Ölümün Yokluğunu uyumadan önce hissediyorum

Merhaba iyi forumlar,
Yaşamın anlamını arayıp sorarken dinlerden bi okadar uzaklaştım..
Ölümden değil bilinçsizlik ve yok olmaktan aşırı derecede korkuyorum..
Ölü bedenleri görünce "bende böyle aciz mi olacağım?, bendemi çürüğeceğim?" diye sorular aklıma geliyor

sorumuza donecek olursak;
ben uyumadan önde ya ölürsem ya kalkamassam ya sabahı çıkartamassam diye sorular soruyorum kendi kendime ve engel olamıyorum
ve bu sorular yuzunden sık sık karabasan(uyku felci) durumu oluyor .. bu sorunları nasıl aşabilirim SİZE YALVARIYORUM YARDIM EDİN

detaylı okumak isteyenler için

Herşey aslında benim merakım yüzünden başladı,çocukken çok dindardım ergenliğe girince çok kötü olaylar yaşadım "neden ben?" diye sorularla başladı herşeyi sorgulamam önce agnostik ateist olmuştum lise2 civarlarında..daha sonra 12 aralık maya takvimi diye korkudan tekrar dine döndüm çocukluk işte..herneyse içime kapanık biriyimdir zaten 2016 yılı başında arkadaşlarla baya içtik sonrasında uyurken kafam çok ağırlaştı uyursam ölüceğimden korktum o gün bugündür uyumaktan korkar oldum dahada detaylı anlatmak isterdim ama aklıma gelenler bu kadar.. anlıyacağınız dostlarım berbat haldeyim günde 8 saat lol oynuyorum arkadaşım yok ailem kendi kafasında harap olmuş durumdayım..

Senin bu durumuna kimse direk olarak yardım edemez, sizden ricam bi psikiyatri bölümünde muayene olmanız. Buralara sadece deliler gitmiyor, kendinize deli damgası vurmayın yani ama bu durum en kolay orda çözülür. Kendine bilgisayardan başka hobiler edinmeni de öneririm.

Yok olma korkusu bende de var. Daha nasıl aşabileceğimi çözemedim maalesef

Bende yok, yok olma korkusu yokta olsam ne farkeder.Bu kadar basit olacağına inanmiyorum yok olacaksak neden yaratıldık ki.

Bu sorun icin bende bir psikiatir tavsiye ederim, bu oldukca köklenmis bir sorun ara ara kaybolsa solsa da hayatiniz boyu sizi takib edecek bir soruna benziyor, ve yasam kalitenizi düsürecektir.

Ölüm hakkinda bilinclenmeniz gerekiyor,ölüm saadece bedensel bir sey degildir. Bu konular hakkinda bilgi edinmeniz ve tatmin olmaniz gerekiyor, sorulara tatmin eici cevablar bulamadiginiz süre bu sorunu asamazsiniz. Bu yüzden bir psikiatr destegi almanizda fayda var.

Dostum anlaşılan ahiret inancı konusunda şüphelerin var. Normaldir insan yaşamadığı birşeye inanması biraz zor. Bunu araştırabilirsin yani ölümden sonra yaşamı, ölümün sadece bir başlangıç olduğunu.. Ayrıca çok fazla bilgisayar başında durmak seni asosyal bir kişiye dönüştürebilir. Çevrende arkadaşların yoksa bile kendine evcil hayvan edinebilirsin. Çünkü dostluk sadece insanlar için geçerli bir kavram değil iyi günler.

cevaplarınız için teşekkürler psikiyatriye gideceğim..

Bu günün isini yarina birakmayin, ölümden kacis yok, ölüm korkunuz ile yüzlesin. Benim acikcasi umrumda degil yalniz mi ölüyorum arkamdan dua eden olurmu, cesedimi gömezlermi, gömesinler hice umrumda degil yani. Ölecegim ve cesetimden soyunacagim.. muhtemellen bir Oh! derim. Hayatimdan bezdigim icin degil seviorum hayatimi icinde bulundugum toplumu ve ailemi, fakat ölüm olgusu beni korkutmuyor, ben ebedi bir aleme inaniyorum.Ve o alemde yalniz olmayacagimi biliyorum alemlerin sahibini seviorum ve ona güveniyorum, o beni öyle yetim ve öksüz, mahsun birakmaz.

Zamanla ahiret inancını kaybetmenizden kaynaklı olabilir. Eskiden ölünce cennet ya da cehenneme gideceğinize inanıyordunuz. Bu inançlara artık sahip değilsiniz ve bunu kaldıramıyor olabilirsiniz. Yalnızca maddeden kaynaklı olmak, dünyaya yalnızca biyolojik bir varlık olarak gelmiş olmak, ötesi olamamak ağır geliyor olabilir. Eski inancınıza geri dönerek veya yeni inancınıza tam olarak bağlanarak kurtulabilirsiniz belki bu durumdan.

