Psişik yeteneklerle ilgili çok etkili ve öğretici bir hikaye, okumanızı öneririm!!

Perina · 18 Eki 2011

blcknghtmr' Alıntı:
Benim yeteneğim ne diye düşündüğümdeee... Yok ki Aralıksız yarım saat düşündüm ama sıradan birisiyim işte Üff

Size katılmıyorum..Tamam henüz yeni tanıştık ama yüreğinizdeki insan sevgisini hissetmemek imkansız..Bu da Sevgili Embriyo'nun da dediği gibi tüm psişik yeteneklerin en büyüğüdür öyle değilmi?..

blcknghtmr · 21 Eki 2011

Perina' Alıntı:
Size katılmıyorum..Tamam henüz yeni tanıştık ama yüreğinizdeki insan sevgisini hissetmemek imkansız..Bu da Sevgili Embriyo'nun da dediği gibi tüm psişik yeteneklerin en büyüğüdür öyle değilmi?..

İnsan sevgisi koşulsuz her insanı sevmektir, ama ben işime geleni seviyorum işime gelmeyeni sevmiyorum. Kendi değerlerime göre yani

Perina · 21 Eki 2011

blcknghtmr' Alıntı:
İnsan sevgisi koşulsuz her insanı sevmektir, ama ben işime geleni seviyorum işime gelmeyeni sevmiyorum. Kendi değerlerime göre yani

Haklısınız evet..Ve bende öyleyim sanırım..Ama aslında herkesi sevebilmek gerekiyor..Ve bunun için yılardır uğraşıyorum ama bir arpa boyu yol alamadım..Meğer ne kadar zormuş sevmek..Ama zor olacak tabi..Dile kolay..Hayat amacımız ne de olsa..

blodeangel · 28 Ara 2011

Sanırım ben hiç bir çaba sarf etmeden, özel yeteneklere sahip oldum. İlk zamanlar neden ben neden diye sorguluyordum ama artık hayır sorgulamıyorum. Yeteneklerimin bana getirdiği acı yönleri oldu fakat iyi şeyler de yaşıyorum, kendimi geliştirmeye devam ediyorum. Zaten istemesem de yeteneklerim ilerliyor. Kendimi ilk keşfetmem ve aileme bana bir şeyler oluyor dediğimde, henüz 9 yaşlarındaydım şu andaysa 39 daha deneyim ve tecrübelerim arttı. En son keşfettiğimse el parmak uçlarımda, altın renginde yatay çizgilerin oluşmasıdır. O kadar belli oluyor ki birçok kişi ben yapıyorum sanıp, silmeye bile çalışıyor ama maalesef ki silinmiyor. Bu da yaklaşık 4 senedir oluyor ama ne olduğunu, neden olduğunu bilmiyorum, araştırıyorum şimdilik. Bu yeteneklerimin içinde, bir tek zihin okumayı sevmiyorum. Sebebiyse, insanların aklından geçenleri bilmek, hiç de hoş olmuyor, bazen kendimi herkesten soyutluyorum. Neyse saygılarımla.

denizay · 28 Ara 2011

blodeangel' Alıntı:
Sanirim ben hiç bir çaba sarfetmeden özel yeteneklere sahip oldum .ilk zamanlar neden ben neden diye sorguluyordum .ama artik hayir sorgulamiyorum yeteneklerimin bana getirdiği aci yönleri oldu fakat iyi şeylerde yaşiyorum .kendimi geliştirmeye devam ediyorum zaten istemesemde yeteneklerim ilerliyor .kendimi ilk keşfetmeye ve aileme bana bir şeyler oluyor dediğimde henüz 9 yaşlarindaydim şu andaysa 39 .daha deneyim ve tecrübelerim artti.en son keşfettiğimse el parmak uçlarimda altin renginde yatay çizgilerin oluşmasidir o kadar belli oluyorki bir çok kişi ben yapiyorum sanip silmeye bile çalişiyor ama maalesefki silinmiyor.buda yaklaşik 4 senedir oluyor ama ne olduğunu neden olduğunu bilmiyorum araştiriyorum şimdilik.bu yeteneklerimin içinde bir tek zihin okumayi sevmiyorum sebebiyse insanlarin aklindan geçenleri bilmek hiçte hoş olmuyor bazen kendimi herkezden soyutluyorum neyse .saygilarimla.

