Kendi kendime konuşuyorum . Bir anda hayaller dünyasına düşüyorum sanki.

Merhaba elimde olmadan kendi kendime konuşuyorum . Bazen çevrem , ailem , arkadaşlarım ve diğer çevrelerle ilgili bir anda hayal kurasım geliyor bu durumdada kendimle konuşuyorum ve konuştuklarım çok zaman geçmeden aynısıda olmasa ona çok benzer şekilde karşıma çıkıyor . Bu bir yetenekmi yoksa psikiyatris desteğimi almam lazım.

Adını koymak zorunda değilsiniz,akışına bırakın.

Bende konuşuyorum bazen de sizin dediğiniz gibi saçma hayeller kuruyorum sonra aklını başına topla diyorum. Nedenini bilmeyi isterdim.

bende konuşuyorum kendimle sonra kendine gel anda kal diyorum kendi kendime çok hayalperestim sanırım

Kendi kendine konuşmak arasında farklar vardır
bir konuşmak var hani birşeye hasret çeker ah deriz ya
birde konuşmak var dır sanki biriyle konuşuyormuşuz gibi
etrafımızdan koparız
çevremizdekiler " iyimisin " diye dürter
bu durumda kendi kendine konuşma meselesi için psikiyatrik desteği almak lazım

Hayal kurmak o kadar da kötü bir şey değil aslında, aksine çoğu insan sizin gibi olmak ister. Kendi kendinizle konuşmak kısmına gelirsek, bu durumdan rahatsizsaniz eğer destek alabilirsiniz. Benim tavsiyem yaşadığımız basit ve aslında olağan olan bu tarz şeylere isim koyarak gözümüzde büyütmezsek eğer çok daha huzurlu yaşayabiliriz, sürekli bir şeyleri tanımlamak için o kadar yoruyoruz ki, o anı degerlendiremez oluyoruz. Fakat Rahatsız oluyorsaniz elbette yardım alın ya da kendinizi "kişisel gelişim" konusunda geliştirebilirsiniz.

Insanin kendini dinlemesi bir yerde kendisiyle konusmasindan gecer, konusmakta sorun yok hayal kurmaktada sorun yok, fakat konustugunuzda yanlislarinizi ve dogrularinizada kulak vermek gerekir öz elestiri icin, yada kendini taktir etmek icin.
Siz zaten nasil bir monolog halinde oldugunuzun ayrintisina girmemeissiniz,bu yüzden kimse fydasini yada zararini suan bilemez.Aklinizdan yada hayallerinizden gecen seylerin basiniza gelmesi de bir yerde dogal.Yaratilis sisteminde olan bir seydir bu, önce akla gelir yada hayal edilir sonra ol emri ile vuku bulur olaylar.

Kendi kendinizle telkin amaçlı konuşuyorsanız normaldir.Hatta psikologlar kendi kendinle konuşmanın olumlu yönleri olduğunu belirtiyorlar.Ancak karşınızda biri varmış gibi konuşuyorsanız,diyaloglarınız soru cevap şeklindeyse,konuşurken aslında olmayan karşı taraftan eleştiri,öneri,emir,tehdit vb. Size ait olmadığını hissettiğiniz düşünceler alıyorsanız psikolojik destek almanızı öneririm.

Hiç kimse kendi kendine konuşmaz, sadece sesli düşünür. Eğer gerçekten sesli konuşuyorsak bu gerçekte yalnız olmadığımızı bildiğimiz içindir. Kendin söylemişsin konuştuğun şeylerin benzerleri başına geliyormuş. Seni dinleyen biri olduğunu düşündün mü hiç, belkide söylediklerinin gerçekleşmesi tesadüf değildir.
Ayrıca bir de şöyle düşün dua eden insanlarda kendi kendine konuşurlar ama söyledikleri sözleri ve dilekleri kendilerinden üstün bir varlığın duymasını ve gerçekleştirmesini bekleyerek bunu yaparlar öyle değil mi?