Bazen (genellikle geceleri çok sessizken) birinin
aynen ben de kücükken bir kez sabahın köründe uyanmıstım bir kadının sesine..daha yeni gün ağarıyordu.bağrışma sesi duydum ve uyandım etrafıma baktım kimse yok.dışardan geliyodur sandım ama dışarda da kimse yoktu.ses hala kesilmemişti.bir kadın bağırıyodu.cok acı ceken bi kadın bagırmasıydı sanki..yani kadın sanki bi şeye isyan ediyo cok acı cekiyo gibi bagırıyodu.sonra korkup annemle babamın yanına gitmiştim.anneme dışarda bi kadın bagırıyo sanki öyle ses duydum ama dısarda kimse yok demiştim annem de rüya görmüssündür besmele cek korkma bi şey olmaz demişti.cok iyi hatırlarım.hiç unutmadıgım bi olay.önceleri bu olay aklıma geldikce acaba boyle bi olay yasandı mı diye kuskuya düstügüm de olmustur.acaba gercekten rüya mı gördüm demisimdir.ama simdi bile o sabahı hala dün gibi yasayabiliyorum,aklımda canlandırabiliyorum.kesinlikle rüya falan görmedim.gercekten bagırdan bi kadını işitmiştim.Çocukken geceleri garip sesler duyardım.Hemen hemen hergece, yattığımda ve ışıklar kapanınca bir erkek ve bir kadın sırayla daha önce çevremde duymadığım bir melodiyi hafif tonda tekrarlarlardı.Sadece ben duyardım ve ailem inanmadı bana.Kuruntu yaptığımı söylerlerdi.Yıllar geçti,belki kuruntularımdı gercekte,ama hiç unutamadım o sesleri.