Sevgi Kötüye Kullanılabilir mi?

Arkadaşlar sevgi kavramının kötüye kullanımı mümkün mü? Mesela uzaktan bir örnek verecek olursam iki insan üzerinde yapılan bir deney düşünün. Bir insanı diğer bir insana ölümüne bağlamak için

-ONun sevgisi anahtar olarak kullanılır
-Anahtarla kapı açılır
-Ve ilk kişi ona bağlanır.
-DEneye tabı tutulan kısı dıgerıne baglı yasamaya mahkum kalır.

BU ılk ınsanın ıstemedıgı bırıne tapmasına yol acar ve burada kı sevgı kavramı kotuye kullanılmıs olur. Hanı anlatmak ıstedıgımde bunun gıbı bır senaryo.

KIsacası sevgı hıssetmedıgımız bırıne farklı etkenler tarafından zorla ve farketmeden sevgı hıssettırılmısse bu bızım zararımıza olur ve burada kı sevgı gırıs yolu olarak kullanıldıgından kotuye kullanılmıs olur. Bu konuda ne düşünüyorsunuz?

Bu bencillik.Ben birine sinir olurken yada sıradan bir ilişkim varken bi bakmışım o insana tapar olmuşum.Tabi ben bunun farkında olmuyorum.Hem günah hem kötüye kullanmak hem bencillik vs vs...Kısaca her türlü kötülük bu ve bence bunun adı sevgide olamaz.Sevgi karşılıklı olandır.Ben buna yakın bir örnek biliyorum.Adam kadın tarafından aldatılıyor ve kadın hayatına başka biri ile devam ediyor.Buna rağmen adam "...........'ya tapıyorum'diyor.Bence bunda da var bi iş.Kadın benimle değil başkasıylada olmasın mantığında .Terketmesine rağmen geridekini cepte tutuyor.Ve buna rağmen adam "tapıyorum"diyorsa illaki kadın burda çok sık okuduğumuz yollara başvurmuştur.Ve bu tabiki tek kelimeyle kötülüktür.Karşılığınıda birgün görür.

Zorla güzellik olmaz sevgide olmaz,sonunda patlar nefrete döner.Karma da cabası.

Sahiplenme ile sevgi zaman zaman birbirine karışabiliyor. Bahsettiğiniz senaryo bence nefsi hareketler içeren bir durum.

Sevgi bence sınırsız hoşgörüdür. Eğer benim olmazsan seni sevmem diyemeyiz. Beni aldatmadığın sürece seni seviyorum da diyemeyiz. Koşulsuz bir şeydir sevgi. Bence böylesine yüksek bir enerji ifade bulabilmek için yüksek bir bilinç gerektirir. Böyle gibi senaryolar yaşanmaz diye düşünüyorum.

Yanlış alt yapıya sahip bir senaryo.İlk olarak sevgi denen olgu beraberinde 'tapmayı' getirmez çünkü tapma eylemi akabinde bir karşılık veya bir mükafat bekleyecektir, insanların yıllar boyunca neye veya kimlere taptığı düşünülürse bu önerme daha iyi anlaşılabilir.Benim kanaatimce bahsedebilceğimiz 'asıl sevgi' bütün bu dolaylara kapalıdır.Ego veya dışşal bir etken kendisine müdahale edemez çünkü kaynağı saf ve bellidir.O yüzden oluşturabilceğimiz diğer bütün senaryoların baş nedeni sevgi değil herhangi bir şey olacaktır.