ruhsal alemde hangi mekanizmaları tetikliyor.
Yaptığımız eylemlere , ettiğimiz niyetlere ve inanmışlık düzeyimizin durumuna göre istediklerimiz tezahür ediyor ya da etmiyor. Sizce bir tekerleme gibi yerine getirilen olumlamaların genelde işe yaramaması bu sebeplerden olabilir mi?

Tekerleme gibi diye bakarsak olumlamaya, dilde tekerleme tadını geçemezse, bir işlerliğinin olmamasına şaşırmamalı.

Siz yine de ya hep ya hiç diye kestirip atmamalısınız. Bu da kişiyi başka bir yanılgıya götürür çünkü... Bir tek kişi kalsa affedilmeyen, siz affetmeyen kişi olup da affettikleriniz gönül genişliğinizde görünmeyecek mi?

Her olay birbirinden bağımsızdır, evet birbirine bağlıdır tetikler ama her biri ayrı ayrı değerlendirilir. Siz iyisi mi her bir olayı, inancı, aşılmış durumu bir kazanım olarak görüp, sepetinize atmaya devam edin. Kişi ya hep ya hiç dese bile, dengede terazi tek taraflı duramaz. Hayır şerde, şer hayırda da durabilir. En ciddi düşman görünen, en iyi dosttan kat kat hayır yapmak için bize rastlamış olabilir.

İnanmaya ve bütünü anlamaya devam edin, değişim tekrarlardan gerçek anlamda etkilenir.

Sevgiyle...