acemicadı1
Kayıtlı Üye
Okulumu değiştirip başka bir yere taşındım bir yıl önce.İnsanlar kaçtığımı düşünsede ben kaçmadım.Aksine çoğu insanın başaramadığını başardım.Hayatıma yaptığım hataları düşünerek değil onlardan ders çıkararak yeni bir sayfa açtım.Ve anladımki ;etrafında sahte yüzler olmasındansa yalnız kalmak daha iyi.Ve ben YALNIZKEN DAHA GÜÇLÜYÜM.Bu açtığım sayfadada elbet ufak tefek hatalar yaptım.Ama onlardanda ders çıkardım.Bundan sonra hata yapmayacağım demek saçmalık olur.Kimse böyle bir sözü tutamaz.Ama şunun için söz verebilirim;aynı hataları tekrarlamayacağım.hatalarımı büyükten küçüğe sıralayacak olursam;
En büyük hatam GÜVENMEK'Tİ'.Bunu asla tekrarlamayacağım.Tanrı bana bu konuda yardım etsin.
İkinci sırada BAĞLANMAK var.Kimseye,hiç bir varlığa,eşyaya benim gözüyle bakma.Üzülen hep sen olursun.Biri gelip almasada elinden ya da kendi isteğiyle terketmesede seni ; bir gün hayatın canı sıkılır alıverir elinden.Hergün aynada baktığın vücut ve değerli değersiz herşey için acıttığın ruh bile sana ait değilken bir başkasını nasıl sahiplenebilirsin ki?
Üçüncü hatam YALVARMAK oldu.Yalvarırsan gururunda seninle beraber eğilir ve sonra onu yerden kaldırmakta zorlanırsın.Tam toparladım dersin biri gelip hatırlatır yeniden sana düştüğün durumu.Gurur şeytan işidir diyenlere bakma sen!Gerekirse kalbini al ayaklarının altına ama gururunu asla!Gitme deme kimseye,gerçekten gidecekse zaten durduramazsın.Yok gideceğinden değil de peşinden koşturmak içinse gidicem lafları niyeti canını yakmaktır.Ve gerçekten seven kişi sevdiğinin canını yakmaz.Seni başından beri haketmemiştir o yüzden gitmesini geciktirme.Olurda senin gitme demeyeceğini anlayıp vazgeçerse gitmekten sen def et onu.Kurtul biran önce hayatındaki yer kaplayan şeylerden.Bir zamanı birde söylediklerini geri alamazsın hayatta.
Dördüncü hatam BİRİNİN YANINDA AĞLAMAK oldu.Ağlama kimsenin yanında.Gün gelir küsüverirsiniz hatırlatır sana zayıflığını.Ya da belki de omzunda ağlamana izin vermesi bir çıkarı olduğundandır.Belki bu satırı okurken bazıları abarttın diyecek.Ama hatırla bugüne kadar omzunda ağladıklarını,derdini paylaştıklarını..Onlarda dostundu değilmi?Garip..Şimdi canının yanmasında onlarında payı var..Ozaman açmasaydın derdini bugün aranızda aşılmaz bir nefret büyütecek kadar yakın olmayacaktınız.
Beşinci büyük hatam İKİNCİ BİR ŞANS VERMEK'Tİ'.Hani derler ya hayatta herkes ikinci bir şansı hakeder diye ona da inanma.Senden ikinci şans isteyen kişi gün gelip üçüncüsünüde isteyecektir elbet
Ve belki de dördüncüsünü,beşincisini..Sonu gelmez..Sana kalanlarsa hayal kırıklıklarından başka birşey olmaz.Sana burda küs konuşma demiyorum yoksa birini kaybetmenin yükü eklenir omuzlarına..Sana dediğim tek şey artık dostun değil sıradan selamlaştığın bir arkadaşa düşür gözündeki değerini..Arkadaşla dost arasındaki kavram farkını herhalde anlamışsındır bugüne kadar.Neyse sen yinede bu dediğimide unutma.Öylesine yazılmış şeyler değil bunlar.Her cümlenin altında bir yaşanmışlık var..Bunları uygulamak çok zor gelecek bazen biliyorum.Ama ben sonunda üzüleceğine başında üzül diyenlerdenim'artık'.Ne çok hata yapmışım değil mi?Sonunda kaybettiğimse masumiyetim oldu.Yapılan iyilik sevindirmiyor artık beni.Aklıma gelen ilk soru''Acaba benden ne bekleyerek bunu yaptı?''oluyor.Bilmem bir ömür böylemi olacak.Ama şuan böyle.(Belki güleceksin belki yuh diyeceksin ama tek bir hatam hariç hiçbirinden pişmanlık duymuyorum]Yaptığım her hata birer tecrübeydi.Benim için çok şeye mal oldular ama kaybettiklerimi düşünecek vaktim yok.
