Sonsuz sevgi ve aşk

Merhaba arkadaşlar bu gün 1 yıldır konuştuğum evlenme teklifi edeceğim kızdan ayrıldım sadece içimi boşaltmak için yazıyorum belki çözüm yolu buluruz birlikte ki bu yazıyı üşenmeyip okuyan arkadaşlara teşekkür ederim okumayanlarında canı sağosun...

Aslında böyle olacağını biliyordum ama kalbim bir türlü söz dinlemiyordu sonuçta evlensek bile her türlü bu işin sonunda bir ayrılık var istediğim sadece aileydi annem bababam bilirsiniz işte annem ve babam gibi değillerdi tam bütünüyle aile değildik bi ara boşluğa düştüm bundan dolayı 1 yıl eve kapattım kendimi internet üzerinden iş buldum ve sadece dışarı ihtiyaçlarım için çıktım o 1 yılda çok çok şey öğrendim arkadaşlar insan ruhunun nekadar kirli ve nekadar pis olduğunu öğrendim insanın iç güdüsünün nekadar azgın bir hayvan olduğunu öğrendim bunlara söz geçirmeye çalıştım kısmen yapabiliyo durumdayım ama birgün bunuda başarıcam biliyorum 1 yılın sonunda herşeyden uzaklaşmış tam bir mağara adamı gibi çıktım dışarı ve herşeyi yeniden öğrendim annem babam onların artık benim için çok fazla önemi yoktu herşeye sanki en baştan başlamıştım üniversiteyi dondurmuştum tekrar başladım kısacası yeni bir yaşam hiçbir sıkıntı hiçbir dert yok hiçbir keder yok yoluma devam ediyordumki onunla karşılaşıncaya kadar ismini vermemin bi anlamı yok vermicem o yüzden sevdiğim diye bahsedeyim

sevdiğimi gördüm ve ona baktığımda göğsümde bi boşluk tek kelime bile edemiyordum kelimeler boğazıma takılmıştı yenimisin dediğinde sadece kafamı sallamakla yetindim garip bi bakış attı bişeyler konuştuk gitti daha sonra telefonunu aldım mesajlaştık saatlerce günler geçtikçe ona olan sevgim kat kat artıyordu bir minibüse bindiğimde yolda yürürken aklımda herzaman o vardı içimden düşündüm ve ben ancak bu insanla mutlu olup bi aile kurabilirim o olunca hayatım renkleniyordu onun mavi gözlerinde kayboluyordum onun düşünceleri onun fikirleri anlatamıcağım güzellikteydi bazen Allaha yarabbim nekadar güzel yaratmışsın sana binlerce şükürler olsun iyiki onu karşıma çıkarttın diyordum ikimizde birbirimizi daha yakından tanımaya başladık sanki bi melek beni kolumdan tuttu ve yeri göğü gezdirdi gibiydi hayatım okadar muazzam okadar güzeldiki onu anlatamıcağım kadar çok seviyordum ve bunu bütün dünyaya haykırırdım o şimdi benim nefesim o olmadan kör topal sakat gibiyim o benim ilacım o benim yaşama sevincim ayrıldığımızda cidden bu acıyı yaşamamak için herşeyi yapardım onu hala çok seviyorum ve ölene kadar çok sevicem Allah hiç kimseye Hitler gibi bi adama bile bu acıyı yaşatmasın çünki bu anlatamayacağım tarif edemeyeceğim türden bir işkence bir acı.

Bir söz vardır çok sevme nefret edersin
çok nefret etme çok seversin.
Bazı insanlar sevginin her ne kadar hakkını verse de aşkın hakkını veremez. Sana bişi diyim mi önünde uzun bi hayat var.. Hayat süprizlerle dolu piskolojini bozma mutlu ol bu sana çok yakışır...
İyi Forumlar...

Sıkıntılı bir 1 yıl yaşamışsın, böyle çöküntülü dönemlerdeyken birini sevmeyin ve hoşlanmayın. Çünkü/ çöküntülü dönemim depresyonu+hoşlanılan kişi= kara sevda
Denklem bu, çok mutlu herşeye sahip olduğun bir zamanda karşılaşsan bu kadar bağlanmazdın, zaten hassas ve sevgiye aç bir zamanda karşına çıkınca aşırı bir bağlanmışsın.
Mutluluğunu bir insana bağlayanlar, o insan gidince mutluluklarınıda kaybederler, bu yüzden mutluluğunu dünyaya bağla, bu dünyanın içinde daha seveceğin çok şey var daha

Dönüp etrafıma bakıyorumda sevilebilecek sevgiyi hak eden hiç kimse yok

VirtiualHuman' Alıntı:

Dönüp etrafıma bakıyorumda sevilebilecek sevgiyi hak eden hiç kimse yok

Genişletmek için tıkla ...