Kendinde olanı daha 9 yaşındayken keşfetmişsin buda bir yetenek çocuk yaaşta yaşananların farkında olmak. kendiliğinden yetenekler geldi, Zihin okuyorum demişsin bu daha önemli yetenek keşke bendede bu olsa en azından ben hiç bir işe yaramayan biriyim diyeceğin yere, ben ne kadar özelim diyebiliyorsundur.

nazom · 18 Ocak 2015

Quetzal ve Bilge Adam ; hikaye ayna gibi.
Yaptığımız en büyük yanlış sanırım , olmak istediğimizin peşinden koşmak. İçimizdeki ışığı unutarak.

Skleton · 18 Ocak 2015

güzel bir hikaye. Zaman kuralını da unutmamak gerekli diye düşünüyorum, herşeyin başı sabır.

maviiayy · 8 Eki 2015

sabır ve çalışmak lazım eğer yeteneklerimizin farkındaysak
şayet ben daha yeni keşfediyorum hatta tam bi mana da koyamadım nolduğu konusunda
güzel bi hikaye yol gösterici olmuş benim gibilere..

Hiperaktifejderha · 8 Eki 2015

Çok güzel bir hikaye. Ellerinize sağlık. Ancak birkaç sorun var. Mesela bir insanın kolaylıkla yapabildiği bir şeyi kolaylıkla yapabildiğini anlaması için en az bir kere o işte zorlanmış olması lazım. Doğduğu andan itibaren o işi kolaylıkla yapabiliyorsa bunun herkeste olduğunu düşünebilir. Tabi bu bütün yetenekler için geçerli değil ama

Bir insan doğduğu andan itibaren o yeteneği kullanarak büyüdüyse o yetenekle yetişmiş iç içe geçmişse ve onca zaman yeteneğinin farkında bile değilse, ki eğer milyonlarca bu durumda olan insan varsa düşünün neler kaybediyoruz?

origanum · 8 Eki 2015

Evet, ben çocukken yeteneklerimi herkesin yapabildiğini sanırdım. Hatta büyüyünce bile bazılarını uzun süre öyle sanmaya devam ettim. Yapamadıklarını öğrendiğimde çok şaşırmıştım, anlamsız gelmişti. Ne kadar saçma diye düşünmüştüm. Ama hayat böyle. Herkesin farklı bir amacı var bu dünyada ve buna uygun başarabilme güçleri. Ve ne kadar sıradan bile görünse aslında o çok önemli. Ama şu var ki özel bir yeteneği olup da farkına varmayan yoktur, sadece zamanı gelmemiştir, olgunlaşması gerekmektedir, onu harekete geçirmesi için. Yani kayıp hiçbir zaman yok

Evren müsrif değil, birini o şekilde getirdiyse çatır çatır kullandırır, hayatı, olayları öyle bir şekillendirir ki.

Iori · 31 Tem 2016

Çok güzel bir hikâye. Şuan tam da ihtiyacım olan cevabı verdi bana. Aslında kolayca yapabildiğim iki şey var. Birincisi sembolik olarak sürekli rüyalar görüyorum. Gördüğüm rüyalar aynı olmasa da şablon olarak birbirinin aynısı oluyor. Özellikle uyarıcı nitelikte. Aynı gün iki kere uyuyup ikisinde de rüyamda bir komşumuzun bize ziyarete geldiğini gördüm ki ailemle yaşamadığım için o komşumuzu senede bir iki kere ancak görüyorum. Ertesi gün komşumuzun ameliyat olduğunu annemden öğrendim. İkincisi şuan yapamıyor olsam da çocukken sık sık kabus gördüğümü fark edip bilinçli olarak rüyanın gidişatını değiştirirdim. Sanırım bu da bir çeşit lucid rüya oluyor. Ama ikisinde de ortak olarak fark ettiğim şey şu yeteneklerim sadece uykuda aktifleşiyor. Uyanıkken hiç vizyon görmüyorum ya da baktığı fallar nadiren doğru çıkar. Bu konuda da ne yapacağımdan çok emin değilim.