Bezen düşünüyorum da en iyisi varlığımı sonlandırmak.İnsan hiç bir çıkış ylu olmadığında ne yapar sizce kendini yok etmekten başka.Hani Allah hiç kimseye kaldıramayacağı yük yüklemeze ne oldu.Kulunu kaldıramayacağı yükü verirken o kişiyi intihara görüren kendisi değil mi.Madem herşeyi biliyor, o zaman kuluna neden yardım etmiyor, verdiğine gönlünü razı etmiyor.Güç ve kudret onda ise bunu yapmak onun elinde değilmi.sonuçta biz ilah değilizki onun kadar sabırlı olalım.
Her gününü bir insan nasıl diken üstünde geçirir her an yeni bir kavga olacak diye aman bişey demesin diye nasıl ömür geçer.Kurtuluş olarak seçtiğiniz yollardan da umut kapılarınız kapanıca hayata tutunmak için birini sevdiğinizde o da sizi bırakınca ne yapar insan. İnsanı ayakta tutan sevgi değilmidir.
SEvgi olmazsa kişi nasıl sabreder hayatın güçlüklerine Ailede sevgi yoksa huzursuzluk diz boyu gidiyorsa dışarda ardığı sevgiyi bulmuşken kaybederse o kişi için yeniden hayata tutunmak nasıl olur.Nasıl bir umut diye daha deyip yenilmeyi göz önüne alabilir.
Düşünmüyo değilim artık savaşacak gücüm kalmadı ne içimde mutluyum ne dışımda ne ailede mutluyum ne aradığımda olumsuzluklara direnecek gücüm kalmadı.
Daha iyi anlıyorum şimdi o intihar edip varlığını sonlardıranları.En azından varsa diğer taraf sadece ne ceza çekmesi gerektiğini bilecek hiç bir şey için savaşmak zorunda kalmıyacak birşeylerin düzelmesi için boş umutlar tüketmiyecek.
İnsanın hiç bir çıkış yolu olmadığı zamanlar da aradığı ÇIKIŞ KENDİSİ olur sevgili İronik.
Ailede sevgi yoksa farzedin ki aileniz yok.
Sevdiğiniz kazık attıysa farzedin ki sevdiğiniz yok.
Şimdi sorun olarak ne kaldı geriye ?
Kendinizden başka ?
Ekonomik zorluklar gerçekten bazen yıldırır ama geçicidir. Onu dertten saymıyorum. Söylemesi kolay geliyor diye düşünebilirsiniz ve kolay tabii ama inanın çevrenize dönüp baktığınızda aynı dertlerden yanıp yakınlan milyonlarca milyarlarca insan var . Hep oldu, hep olacak.
Eğer hayatınızda bir şeyleri değiştirmek istiyorsanız bunu yapacak olan yine sizsiniz.
İntihar düşüncesi bence biraz mola vermek isteyenler için ideal kaçış yolu. Ben de zaman zaman aman be sıkıldım derim. Herkes der galiba. Sonra şöyle düşünüyorum, abi ölmeye öleceğim. Yani ölümsüzlük kimseye yazılmamış kayıtlarda yok. Ama diğer yandan zaten sıkıldım da yani erkene alsam ne olur ? Ama bir yandan da kıl bir durum. Kaybettim yapamadım demek. Ayrıca da yani niye vazgeçeyim canım ? Allah Allah ; beni yıldıran neyse o vazgeçsin.
Hayat her zaman canım cicim bir tanem demez insana. Uyuzdur. Kıldır. Hele de ezeceğine inandığı bir insana rastlamışsa böyle üstüne üstüne gider de gider.
Ama insanın içindeki direnme gücü hayatın kılçıklıklarından daha etkilidir. Hani burada çeşitli vesilelerle yazılan çizilen savunma taktikleri var ya, hayatla kapışma da o taktiklerden çok daha farklı değil aslında. Sadece size en uygun biçimi bulmak lazım. Bunu da eksi ve artılarınızı bilen kişi olarak en iyi siz yapabilirsiniz ve sonuca göre ihtiyac duyarsanız yardım ararsınız.
Vazeçmeyin. Ama dinlenin , enerjinizi toplayın zihninizi toplayın ve belki şunu düşünün, bana verilen en değerli hediye hayattan vazgeçecek hale geldiysem onu(hayatı) elimde tutmak için vazgeçeceklerim neler olabilir? Sonrası biraz cesaret ...
Etraftan ümidi kesseniz bile kendinizden kesmeyin. Çünkü hayatınızın merkezinde olmayı hak eden sadece sizsiniz ve diğerleri sizin onlara yüklediğiniz anlamlarca değerli, anlamı kaldırın onlar da herkesler sadece. Kendi yüklediğiniz anlamlar için vazgeçmeye değmez... bence