Kendinizi sevin ? Sevgisi bu kadar çok olan bir insan kendini sevmez mi ? Veya başka birini bu kadar çok seven birini hiç kimse sevmez mi ? Yaşantımızda neyi aşırı yapıyorsak bilinçaltında mutlaka onunla ilgili bir eksiklik vardır.

Haklı olabilirsiniz ama şuan cidden düzgün düşünemiyorum

şuanki ruh halinizde biz ne desek boş..
ancak zamanla hissettiğiniz acı ve içinizdeki sevgi azalıcak isteseniz de istemeseniz de

üzülme der Mevlana: Bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olucağı için, ya da olmaması gerektiği içindir..

Öyle bi aktarmışsınız ki duygularınızı,yaşadıklarınızı için için hissettim o acıyı.Aşktan korkuttunuzda aynı zamandaOfff, hakikaten Allah bi insana kaldırması ağır yükler yüklemesin.Sanki güzel ruyanız kâbusa dönmüş gibi.
Şu an sağlıklı düşünememekte hakkınız var.İnşallah atlatıcaksınız.İnşallah karşınıza çok daha büyük sevgiler ,en önemlisi inşallah sonsuz sevgiler çıkacak.Dünya batmış gibi geliyor şimdi anlayabiliyorum,ama her gecenin sabahı var.Güzellikler bitiyor evet ama acılarda bitiyor inanın.Güzel günlerinizin çok çok yakınıızda olmasını dilerim.

Allah yardımcınız olsun da Hitler'i lafa katmasaydınız iyiydi Hitler'in de imkansız aşk yaşadığı söylenir.Hatta uğruna intihar etmeyi bile düşünüyordu.

benden sana bi tavsiye.Sevdiğin için mücadele et.O senden nefret etse de, ondan vazgeçme sana asıl bu yakışır.Çünkü ben de öyle yaptım, yapıyorum ve bu şekilde yapmaya da devam edeceğim.Hiç bi şeyin ya da hiç kimsenin ondan daha değerli olmayacağı birini tanıdım.Şimdi düşman gözüyle bakıyor bana ne kadar acı verici değilmi.Son nefesim çıkana kadar seveceğim onu.Son kez çarpana kadar kalbim.Çok fazla yaşayamayacağım belki ama olsun.

Teykel00' Alıntı:

benden sana bi tavsiye.Sevdiğin için mücadele et.O senden nefret etse de, ondan vazgeçme sana asıl bu yakışır.Çünkü ben de öyle yaptım, yapıyorum ve bu şekilde yapmaya da devam edeceğim.Hiç bi şeyin ya da hiç kimsenin ondan daha değerli olmayacağı birini tanıdım.Şimdi düşman gözüyle bakıyor bana ne kadar acı verici değilmi.Son nefesim çıkana kadar seveceğim onu.Son kez çarpana kadar kalbim.Çok fazla yaşayamayacağım belki ama olsun.

Genişletmek için tıkla ...

Sevdiğine o kadar acı çektirdikten sonra seviyorum hala diyebiliyor musun? Bu neyin mücadelesi? Oyun oynamak yalan söylemek... Sana bir şey diyeyim mi sevmesen daha iyiydi...

Bende artık sıra...
Acı çekmenin de, ağlayarak uyumanın da,
Mutsuz olmanın da, sırası bende...
Onsuzluğu yaşamanın da, güvenilmezlikle
suçlanmanın da sırası bende..
Hergün ölmenin de, kalbe söz geçiremeyip;
onu susturamanın sırası bende..
Hayattan bıkmanın da, yaşamayı bırakmanında
sırası bende.. Artık ölümün sırası da bende ...

Nekadar ilginç canlılarız okadar yıkılmaz okadar bilgili okadar güçlü bir insan bile bir aşk yüzünden yıkılabilir çok adaletsiz bir dünya

Çok canlı bir anlatım olmuş okuyan herkesi etkiliyordur sanıyorum...insanların birilerini ama hep aynı biçimde sevdiğini düşünüyorum, kendini sevmeye cesaret edemeyen insanın birini veya birilerini sevmeye ihtiyacı artıyor bazen..işte o zamanlarda insanın karşısına çıkan kişilere dikkat etmesi gerekiyor hatta bazen dikkat etmekte yetmiyor. Gelmesin, yakın olmayayım derken içinizden bir ses, diğer taraftan bir güç o kişiyi size hediye ediyor sanıyorsunuz...Aslında hissettiklerimizin kaynağı karşı taraf değil, çok güzel veya çok zeki olduğu için aşık olmadığımız yüzlerce insan var değil mi? Bende yaklaşık 2 ay önce sevdiğim insandan ayrıldığım için belki bana öyle geldi yani hissettikleriniz karşı taraftan kaynaklanmıyordur gibi..ama biten ilişkilerden ders almaktan başka fayda beklememek gerekiyor diye düşünüyorum...mutlaka bu ilişkiden de yeni şeyler öğrenmişsinizdir, mutlu anılarınız kalmıştır, sizi geliştiren bir ilişki olsaydı devam ederdi diye düşünmek daha yapıcı