Doğru tabi ki.
Musallat bildiğimiz anlamda musallat değil. Bir çeşit sahiplenilme. Taktir. Bildiğimiz anlamda musallatın bence Kuranda lafı bile edilmez. Çünkü bir çeşit imtihandır o anca. "Vesvese" olarak itibarsızlaştırılır hatta. Vesvese defetmesini bilen musallatları da defeder.
Ama bir ilim var. İnsanlığın ilk ailesi Adem ailesidir. İlk sahiplenilmiş bebek Kabildir. Kabil oğullarına da zaten 2. Peygamber olan Şit gelmiştir bu yüzden.
Kısacası olaylar daha cennette başlamış. Ve hız kesmeden devam etmiş. Adem dünyaya gönderilirken en son hangi azarı işitiyor Allahtan? "Kiminiz kiminize düşman olarak inin dünyaya" ayet bu. Sanki Allahın laneti gibi de bir dürum var. Sonuçta iblisle beraber iniyorlar. İndikleri yerdeki cinler de zaten iblise tapar haldeler. Kim kimin eline düşmüş oluyor?
Mesela yahudilerden bir grup (bir dal) kıyamete kadar lanetlenmiş kabul ediliyor. Daha doğmayan çocukların peşin peşin lanetli doğacağı da bir mukadderat bilgisidir. Bildiğimiz anlamda tipik musallat yok orda. Çok değişik bir taktir var. Gökteki lanetlenmişlik taktirine karşılık, yerde de bazı insanların bunu tencere kapak misali talep etmeleri gerçeği var. Yani herşey hakkıyla oluyor.
Sonuçta lenetleneyim ama kral gibi yaşayayım diyenler illa olacak. Bunu diyen kişinin laneti aslında tanrıyı bulamayacak şekilde yaratılmış olmasındandır. Yani genetiğinde bir noksanlık vardır. Bu noksanlık bilincine de yansır. Zalim olur.
Çok irdelemiyorum buralarını. İrdeledikçe destekleyen ayetler çıkıyor.
Mesela Hızır neden kendi halinde oyun oynayan küçük bir çocuğu öldürsün? Henüz kötü birine dönüşmedi bile. Ama demek o yolun yolcusu olarak yazılmış. Bunu hızır görüyor, Musa göremiyor.
Ve kendine tabi olanlarla beraber doğru zamanda orayı terketti. Orada doğdu diye onlar gibi olacak diye bir kaide yok ki.
