Olabilir tabi ki,
Şükretmek meselesini çok yanlış ele alıyorsunuz. Bir kere şükretmek ile kadercilik aynı şey olmadığı gibi, benzer şeyler bile değiller. Razıcılık, demişsiniz sanırım anlamı kuvvetlendirmek için ancak herşeye razı olmak anlamında hiç bir alakası yok şükür meselesinin.
O halde ben de bir eleştri getireyim :
Öncelikle bir meseleyi izah ederken, bir biri ile uzaktan yakından alakası olmayan kavramları kullanacaksak, bu kavramları birbirlerinden ayırdedecek özgün anlam ve manaları ile biliyor da olmak lazım. Bu olmazsa tüm kavramlar itibarsızlaşır, flulaşır, birbirlerinin yerine kullanılacak paçavra kelimeler haline gelirler. Yanıltıcı bir sonuç çıkarmana, eksik ve noksan görmene yol açabilirler. Çok Düşük çözünürlüklü ekrandan bir filmi izlemek ama tatmin olamamak gibi olur mesele. Halbuki yüksek çözünürlüklü bir ekran için daha fazla ayrı pixel, yani sözüm ona daha fazla ayrık ve özgün manaya, algısal çeşitliliğe de sahip olmak gerekir.
Bu da benim bir eleştrim olsun. Sözüm meclisten dışarı elbette. Genele hitap ediyorum.
***
Şükredersenir arttırırım diyor ayet. İsyan ederseniz zor bir geçiminiz olur diyor devamında.
Burandan şükür meselesinin razıcılıkla alakası olmadığını görüyoruz. Ayetin devamı ve telkini bile zaten arttırma ve bolluk ile ilgili, bereket ile ilgili. Yani umutsuzluğa ve darlığa düşünce bunu kendin için bir travma haline getirme diyor kısaca. Travma olursa tekrar eder çünkü. Bunu psikoloji ilminden biliyoruz. Tetiklenir ve başa sarar. İsyan demekle devam ediyor ayet. İsyan burada blokaj demektir. İsyan ederseniz blokaj iner diyor. Zor bir hayat yaşamak aslında blokajllarla dolu bir hayat yaşamaktır. Bunu da psikolojiden biliyoruz. Ayet ezdir kendini demiyor. Ama ola ki darlık gelirse de kıtlık bilincini gizliden gizliye benimseme diyor. Aklı olana çok şey anlatıyor ayet. Blokajlarımızı içten içe kanıksama ve benimseme eğilimindeyiz çünkü.
Cevabınız için teşekkür ederim.
Bende sizin gibi her daim eleştiriye açığım tabii ki , fakat her ne kadar önyargılı olsamda haklı olduğumu düşünüyorum ve bu tarz kavramlara sonuna kadar kılıcımı çekeceğim ve savaşacağım.
Şükür meselesini ele yanlış aldığımı düşünmüyorum benzer şeyler değil demişsiniz şükürcülük ve razıcılık hakkında fakat gerçek şu ki ' şükür ' kültürel olarak hep razı gelmekle kodlanmıştır bu topraklarda ve şükür, razıcılık ve kadercilik benim gözümde bunarın hepsi aynı yerden çıkan kitle pasifize etme araçlarıdır.
'
blojak'ı nasıl psikolojiden biliyoruz ? bu en azından benim bildiğim bir kavram değil. bu daha çok sipiritüel metaforik bir ifade gibi.
'Aklı olana çok şey anlatıyor ayet' demişsiniz
Çoğu Ayetler kişinin yüklediği anlama bağlıdır , bunu sıkça duyduğumuz 'o ayet aslında şöyle demek istiyor' cümlesinden biliyoruz.
'
Blokajlarımızı içten içe kanıksama ve benimseme eğilimindeyiz çünkü.' demişsiniz
Bu sanki biraz kişiye sen kendini sabote ediyorsun demeye getirilmiş gibi ama psikoloji biliminde bir sorun varsa önce ''
çevresel koşullar'' ( yukarıda bahsettiğim kitle kandırma araçlarıda bu kategoriye girer ), sonra bireysel etkenler tartışılır.
