Katil olmak suç mudur değil midir?

demonic · 22 Tem 2014

Son zamanlarda kafamı karıştıran bir soru var.Katil olmak bir suç mudur?Bir adam elinde çivili sopayla bir köpeği öldürdüğü için cani katil damgası yiyorda neden etlerini yediğimiz hayvanları kesen kasaplar bir esnaf oluyor?Sebepsiz yere öldürmek mi insanı katil yapar yoksa değer yargılarına uygun olmadan öldürmek mi?
O halde neden sevgilisine sarkıntılık eden adamı öldüren birisi hapse atılırken savaşta yüzlerce kişiyi öldüren birisi kahraman oluyor?İkiside sevdiği şeyleri korumaya çalışmıyor mu?
Eğer katil olmaktaki neden sebep değilse o halde değer yargılarına uygun olmadan öldürmek midir?
O halde neden bir tabanca ile acı çektirmeden can alan birisi katil oluyor?
Neden insanlar kedi kesenlere ters gözle bakarken inek kesenlere ibadet ediyor gözüyle bakıyor?
İlahi dinlerde bir kişinin katil olması çok büyük bir günahken neden tüm insanlığın kanını elinde taşıyan varlık melek oluyor?
Görevi can almak ise bu aslında bir sebep değil midir?Yani can alan melek iş icabı insanları öldürüyorsa neden seri katillik hem günah hem yasal suç?
Öldürmek neden cinayet olsun?Bilakis bu tabiat konunu değil midir?Her mahlukun bir öldürme işi yok mudur doğada?Otçullar bitkileri,etçiller otçulları hepçiller her ikisinide öldürerek hayatta kalmaz mı?Hayatta kalmak için öldürmek suç değilse o halde neden hakimler kürkler ile dolaşır?Neden bu suç değildir?
Yoksa öldürmek bir ihtiyaç mıdır?Eğer bir ihtiyaç ise neden insan öldüren kişiler suçlu görülür?Belkide o kişinin ihtiyacı artık kendisi gibi düşünebilen bir varlığı öldürmek olmuştur...

Faros · 22 Tem 2014

Kuçuklukten beri hayvanlara insanlardan çok deger vermis, daha çok acimisimdir nedense. Bir insanin canice oldurulmesini gormek, bir kopegi can cekisirken gormekten daha az aci verir, daha az etkiler beni. Bana gore bir insanin katil olup olmamasi isledigi cinayete degil, ne sebeple oldurdugune bagli.

demonic · 22 Tem 2014

Faros' Alıntı:
Kuçuklukten beri hayvanlara insanlardan çok deger vermis, daha çok acimisimdir nedense. Bir insanin canice oldurulmesini gormek, bir kopegi can cekisirken gormekten daha az aci verir, daha az etkiler beni. Bana gore bir insanin katil olup olmamasi isledigi cinayete degil, ne sebeple oldurdugune bagli.

O halde neden sevgilisine sarkıntılık eden birisini öldürmek hukuksal ve dinsel anlamda suç sayılırken bir asker savaşta vahşice öldürdüğü yüzlerce kişi için madalya ve sevap alıyor?İkiside sevdiği şeyleri korumaya çalışmıyorlar mıydı?Sebep aynı olduğu halde sonuç neden farklıdır?

Faros · 22 Tem 2014

demonic' Alıntı:
O halde neden sevgilisine sarkıntılık eden birisini öldürmek hukuksal ve dinsel anlamda suç sayılırken bir asker savaşta vahşice öldürdüğü yüzlerce kişi için madalya ve sevap alıyor?İkiside sevdiği şeyleri korumaya çalışmıyorlar mıydı?Sebep aynı olduğu halde sonuç neden farklıdır?

