WhiteFriday
Kayıtlı Üye
Dünyayı cennetin haline getirebilirsin. Bir gün zaten öleceksin. Kök çakranda sorun olabilir.
bu düşüncelerinden çok zeki olduğunu ve intihar şeklindende çok tevcrübesiz olduğunu anlıyorum.bizde biraz felsefe yapalım sana şöyle ki bazı insanlar; ahiret inancına karşıdır. kötülük yapar biz zaten intihar ediyoruz öleceğini bile bile yaşamak
intiharin büyüğü. ahiret inancına inananlar intihardabütün insanların arasat denen yerde intihar edenin üstünden geçeceğine inanırlar ve ahiret inancı olanlar yaşamak konusunda daha isteklidirler. ahiretin kanıtı da yok bildiğim kadarıyla.
Bu düşünceler bende de çok yoğun olarak mevcut. Hatta ben uygulamaya soktum diyebilirim fakat çabucak ölmek için değil olabildiğince kendimi geliştirmek için dünyevi şeylerden arındım. Mesela çok yalnız bir insanım, neredeyse hiçkimseyle anlaşamıyorum ve pekte konuşmuyorum insanlarla, sadece göz göze geldiğimde ne olduklarını ve onların nasıl davranışlar sergilediğini okuyabiliyorum. İnsanların bazı şeyler put edindiğini görebiliyorum mesela, para, üniversite, ev, araba gibi etmenler olmazsa olmaz gözü ile bakılıyor. Zihinler futbol, siyaset gibi saçmalıklarla dolu, tartışmayı, bilime yönelmeyi kimse denemiyor. Aslında fiziksel diye bir şey yok, her şey bambaşka, her şeyin derinlerinde başka şeyler yatıyor sadece zihinler bunu algılamakta zorlanıyor. Fakat her şeyin bir çözümü var, dünyaya bakışın değişmesi gerekiyor, ağacı gördüğünde sadece tahtadan oluştuğunu düşünürsen ve IQ'su yüksek bir kişiysen çıldırırsın. Sende de bunu görüyorum. Fakat bir ağaca baktığında onun algoritmasını çözmeye çalışırsan özgürleştiği ve Allaha yaklaştığını hissedersin. Ağaç toprağın derinlerinden kökleriyle suyu alır ve gövdesinden geçirerek dallarına budaklarına yapraklarına ve meyvelerine iletir. Bu ağaçtan hiçbir makinenin yapamayacağı çiçekler, meyveler oluşur, sadece yerden aldığı su ve güneşten aldığı enerji ile bunu yapar. Havadaki karbondioksiti içine çeker ve oksijen olarak geri verir. Bu bir ağacak baktığında olan şeylerin küçük bir kısmı, daha o kadar çok detay var ki buraya yazmak saatlerimizi alır. O yüzden hayatın kendini geliştirmek için varolduğunu bilmek gereklidir. Buraya gönderilmemizin bir sebebi var, o sebebi ben bilmiyorum ve açıklayamam fakat yavaş yavaş ne yapmam gerektiğini çözebiliyorum.
Ben ağaçlara sarılırım dokunurum hissetmeye çalışırım ama her zaman böyle olmuyor çok teşekkür ederim çok güzel şeyler söylemişsiniz. Yalnız kalmayın bana yazabilirsiniz![]()
O zaman bu dünyayı sevmiyorsun , ancak fiziksel Dünyaya da muhtaç olduğunun bilincindesin. Peki öyleyse kendini bu dünyadan kopar sadece yaşamını sürdürebileceğin şekilde yaşa sanki fiziksel Dünyayı uyumak gibi ihtiyaç olarak düşün okumuyorsan çalışıyorsan işine git gel sonra sevdiğin ruhsal Dünya ile ilgilen. Ruhsal Dünyanı yaşamın fiziki Dünyanı ise Uyuku gibi bir ihtiyaç olarak göreBen o dünyaya girdiğimde fiziksel dünyadan koptum 1 yılım gerçekten güzel ve mutlu geçti ama bu dünya için bir kayıpti ve malesef burada yaşamak zorundayım.Kendi cevaplarımı kendim bulmam gerektiğine inanıyorum yorumunuz için teşekkürler.![]()