hayattan sıkılmak ve intihar

merhaba sizden yardım istiyorum bir süredir yaklaşık 1 ay kadar zamandır hayattan aşırı derece soğudum ve her şey anlamsız gelmeye başladı her şey anlamsız gelince insan bu anlamsızlıktan çıkış aramaya başlıyor bir müddet sonra ancak hiçbir çıkış yok çıkış bulamadığım için sık sık intihar etmeyi düşünür oldum biliyorum bu bir çıkış yolu değil ama ne yapmalıyım bilmiyorum beni bu hayata gerçek anlamda bağlan üç kişi var birincisi en yakın arkadaşım diğer ikisi ise annem ve babam intihar etmeyi düşündüğümde sadece "onlara bunu yapmaya hakkım yok" diyerek kendimi durduruyorum lütfen bir şeyler söyleyin çıkmak istiyorum bu manevi bataklıktan

Selamun aleykum

sadece onlara deyil kendine de yapmaya hakkin yok.ustelik 1aydir beri sıkılıyor sun senin iraden bukadar zayif olamaz hemde hic birsey yok.yasam sabasi verenlere sorunlari olanlar napsin onlarin cani yokmu.sen debressiyona mi giriyorsun ne.bu kotu dusuncelerini hemen kafatan at.hayat cok guzel cunki.bak kankandaarmis onunla beraber yeni seyler yap.onumuz yaz

Olunce kurtulsan sana ne fayda verecek. Senin yasamin gidecek ve bir daha dunyaya gelemeyeceksin. Sabret ve dunyayi gez dolas . Eger seni hayata yeniden baglayacak bir sey istiyorsan bir oyuna basla veya kendini sanat ver resim ciz kendini eglendir ve eglendirecek taraflari gormeye calis . Sen bunu basarabilirsin.

Dünyada nerelere gittin neleri gördun de sıkıldın? Hic guzel bır yemeğı, guzel bır gunun, yalan söylenenın yada acı cekmenin tadını aldın mı?
Hıc yasamadığın ıcın sıkılıyorsunve neden kendi yaşamını başka ınsanlara baglıyorsun?
Bıraz özguvenını ve yasam kalıteni yükseltırsen senin için daha iyi olucaktır

beni manevi hiçliğe iten en büyük şey hayatın kendisi ve insan olmanın doğal sonuçlarından biri olan doyumsuzluk , biliyorum ki bu hayatta neye sahip olursam olayım onlar bir gün elimden kayıp gidecek ne yaparsam yapayım bir gün adım unutulacak ne olursa olsun ben hiçten öteye gidemeyeceğim her şeyi sonsuz sevgi ve rahmeti ile yaratan rabbim bile beni seviyor mu bilemem biliyorum benim günahlarım onun rahmetinden ve affından büyük değil ama ben sıkıldım bu hayattan biliyorum bir gün bitecek bu sıkıntım ama hayat bazen fazla şans sunmuyor insana bazen sadece hissettiklerim yüzünden ağlamaya başlıyorum bir anda durup dururken arkadaşıma da anlattım bunları o da birtek sen değilsin benimde hayatım pek iyi sayılmaz zaten herkes bir kere istemiştir harhalde gibi bir cevap vermişti ... sonra düşündüm herkes yaşamak için savaşırken çabalarken bunu istemem bile bütün insanlığa haksızlık değil mi diye ama olmuyor ben savaşmayı istemiyorum ki ... lütfen bir şeyler söyleyin bir sebep tek ihtiyacım yaşamak için bir neden

Eger muslumansan intihar edenin cekecegi cezayi biliyorsundur. O yuzden rabbine dua et ve kendini islami eserler oku bilgini arttir. Salihlerin kitaplarini okumak bilgiyi arttirir hemde manevi hayati guclendirir...

İntihar anlık bir durumdur intihar düşünülmez ve hesaplanmaz. intihar etmeyi düşüneneler ve planlayanlar intihar etmeyenlerdir. İntihar psikolojik değil sosyolojik bir eylemdir.

Yaşadığınız bu dönem de bir buhran geçiriyorsunuz belli ki. Bir ruh hekimine gidin ve bu buhran durumdan çıkmak için ondan yardım isteyin, Burada tavsiyelerle kendinize yardım edemezsiniz sizinle birebir çalışılması gerekiyor çünkü. Geçmiş olsun.