Birincide sevgilisine saldirani sevgilisini korumak için, sevdigi için olduruyor. Ikincisinde ise vatanina saldirani vatanini korumak için yine sevdigi için olduruyor. Birincisinde kendi sevgilisi ugruna olduruyor, ikincisinde ise herkesin sevdigi ugruna olduruyor.

demonic · 22 Tem 2014

Faros' Alıntı:
Birincide sevgilisine saldirani sevgilisini korumak için, sevdigi için olduruyor. Ikincisinde ise vatanina saldirani vatanini korumak için yine sevdigi için olduruyor. Birincisinde kendi sevgilisi ugruna olduruyor, ikincisinde ise herkesin sevdigi ugruna olduruyor.

Sonuç olarak ikiside sevdikleri şeyi korumak için öldürmüyorlar mı?Kişinin sevdiği varlık elinden alındıktan sonra o kişi için durum yine aynı değil midir?Mesela bir kitabınız var kopyası yok hiçbir şekilde.Bu kitabı sadece siz seviyorsunuz ve kitap yandı,siz ve arkadaşınız olmak üzere 2 kişi kitabı seviyor ve kitap yandı,sonuç sizin için iki durumdada aynı değil midir?

Faros · 22 Tem 2014

Sonuç sizin için iki durumda da ayni ama birinci durumda sadece siz o kitabi yakana karsi nefret besliyorsunuz ama ikinizde severseniz ikinizde o kitabi yakana karsi nefret beslerseniz. Toplum için de ayni sey geçerlidir herkesin sevdigi ugruna oldurmek kahramanlik ama kendi sevdiginiz ugruna oldurmek katilliktir maalesef.

kıvep · 22 Tem 2014

Zaman değişiyor, eskiden savaşlar kahramanlıktı ve hırsızlık yapan bir adamın kolu kesilirken, öldüren meydanlarda idam edilirken ve herkes bunu alkışlarken artık bunlar bitti. Şimdiki zamanda insana verilen değer arttı öldüren bile öldürülmüyor. Zaman değişti işte...

demonic · 22 Tem 2014

Faros' Alıntı:
Sonuç sizin için iki durumda da ayni ama birinci durumda sadece siz o kitabi yakana karsi nefret besliyorsunuz ama ikinizde severseniz ikinizde o kitabi yakana karsi nefret beslerseniz. Toplum için de ayni sey geçerlidir herkesin sevdigi ugruna oldurmek kahramanlik ama kendi sevdiginiz ugruna oldurmek katilliktir maalesef.

O halde bir asker koskoca bir ülkenin nefretini üzerine çekmez mi?Çünkü herkesin sevdiği diye bir şey savaş zamanı söz konusu olamaz.Savaş fikir ayrılıklarından yada daha çok kazanma hırsından ortaya çıkan bir şeydir.Savaş olması için en az 2 tarafın olması gerekir.O halde herkesin sevdiğini kurtarıyor doğru ama aynı zamanda diğer ''herkes''in nefretini kazanıyor.Bu durumda daha çok nefret kazanan kahraman oluyor burda bir ironi yok mudur tekrardan?
Galiba ben bir deliyim

Faros · 22 Tem 2014

demonic' Alıntı:
O halde bir asker koskoca bir ülkenin nefretini üzerine çekmez mi?Çünkü herkesin sevdiği diye bir şey savaş zamanı söz konusu olamaz.Savaş fikir ayrılıklarından yada daha çok kazanma hırsından ortaya çıkan bir şeydir.Savaş olması için en az 2 tarafın olması gerekir.O halde herkesin sevdiğini kurtarıyor doğru ama aynı zamanda diğer ''herkes''in nefretini kazanıyor.Bu durumda daha çok nefret kazanan kahraman oluyor burda bir ironi yok mudur tekrardan?
Galiba ben bir deliyim