Size kendimden bir örnek vermek istiyorum. Durumumuz aynı değil lakin ortak bir noktası var. Düşünmek, insan negatif şeyleri korku, endişe, elem, keder negatif ne olursa bunları düşündükçe daha çok negatifliği de içinde büyütmüş oluyor. Bak mesela ben uzun bir süredir derin bir üzüntü çekiyorum. Ve bu hissettiğim üzüntüyü hayatım boyunca hissedeceğimi düşündükçe ve bundan korktukça daha da üzülüyorum. Eğer arkadaşlarınız varsa çıkın dolaşın. Gezin tozun bu düşünceyi aklından çıkarmanıza yardımcı olacak her türlü yolu deneyin. Yalnız kaldığınızda daha çok düşünürsünüz çünkü. Umarım bu sorununuzdan sıyrılabilirsiniz. Sevgiler...

Arkadaşım öncelikle geçmiş olsun diyorum.

Bir zamanlar bende çevremde ki insanları kaybettiğimde bu şekilde soruları kendime soruyordum. ölümü hep yakınımda hissediyordum. Sonra kendi kendime dedim ki bu sorularıma bana en güzel cevabı Kuran'ı Kerim verebilir düşüncesi ile Kuran'ı okumaya başladım. Şunu söyleyebilirim Kuranı sırf ''Elhamdülillah'' müslüman olduğum için değil yaratılışın temel sebeplerini varoluşumuzun kaynağını ve rabbimizin bizi nasıl bir imtihana tabii ettiğini anlamak için okuduğumu belirtmeliyim. Şükürler olsun rabbime şuan artık ölümü, ölüm sonrasını ve bunun gibi kafamdaki soruların cevaplarını aldığımı düşünüyorum. Evet ölüm Fani dünya için bu bedenlerde son demek. Ama ruhumuz için döndü hep devam ediyor. bu yüzden korkularımdan tamamen arındığımı söyleyebilirim. umarım seninde bu korkuların sona erer. benim sana naçizane tavsiyem okuman dır . Yavaş yavaş anlayarak hazmederek. elbette tıbbi destekte alabilirsin. Ama kuranı ve kuranı destekleyen kitapları okuman sana birazda olsa yol gösterici olacaktır.

saygılarımla.

godsadsmoke' Alıntı:

Size kendimden bir örnek vermek istiyorum. Durumumuz aynı değil lakin ortak bir noktası var. Düşünmek, insan negatif şeyleri korku, endişe, elem, keder negatif ne olursa bunları düşündükçe daha çok negatifliği de içinde büyütmüş oluyor. Bak mesela ben uzun bir süredir derin bir üzüntü çekiyorum. Ve bu hissettiğim üzüntüyü hayatım boyunca hissedeceğimi düşündükçe ve bundan korktukça daha da üzülüyorum. Eğer arkadaşlarınız varsa çıkın dolaşın. Gezin tozun bu düşünceyi aklından çıkarmanıza yardımcı olacak her türlü yolu deneyin. Yalnız kaldığınızda daha çok düşünürsünüz çünkü. Umarım bu sorununuzdan sıyrılabilirsiniz. Sevgiler...

Genişletmek için tıkla ...

Bence bunu kendiniz de denemelisiniz. Anladığım kadarıyla çok fazla yanlız kalıyorsunuz ki yanlızlık düşünmeye zaman ayırıyor. Gezin dolaşın hayat bu kadar depresif ve sıkıcı olmamalı. Bence arkadaşa verdiğiniz tavsiyeye kendiniz de uymalısınız. Iyi gunler.

Tuhaf ama benzer şeyler yaşamışız.Bende çocukken çok dindardım. 15 16 yaşında ateist falan olmaya başlamıştım. Artık dindar biriyim. Ama bu korku bende yıllardır var. Bende panik atak var. O yüzden kafeinli tüketemem. Sen de de panik atak olabilir mi?

Geçmiş yaşamalrınızı ölüm şekillerinizi araştırın hipnoz yararlı bir yöntem.

Bence siz ölümden sonraki bilinçsizlikten değil bu konuda "yanılmış" olmaktan korkuyorsunuz. Eğer yanılıyorsanız sizin için geri dönüş olmayacaktır çünkü. Yine de neyden korktuğunuzu en iyi siz bilirsiniz tabii... Benim şahsi fikrim bunu kendinize itiraf edemediğiniz yönde