İmkansızı Başarmak

Berkly'de California Üniversitesi matematik bölümü öğrencisiydim. Her zaman ki gibi sınıfa geç girdim. Tahtadaki iki soruyu, ev ödevi sanarak defterime geçirdim. O akşam soruların üzerinde çalışırken bunun şimdiye kadar profesörün verdiği en zor ödev olduğunu gördüm.

Her gece başaramasam da, sırayla her iki problemin üzerinde çalışırken saatlerce çalıştım. İnat etmiştim. Yine bir gece çalışırken beynimde bir şimşek çaktı. Her iki problemi birden çözdüm. Ertesi gün cevapları okula götürdüm. Profesör masanın üzerinde bırakmamı söyledi. Masanın üzerinde kağıttan bir tepe oluşmuştu. Benim kağıdımın bunların arasında kaynayacağını düşünüp sıraya üzülerek oturdum.

Altı hafta sonra bir pazar sabahı kapının vurulması ile uyandım. Kapıda profesörü görünce dondum kaldım.

'George, George!' diye bağırıyordu. Problemi çözmüşsün.
Tabi ki, diye cevap verdim. Çözmem gerekmiyor muydu hocam?

Profesör tahtaya yazılmış olan iki problemin ev ödevi olmadığını, dünyanın önde gelen matematikçilerinin şimdiye kadar çözmemiş oldukları iki ünlü problem olduğunu açıkladı. Birkaç gün sonra içerisinde ikisini birden çözebildiğime inanmıyordu. Eğer birisi bana onların iki ünlü çözülmemiş problem olduğunu söyleseydi, sanırım onları çözmeyi denemezdim bile.

Kaynak: Başarı öyküleri adlı kitaptan alıntıdır.

Olaylara bakış açımız hayatımızı değiştirir ve sorunlarımızı çözmemizde kolaylık sağlar. :Angel_anim:

Tebrik ederim.Ben de boyle bir sey yasamistim universiteye hazirlik asamasinda matematik sorusu cozerken.Iki gun cozememistim.Oyretmenim de cozemedi ama birden coze bildim.2 ay sonra da nasil cozduyumu hatirlayamadim.Belki yine 2 gun dusunmem lazimdi.

En büyük güç ve engel aynı yerdedir.İkiside zihnimizdedir ...

bir başka deyişle: "Aerodinamik yasalarına göre o tombul ve tüylü arının hiç uçmaması gerekiyordu; herhalde bunu ona hiç kimse söylemedi ki, uçuyor." Huxley.

bende konu altında bir şeyimi paylaşmak istiyorum.
matematiğim çok kötüydü kötü öğretmenler kötü diğer durumlar ve kendi çalışmamam derken matematiğim okadar kötüydü ki size bunu anlatamam ne kadar kötü olduğunu.
ama istediğim meslek için matematik lazımdı. ve matematiği sevmiyordum. soruları çözenler için o an aklına bir şey geliyor yapıyor ya da bir iki formülle bir şey yapıyor gibi görüyordum. doğuştan vardı onda sanki bu özellik gibiydi. öyle düşünüyordum. sonra geometri desen aynı. hiçbir şey bilmiyordum bir şeyler yazıp hemen buluyorlardı onlara imreniyordum. biyolojim iyidi seviyordum ama çalışmam kötüydü fizikle aram çok kötüydü sonra kimya ile eh işteydi.
matematik ve geometri 0 nete sahiptim.
sonra kimse bana başarır gözüyle bakmıyordu nasıl baksınlar haklıydılarda.
bende gittim ilköğretim, ortaöğretim, lise kitaplarını aldım.
bunu yaparken kimseden utanmadım bak liseyi bitirmiş ama bunları okuyorum diye insanlardan utanmadım.
her hafta bir sınıfı bitiriyordum.
günlük nerdeyse 7 8 saat çalışıyordum.
sonra ne mi oldu matematik geo biyoloji kimya fizik vs çok ama çok iyi oldum dershanede sayısalda sınıflar arasında en iyi sınıfa yerleştim hatta o farklı doğuştan zeki gördüğüm insanlar bile bana imreniyordu sınıf birincisiydim.
sınıf benim kapasitemin altında kalıyordu sıkılıyordum derslerden.
benden yardım alıyorlardı ders anlatıyordum onlara.
eğer isterseniz kendinizin elinde olan şeyler için imkansız diye bir şey olmadığını görürsünüz ve her şey geç olmayabilir.
ki ben 12 yıllık bir açığı 3 aya sığdırıp başarmış insanım.

Tamda şuan olduğum durum bu bir örnek oldu bana.Tebrikler başariniz içinde