Galiba ben de

.Demeter. · 22 Tem 2014

Ah, çok güzel bir konu olmuş, teşekkürler öncelikle. Düşünce şekliniz o kadar normal ki. Bu konunun en genelinden bakılmış, en saf hali. Ve kesinlikle haklı hali. Bir çocuk aklıyla düşünülmüş kadar saf; ki bunu aşağılar anlamda söylemiyorum kesinlikle. Cevabıma bir hikaye ile başlamak istiyorum izniniz ile. 8 yaşındayken bir adam babamın iş yerinin önünde, bir sokak köpeğini dövmüştü. Bunu vahşetle izlemiştim. Daha sonra o adamı aynı şekilde sokak ortasında dövdüler. "Olması gereken buydu herhalde" diye düşünmüştüm. Daha sonra aradan 2 ay geçmeden kurban bayramı geldi. Ve yine babamın iş yerinin yakınında bir boş arazide kurban kesimleri yapılıyordu. Saatlerce ağlayarak izlemiştim o sahneyi. "O köpeği döven adama sinirlenip dövdüler, bu kocaman hayvanları kesiyorlar ama kimse bir şey yapmıyor!" diye düşünmüştüm. İşte bu "öldürme" fiilinin karşısındaki düşüncenin en saf hali. Ama hayatın içine girmeye başladığımızda bir çok ideoloji de insan aklına hükmediyor. Kurban kesimlerinin İslam dininin bir gereği olduğuna, insanın proteine ihtiyacı olduğu için et yemesine ve hayvanların kesilmesini doğal karşılama vs. Savaşlar da bir şeyi korumak içindir, bir erkeğin sevgilisine sarkıntılık yapan kişiye zarar vermesinin de aynı şekilde koruma iç güdüsüyle yapılmış bir hareket olması gibi. Lakin insan aklı yaşlandıkça, saf halini kaybeder ve bencilleşir. Bundan dolayı da çok daha girift bir hal alır. Artık bir çok düşünce saf halini kaybeder ve aklı saf kalan insanlara farklı gelir. Ve birini öldürmenin yanlış olduğuna, ölen kişi karar verir. Ölen kişinin yakını çıkıp bağırır, ağlar ise bu insanlara kötü bir şey olduğunu hissettirir. Her savaş ordusunun yakınları için hiçbir asker katil değildir. Ama katil olmayan askerin savaştığı karşı ordunun yakınları için (veya ülkesi için) karşı tarafın her askeri katildir, vicdansızdır. Yani bir ölümün yanlış olmasını sağlayan tek şey, düşünebilen 2 taraf olması ve ölen kişinin 2 taraftan birinin yakını olmasıdır. Gündemden örnek vermek gerekirse, zamanında Adolf Hitler bir ırkı katlederken, yakınları için bir kahramandı. Ama Yahudi'ler için vicdansız bir katildi. Şimdi ise kimileri için İsrail'deki Yahudi'ler vicdansız bir katil. İnsan aklı gerçekten çok girift sayın Demonic, anlamak için çok uğraşsam da, başaramıyorum.

Faros · 22 Tem 2014

Bu evrende herkes Tanri dahil birilerinin sevgisini kazandigi an birilerinin nefretini de kazaniyor.

demonic · 22 Tem 2014

kıvep' Alıntı:
Zaman değişiyor, eskiden savaşlar kahramanlıktı ve hırsızlık yapan bir adamın kolu kesilirken, öldüren meydanlarda idam edilirken ve herkes bunu alkışlarken artık bunlar bitti. Şimdiki zamanda insana verilen değer arttı öldüren bile öldürülmüyor. Zaman değişti işte...

