Size neden kovulduğumuzu anlatmış mıydım?

Zihnin içinde doğup ölen tüm acı ve kasvetin, neşenin ve huzurun şahidi sensin.
Kaos yok, huzur yok.
Sen bir seyircisin, gösterebileceğin yegane tepki sessizliktir.

Tüm olguların esasında bir kafa yapısı olduğunu anlayınca iş pratiğe bir adım daha yaklaşıyor, neye inanıyorsun?
İnsan aslında yalnızca tanrıya inanır, zihninde tanrısına giden yolu biçimlendirir.
Bu öfkedir, içinden çıkılamaz boyutlara ulaşan ruh öldürücü bir zehir.
Neden? zira yolu çizmemiş, kopya etmiştir hastalıklı saman kağıtlarından.

İradelerimiz öyle bir gemicinin elleriyle bağlanmış varlık denizinde, öyle nasırlı ve acımasız eller ki ilmek ilmek kaplayan hislerimizi.
İnsan hastadır sevgili kardeşlerim, ve bu hastalığa da gösterilebilecek yegane tepki cevabı olmayan en eski şey, alemler içerisinde bağlayamayacağı tek kalp olmayan eski dostumuz sessizlikten ibaret.

Evet, aksın bırak senden doğmamış kabullerin nehri zihninden.
Çağlayanları izlemekte keyif, kapılıp gitmekte değil.


Gerçeğin yolu sadedir, gerçek basittir ve tüm bunları küflenmeye yüz tutan bir saman kağıdına yazıyorum.

Bizi kovduran sonuç değil, ahengi bozan bir eyleme niyetlenmemizdi en başta.

Elma, tazminatımız oldu.