'
travma' evet psikolojide trigger (yeniden tavma) var ama maddi zorluklar için genelleme yapmak ve psikolojiden örneklendirmek ne kadar doğru bilemem.
Şükretmek, daha fazlasını istememek demek değildir. Daha fazlasına ulaşmak için elindeki malzemeyi (akıl, zeka, para, mantalite, inanç vs.) fiyat/performans olarak kullanmaktır.
Nimetleri doğru yerde kullanma: Allah'ın verdiği imkanları O'nun rızası doğrultusunda kullanmak, günahlardan kaçınmaktır.
Bu kategoride anlamlandırmışsınız fakat eldeki imkanları kullanmak zaten insan aklının doğasında olan birşeydir insan yatırım yapar ev alır arsa alır elindeki imkanları arttırabilmek için her gün çalışır bu yüzden şükür etmek kavramını buradan kotaramayız.
Evvela elindeki mevcut durumdan maksimum verimi almaya başlamak demektir.
hastalık, göç, istismar, işsizlik, sistematik yoksulluk ? bunları göz ardı edemeyiz şükürün genel tanımı ''minnettarlık ve teşekkür etmek'' olduğu için dolaylı etkilerinin bir önemi yoktu zira bozuk saat bile günde 1 kez doğruyu gösterir.
Bir günde zengin olamazsın. Ama bir günde seni fakir tutan mantaliteyi değiştirme kararı alabilirsin
Kesinlikle , mentalite çok önemlidir ve yine fakat , fakirliğin sebepleri çoğu zaman mentalite olmuyor.
“Fakirlik = kafandaki bir pranga” demeye getirmek, gerçek yoksulluğu görünmez kılar tam olarak bize bu kavramları aşılayanların istediği gibi.
Şükretmemekten ele alalım; adamın milyon dolarları var adama az gelebiliyor.
Burada yine zengin insanları ele almışsınız bu benzetme olmamış milyon dolarlık adamla geçinemeyen işçiyi kıyaslayamazsın.
bu yazdığınız açgözlülüğe girer insanın olduğu her yerde açgözlülük vardır savaşlarda bu yüzden yapılmıyor mu zaten ?
"Asıl isyanı tanrıya gösterdim sanarken kendi yeteneklerine karşı gösteriyorsun."
Bu kesinlikle pasif-agresif, manipülatif bir “sus” çağrısıdır.
“İsyan etme çünkü aslında kendine kızıyorsun” → bir varsayım.
Böyle bir cümleyle herkesin öfkesi bastırılabilir.
Kimi zaman isyan etmek gerekir.
İsyan, kötülüğe karşı duruştur.
Her başkaldırı 'kibir' değildir.
İnsan, iradesiyle şekillenen değil; gerçekliğiyle yüzleşen bir varlıktır.
Belkide ayrıştığımız nokta ''şükür etmek'' kavramını nasıl değerlendirdiğimizde bitiyor
Benim göremediğim birşeyi görebiliyorsanız özür dilerim , sonuçta allahın dediği gibi '
biz onların kalplerini mühürledik'.
Benim anladığım kadarı ile sizin şükür'e yüklediğiniz derin anlamlar ; daha dinamik, potansiyel geliştirici ve psikolojik/spiritüel bir çerçevede Mevcut durumu kabullenmekle birlikte, bu durumu bir sıçrama tahtası olarak görmeyi ve olumlu bir zihinsel tutumla geleceğe yönelik adımlar atma olarak değerlendiriyorsunuz
Ama ben Derinlemesine odaklanmak yerine temel tanıma ve nasıl kullanıldığına odaklanıyorum.
Kavramlara ne kadar derinlik yüklense de, sokakta karşılığı neyse etkisi de odur. Benim derdim teorideki anlamla değil, pratikteki sonuçla. Çünkü sonunda hayat, satır aralarındaki inceliklere değil, insanların ne yaşadığına bakıyor.