Değerli birşeyin ortadan kaldırılması sonuçu verilen ceza hafiflemişse o halde insana verilen değer azalmış olmaz mıdır?
Örneğin bir altın çalmanın cezası ölümken sonradan bir elin kesilmesi sonradan ise hapis cezası olması yani verilen cezanın azaltılması aynı zamanda çalınan şeyin kıymetinin azaldığını göstermez mi?Yerden bir taş çalındığında hiç bir cezası yokken bir iran halısının çalınması sonucu kişi hapise mahkum ediliyorsa bu durumda herkes diyebilir ki iran halısı yerdeki taştan daha değerlidir.
Aynı durum insan öldürme sonucu olan duruma verilen cezanın gitgide azaltılması aslında insanın değerinin düştüğünü mü gösterir yoksa yükseldiğini mi?

demonic · 22 Tem 2014

.Demeter.' Alıntı:
Ah, çok güzel bir konu olmuş, teşekkürler öncelikle. Düşünce şekliniz o kadar normal ki. Bu konunun en genelinden bakılmış, en saf hali. Ve kesinlikle haklı hali. Bir çocuk aklıyla düşünülmüş kadar saf; ki bunu aşağılar anlamda söylemiyorum kesinlikle. Cevabıma bir hikaye ile başlamak istiyorum izniniz ile. 8 yaşındayken bir adam babamın iş yerinin önünde, bir sokak köpeğini dövmüştü. Bunu vahşetle izlemiştim. Daha sonra o adamı aynı şekilde sokak ortasında dövdüler. "Olması gereken buydu herhalde" diye düşünmüştüm. Daha sonra aradan 2 ay geçmeden kurban bayramı geldi. Ve yine babamın iş yerinin yakınında bir boş arazide kurban kesimleri yapılıyordu. Saatlerce ağlayarak izlemiştim o sahneyi. "O köpeği döven adama sinirlenip dövdüler, bu kocaman hayvanları kesiyorlar ama kimse bir şey yapmıyor!" diye düşünmüştüm. İşte bu "öldürme" fiilinin karşısındaki düşüncenin en saf hali. Ama hayatın içine girmeye başladığımızda bir çok ideoloji de insan aklına hükmediyor. Kurban kesimlerinin İslam dininin bir gereği olduğuna, insanın proteine ihtiyacı olduğu için et yemesine ve hayvanların kesilmesini doğal karşılama vs. Savaşlar da bir şeyi korumak içindir, bir erkeğin sevgilisine sarkıntılık yapan kişiye zarar vermesinin de aynı şekilde koruma iç güdüsüyle yapılmış bir hareket olması gibi. Lakin insan aklı yaşlandıkça, saf halini kaybeder ve bencilleşir. Bundan dolayı da çok daha girift bir hal alır. Artık bir çok düşünce saf halini kaybeder ve aklı saf kalan insanlara farklı gelir. Ve birini öldürmenin yanlış olduğuna, ölen kişi karar verir. Ölen kişinin yakını çıkıp bağırır, ağlar ise bu insanlara kötü bir şey olduğunu hissettirir. Her savaş ordusunun yakınları için hiçbir asker katil değildir. Ama katil olmayan askerin savaştığı karşı ordunun yakınları için (veya ülkesi için) karşı tarafın her askeri katildir, vicdansızdır. Yani bir ölümün yanlış olmasını sağlayan tek şey, düşünebilen 2 taraf olması ve ölen kişinin 2 taraftan birinin yakını olmasıdır. Gündemden örnek vermek gerekirse, zamanında Adolf Hitler bir ırkı katlederken, yakınları için bir kahramandı. Ama Yahudi'ler için vicdansız bir katildi. Şimdi ise kimileri için İsrail'deki Yahudi'ler vicdansız bir katil. İnsan aklı gerçekten çok girift sayın Demonic, anlamak için çok uğraşsam da, başaramıyorum.

