Sayin arkadaslar. Öncelikle almanyada yasadigim icin türkce klaviyem oladigindan sözcüklerin harflerinde ne yazikki hatalar olusuyor. Bu yüzden sizden özür dilemek istiyorum. Umarim bunun haricinde türkcem dogru ve hatasizdir.
Soruma gelmeden önce kisaca biraz bu noktaya gelisimi anlatmak istiyorum. MAyin 2009'da esim benden ayrilmak istedigin bana acti. Benim icin hic beklemdigim bir anda oldu. Ekim 2010'da 18. ci evlilik yildönümümüzü kutlayacagiz/kutlayacaktik. Bir kiz (12 1/2) bir de oglumuz var (11). Bir seneder denemedigim sey kalmadi. Siirler yazdim, cicekler hediye ettim, kunustum, bagirdim, kizdim, tatli dil döktüm. Ama nafile. Bundan bir ay evveline kadar ayrilmak isteyip istemedigini bilmedigini söylüyordu. Ve sonunda 2 hafta önce kavgali bir sekilde evimizi terk etti ve opnden beri annesinin yanina gitti. Ayrilmak icin mahkemeye verdigini söylüyor.
Kendisi 2008 den beri depresyon nedeniyle psikolojik tedavi görüyor. Bu ayrilik "hikaysinden" dolay bende depresyona girdim ve pskiyatrist de tedavi oluyorum (ilaclarla!). Bu arada tabiiki "fala inanma, falsiz da kalma" ' dan yola cikarak
Almanya'da aktif olan bir site ile tanistim ve buradaki danismanlara 2-3 ayda bir (bazen ayda 1-3 sefer) basvurdum. Bu esnada ilkten türkce konustugunu bilmedigim bir türk "Falci" bayan ile de görüstüm. Hepsi de fallarda ayrilik görünmedigi, evet esimle bu aralar ters düstügümüzü fakat barisacagimizi ve cok mutlu olacagimizi belirttiler. Gerci esimin tutumuna - özellikle son günlerdeki gelismelerede - bakinca pek inanmak gelmiyor icimde. Tabii bir "ümit kapisi" ama, hayirdir, ama!!!
Evet simdi esas soru(nu)ma geliyorum. Bu bayanla son görüstügümde - türkce konustugunu ögrendim ve bu sefer türkce konustuk - gene ayrilik görülmedigi fakat bize ayrilik büyüsü yapildigi (belirtilerinin huzursuzluk, bir yerde duramamak, koltuktan pencereye, pencereden koltuga gidildigini ve kulaklarda asiri kasinti oldugnu söyledi - ki bu belirtiler tamamen bende var- kendisine daha evvel benim böyle bir durumum oldugunu söylemistim!) ve Türkiye'de bir hocaya basvurmami tavsiye etti. Kendisine su anda maddi durumumdan dolayi Türkiye'ye gitmemin mümkün olmadigini actim ve bana Almanya'da tavsiye edebilcegi birini taniyip tanimadigini sordum. Tanimadigini söyledi ve herhangi bir hocaya da basvurablicegimi ifade etti. Kendim müslüman olmadigim icin dogrusu cekiniyorum biraz. Arti bu bayan bana nas felak suresinden bahsetti. Bahsettide, ben o anki "sok" ve "heycandan" tam anlayamadim ne yapacagimi.
Arkaslar lütfen bana yardimci olurmusunuz? Karimi - ailemi - o kadar cok seviyorum ki, ne yaparsa yapsin - su anda kapiyi acip girse kabulüm - kendisinden kopamiyorum. Sanki "ask büyüsü" yapilmis. Ayriligi düsününce icim kan agliyor. Kelimelerle ifade ededemiyorum ruhi haliyemi!
Lütfen cevabinizi bekliyor ve cevap veren tüm arkadaslara icten tesekkür ediyorum.
Selamlar
Michael
Soruma gelmeden önce kisaca biraz bu noktaya gelisimi anlatmak istiyorum. MAyin 2009'da esim benden ayrilmak istedigin bana acti. Benim icin hic beklemdigim bir anda oldu. Ekim 2010'da 18. ci evlilik yildönümümüzü kutlayacagiz/kutlayacaktik. Bir kiz (12 1/2) bir de oglumuz var (11). Bir seneder denemedigim sey kalmadi. Siirler yazdim, cicekler hediye ettim, kunustum, bagirdim, kizdim, tatli dil döktüm. Ama nafile. Bundan bir ay evveline kadar ayrilmak isteyip istemedigini bilmedigini söylüyordu. Ve sonunda 2 hafta önce kavgali bir sekilde evimizi terk etti ve opnden beri annesinin yanina gitti. Ayrilmak icin mahkemeye verdigini söylüyor.
Kendisi 2008 den beri depresyon nedeniyle psikolojik tedavi görüyor. Bu ayrilik "hikaysinden" dolay bende depresyona girdim ve pskiyatrist de tedavi oluyorum (ilaclarla!). Bu arada tabiiki "fala inanma, falsiz da kalma" ' dan yola cikarak
Almanya'da aktif olan bir site ile tanistim ve buradaki danismanlara 2-3 ayda bir (bazen ayda 1-3 sefer) basvurdum. Bu esnada ilkten türkce konustugunu bilmedigim bir türk "Falci" bayan ile de görüstüm. Hepsi de fallarda ayrilik görünmedigi, evet esimle bu aralar ters düstügümüzü fakat barisacagimizi ve cok mutlu olacagimizi belirttiler. Gerci esimin tutumuna - özellikle son günlerdeki gelismelerede - bakinca pek inanmak gelmiyor icimde. Tabii bir "ümit kapisi" ama, hayirdir, ama!!!
Evet simdi esas soru(nu)ma geliyorum. Bu bayanla son görüstügümde - türkce konustugunu ögrendim ve bu sefer türkce konustuk - gene ayrilik görülmedigi fakat bize ayrilik büyüsü yapildigi (belirtilerinin huzursuzluk, bir yerde duramamak, koltuktan pencereye, pencereden koltuga gidildigini ve kulaklarda asiri kasinti oldugnu söyledi - ki bu belirtiler tamamen bende var- kendisine daha evvel benim böyle bir durumum oldugunu söylemistim!) ve Türkiye'de bir hocaya basvurmami tavsiye etti. Kendisine su anda maddi durumumdan dolayi Türkiye'ye gitmemin mümkün olmadigini actim ve bana Almanya'da tavsiye edebilcegi birini taniyip tanimadigini sordum. Tanimadigini söyledi ve herhangi bir hocaya da basvurablicegimi ifade etti. Kendim müslüman olmadigim icin dogrusu cekiniyorum biraz. Arti bu bayan bana nas felak suresinden bahsetti. Bahsettide, ben o anki "sok" ve "heycandan" tam anlayamadim ne yapacagimi.
Arkaslar lütfen bana yardimci olurmusunuz? Karimi - ailemi - o kadar cok seviyorum ki, ne yaparsa yapsin - su anda kapiyi acip girse kabulüm - kendisinden kopamiyorum. Sanki "ask büyüsü" yapilmis. Ayriligi düsününce icim kan agliyor. Kelimelerle ifade ededemiyorum ruhi haliyemi!
Lütfen cevabinizi bekliyor ve cevap veren tüm arkadaslara icten tesekkür ediyorum.
Selamlar
Michael