Bilmiyorum herzaman savaş için bakmak istemiyorum ama farkediyorum ki evren hep genç olanları seviyor hep yaşlı olanların yerine genç olanları koymak için bir uğraş içindeymiş gibi geliyor bana evren...
Mahluk!Nedir bu mahluk?Hep ve hiç!Düşüncesi ile o herşeyi aksettiriyor.Hafızası ve ilmi ile de,tarihini yaşattığı dünyanın küçük bir hulasasıdır.Eşyanın aynası,hadiselerin aynası...Böylece her insan cihan içinde küçük bir cihan oluyor!Fakat birde gezin ve milletlerin birbiri ile karınca gibi kaynaşmasına bakın.Artık ''adam'' birşey değildir.Kayığa binin ve halkın kapladığı kalabalıktan uzaklaşı;sahil çizgisinden başka birşey göremezsiniz.Esasen göze çarpmayan mahluk büsbütün yok olan,o kadar küçük ve ehemmiyetsizdir.Hızlı bir trenle bir tarlanın ortasından geçin ve vagonun kapısından bakın.İnsanlar,insanlar,tarlalarda kaynaşan,sokaklarda kaynaşan sayısız meçhul insanlar...Hindistana gidin,Çine gidin;hep doğan,yaşayan ve yolda ezilmiş bir karıncadan fazla iz bırakmadan ölen milyarlarca mahlukun didindiğini göreceksiniz...

azdaka · 22 Tem 2014

Sebepler, sonuçlar, kişiye göre değişkenlikler, inanışlar falan belirler her şeyi aslında mesala aşiret gruplarının işlediği cinayetlerde kişi cezaevine girse bile ailesi tarafından kahramanmış gibi görünür halbuki biz yadırgarız değil mi şimdi o kişi katil olmayacak mı yada kan davasında babasını öldüren kişiyi öldüren evlat haklı mıdır evet haklısınız bir çok soru var.Sevgilisine sarkıntılık yaptı diye öldürülen kişi de her ne kadar karşısındaki kişi istemese de onu sevdiği için bu riski göze almamış mıydı sebep sevgiydi değil mi şimdi biz öldürene katil demeyeceksek ölene ne diyeceğiz yada o kişi farklı yollarla da uzaklaştırılabilirdi belki illa öldürmek mi gerekir öldürülen kişinin de en az öldüren kadar yaşamaya hakkı yok mudur yada mesala vatanı için öldüren adam demişsiniz bi de şöyle düşünelim bizim taraftan ölünce karşıdaki katil olur ama karşı tarafa göre kahraman yani kısacası her şey görecelidir bakın benden de bir sürü soru çıktı ama açıkçası ben inançlı sayılabilecek biriyimdir ve bana göre dinimde ki katil de gözümde katildir ve bende körü körüne inanmam bana da mantıklı geldiği için öyledir size cevap veremedim belki ama en azından fikirlerimi sundum
iyi forumlar..

La-edri · 22 Tem 2014

Tabiki öldürmek suctur, hayvanlar aciktiklarinda dürümcüye gitmezler onlar icin elbette bu doganin kanunu, insanlari ne zaman hayvanlardan ayiracagiz, yada ayirdigimiz gün mü baris ile barisacagiz ?

cassiopaea · 22 Tem 2014

tabi ki öldürme hakkınız (kendinizide) var ve özgürsünüz;
ve bu hakkınızı ve iradenizi kimse elinizden alamaz ve bozamaz,
kimse öldürme hakkınızı engelleyemiyor ya da özgürlüğünüzü kıstılayamıyor bunu düşünün;
cezalar karşı caydırıcılık içeririr ya da toplumdan dışlar sizi- bu toplumsal düzendir;
din de bi ölçüde toplumsal düzendir;
Kendini korumak kutsaldır asıl, Varlığını korumak için savaşmak;

beslenme ayrı bir konu,
insanlarla beslenmiyoruz ve insanları beslenmek için öldürmüyoruz;

yalnızca karma ya da evrensel düzeni düşünmelisiniz belki de bu konuda;

sonuç olarak öldürmeyi kınamayan ya da içselleyen bi toplum düşünün;
ya hayvanlar gibi oluruz ya da güçlüler yaşar;
Tüm savaşlar insanlık suçudur ve suçlarıdır o halde, savaşsızlık için savaşalım;
Ben örneğin savaşları ve savaşlarda insanlar öldürülmesini de benimsemiyorum;
Ve savaşsız-incitmesiz bi dünya arzuluyorum;
Ama iş kendimi korumaya gelirse bir saldırana karşı on öldürürüm;

ama öldürmeyi yasak olarak kimse düşünemez ya da diyemez,
Çünkü kavram kökensel olarak engellenemiyor, Yapılması engellenip kısıtlanamıyor;

pink21 · 22 Tem 2014

Şuan Işid mesela kan içiyor kalp söküp ısırıp yiyor zavallı insanların kafasını kesip futbol oynuyorlar ve beyinleri yıkanmış cennete gideceklerini sanıyorlar onlar için günah değil.bence hayvan kesmek günah insanlar zaten otçuldur etçil değil balık yesinler.İneklerin gözünden nasılda yaş geliyor nasılda kaçıyorlar kesilmemek için hayatta kalmaya çalışıyor.Bilemiyorum sonuçta insanlar en eski çağlardan beri gelen bir yamyamlık var insanlığın doğuşundan beri cinayet var.Ben ki insanlar şeytandır

Bence katil olmak suçtur.Birde savaşta zevk ala ala öldürmek daha bir suçtur kimse savaşıp insan canına kıydı diye şehit olmaz tam tersi olur

demonic · 22 Tem 2014

La-edri' Alıntı:
Tabiki öldürmek suctur, hayvanlar aciktiklarinda dürümcüye gitmezler onlar icin elbette bu doganin kanunu, insanlari ne zaman hayvanlardan ayiracagiz, yada ayirdigimiz gün mü baris ile barisacagiz ?

Eğer yaşamak için öldürmek dışında öldürmek cinayet ise neden giydiğimiz kıyafetlerin derilerini almak için hayvanları öldürenlere yada neden yılan derisi çanta fabrikasına katil gözüyle bakılmıyor?İnsanlar ile hayvanları ayırmalıyız doğru hangi tür kendi kendine bu kadar çok eziyet ediyordur kim bilir...

demonic · 22 Tem 2014

cassiopaea' Alıntı:
tabi ki öldürme hakkınız (kendinizide) var ve özgürsünüz;
ve bu hakkınızı ve iradenizi kimse elinizden alamaz ve bozamaz,
kimse öldürme hakkınızı engelleyemiyor ya da özgürlüğünüzü kıstılayamıyor bunu düşünün;
cezalar karşı caydırıcılık içeririr ya da toplumdan dışlar sizi- bu toplumsal düzendir;
din de bi ölçüde toplumsal düzendir;
Kendini korumak kutsaldır asıl, Varlığını korumak için savaşmak;

beslenme ayrı bir konu,
insanlarla beslenmiyoruz ve insanları beslenmek için öldürmüyoruz;

yalnızca karma ya da evrensel düzeni düşünmelisiniz belki de bu konuda;

sonuç olarak öldürmeyi kınamayan ya da içselleyen bi toplum düşünün;
ya hayvanlar gibi oluruz ya da güçlüler yaşar;
Tüm savaşlar insanlık suçudur ve suçlarıdır o halde, savaşsızlık için savaşalım;
Ben örneğin savaşları ve savaşlarda insanlar öldürülmesini de benimsemiyorum;
Ve savaşsız-incitmesiz bi dünya arzuluyorum;
Ama iş kendimi korumaya gelirse bir saldırana karşı on öldürürüm;

ama öldürmeyi yasak olarak kimse düşünemez ya da diyemez,
Çünkü kavram kökensel olarak engellenemiyor, Yapılması engellenip kısıtlanamıyor;

Benim aklıma takılan bir diğer konuda acaba savaşta barış gibi bir ihtiyaç mıdır?Dostoyevskinin söylediği gibi ''insanların saadete ihtiyacı olduğu kadar felaketede ihtiyacı vardır.'' mı?Çünkü tamamen barışı arzulayan bir türün yapabileceği şeyler değil şu anda yapılan...Hep ruhsal denge diyoruz ama hep mutluluktan bahsediyoruz belki insanın mutluluk kadar üzüntüyede ihtiyacı vardır...Hmm belkide dinlerdeki kurbanın anlamı budur dindeki kişiler insanın içindeki bu canavarı farketmiş olabilir ve kendi gibi başka insanlara zarar vermemesi için bir hayvan kesmeyi önermiştir...Belkide eski devirlerden beri gelen insan kurbanının temelide budur...Öldürmek bir ihtiyaç mıdır?tTartışılır ama fikir için teşekkür ederim düşüneceğim

DreamDuality · 22 Tem 2014

Bu konuda söylenecek çok var. Ancak yaşı küçük üyeleri ve site kurallarını ihlal etmekten korkarım.
Hayvanların canı varsa bitkilerin de var. Sudan başka bişey tüketemeyiz bu kadar hassas olursak.
Duyarlı geçinip vejeteryan olanlar, marul, maydonozun da bir canı olduğu gerçeğini önemsemezler.
Et yiyenlere zalim, düşüncesiz gözüyle bakarlar. O yüzden bu tavırlarını samimi duymuyorum.
Biz duyamıyoruz ama o bitkiler belki bağırıyor. Belki hayvanlar gibi acı çekerek ölüyor olabilirler.

Sevgilisi için cinayet işleyecek adam, sizin aşkınız bir candan daha mı önemli?
Duyan da Leyla ile Mecnun sanacak. Dünyada birsürü kadın var. Çekip gitsin yoluna başkasını bulsun.

Savaşa giden adam, savaşa gitmeyi kaç kişi kendi seçer? Çoğu savaşlara zorunlu olarak gitti.
Zevkine gideyim, kan dökeyim diyen de o kişinin kendi hisleriyle, karanlık yanıyla ilgili.
Toplumda herkes aynı , zararsız olamaz. Anormal tipler çıkar.

Öldürme kısmının kötü yanı devamını istetmesi.
O duyguyu bir kere yaşayınca, o içindeki hissi tadınca tekrar yapılması isteniyor.
Sigara içki içmek gibi özletir. Açlık duygusu gibi gelir arada.
Bence demonic üyemizin asıl aradığı cevap bu.

İnsanlar öldürme açlığı çekmeye ve zevk başlarsa bu sefer tekrarlanır.
Bitki hayvanla başlayıp, daha sonra insana gelebilir. Topluma zararlı olur.
Kasaplar hayvan kesmekten hoşlanıyor mu? Kendilerine sorsak galiba hayır derler.
Genelleme yapmayayım ancak hoşlanmayan buna devam edemezdi gibime geliyor.
Vicdan azabıyla elinde olmadan bırakırdı gibime geliyor. Yanılıyor olabilirim. Kimse üstüne alınmasın.

Doktorlar insan eti kesmekten,dikmekten, vücudu açıp kapamaktan hoşlanıyor mu?
Kendilerine sorsak hayır. Ancak yine bana kalırsa hoşlanıyorlar. Hoşlanmayan bırakırdı, yapamazdı.
Hissizleşiyorlar. Normalleşiyor. Yine yanılıyor olabilirim. Kimse üstüne alınmasın.

Sorun normalleşmek. Vahşetin normalleşmesi. İnsanın karanlık tarafını ve isteklerini normalleştirmesi.
Konu dinle alakası yok. Konu çoğunluğu korumak, düzeni korumak.

Genel olarak insanların neyi neden yaptığını halen anlayamadım. Birsürü saçma gelen şey var bana.
Ancak insanların bizim istediğimiz gibi davranmalarını istemek de onlara saygısızlık olur.
Ben bu hakkı kendimde görmem. Benim istediğim gibi melekler, cici insanlar olsun. Peki ben kimim ki.