Hayatta pişman olduğum ve affedemediğim (aynı zamanda birçok farlı şekilde tekrarladığım )tek hatam İNTİHAR ETMEK oldu.Bunun affedilcek bir yönü yok,bahane bulması imkansız bir hata.Diğer bahsettiğim hataların sonuçları kalbimde iz bıraktılar.O yüzden dilime hakim olduğum sürece saklayabilirim.Ama kolumdaki izler her sorulduğunda sesimdeki titremeye hakim olamıyorum.Geçmişi unutmak için ne kadar eşya atarsam atayım koluma her baktığımda geçmişle burun buruna geliyorum..
Herneyse..Hatayı düzeltmenin ilk yolu kabullenmektir.Ben kabullendim..Sanmayınki hiç aklıma gelmiyor acı hatıralar.Kalbim o kadar taş kesmedi henüz.Bazen oturup saatlerce ağlıyorum utanmadan çünkü genelde yanımda kimse yokken geceleri yapıyorum bunu.O an gelen nasılsın mesajına ''iyiyim'' diyebiliyorum.Birkaç saatlik krizin ardından gelen rahatlamayı seviyorum.Acılara isyan etmenin,bu neden benim başıma geldi demenin bir anlamı yok.Çünkü ACILARLA YAŞAMAYI ÖĞRENMEKTEN BAŞKA ÇARE YOK.Dünyada milyarlarca insan var ve aynı anda milyonlarcasının herhangi bir sebebten acı çektiği bir gerçek.Başkalarında acı çektiğini bilmek nedense rahatlatıyor bizi..İnsanoğlu bu kadar bencil işte..Ayakta kalmayı öğrenmek zorundasın..
Acemi Cadı
NOT!Kusua bakmayın biraz uzun oldu.Umarım sıkmamışımdır.Psikoloğum bunu 2 yıl kadar önce önermişti bana ama ilk defa kendime bukadar rahat ve açık konuşabildim.Nedense birilerininde okumasını istedim.Çok yalnız kaldığınızı hissettiğinizde kendinize bir mektup yazmanızı tavsiye ederim.
En büyük hatam GÜVENMEK'Tİ'.Bunu asla tekrarlamayacağım.Tanrı bana bu konuda yardım etsin.
İkinci sırada BAĞLANMAK var.Kimseye,hiç bir varlığa,eşyaya benim gözüyle bakma.Üzülen hep sen olursun.Biri gelip almasada elinden ya da kendi isteğiyle terketmesede seni ; bir gün hayatın canı sıkılır alıverir elinden.Hergün aynada baktığın vücut ve değerli değersiz herşey için acıttığın ruh bile sana ait değilken bir başkasını nasıl sahiplenebilirsin ki?
Üçüncü hatam YALVARMAK oldu.Yalvarırsan gururunda seninle beraber eğilir ve sonra onu yerden kaldırmakta zorlanırsın.Tam toparladım dersin biri gelip hatırlatır yeniden sana düştüğün durumu.Gurur şeytan işidir diyenlere bakma sen!Gerekirse kalbini al ayaklarının altına ama gururunu asla!Gitme deme kimseye,gerçekten gidecekse zaten durduramazsın.Yok gideceğinden değil de peşinden koşturmak içinse gidicem lafları niyeti canını yakmaktır.Ve gerçekten seven kişi sevdiğinin canını yakmaz.Seni başından beri haketmemiştir o yüzden gitmesini geciktirme.Olurda senin gitme demeyeceğini anlayıp vazgeçerse gitmekten sen def et onu.Kurtul biran önce hayatındaki yer kaplayan şeylerden.Bir zamanı birde söylediklerini geri alamazsın hayatta.
Dördüncü hatam BİRİNİN YANINDA AĞLAMAK oldu.Ağlama kimsenin yanında.Gün gelir küsüverirsiniz hatırlatır sana zayıflığını.Ya da belki de omzunda ağlamana izin vermesi bir çıkarı olduğundandır.Belki bu satırı okurken bazıları abarttın diyecek.Ama hatırla bugüne kadar omzunda ağladıklarını,derdini paylaştıklarını..Onlarda dostundu değilmi?Garip..Şimdi canının yanmasında onlarında payı var..Ozaman açmasaydın derdini bugün aranızda aşılmaz bir nefret büyütecek kadar yakın olmayacaktınız.
Beşinci büyük hatam İKİNCİ BİR ŞANS VERMEK'Tİ'.Hani derler ya hayatta herkes ikinci bir şansı hakeder diye ona da inanma.Senden ikinci şans isteyen kişi gün gelip üçüncüsünüde isteyecektir elbet
Ve belki de dördüncüsünü,beşincisini..Sonu gelmez..Sana kalanlarsa hayal kırıklıklarından başka birşey olmaz.Sana burda küs konuşma demiyorum yoksa birini kaybetmenin yükü eklenir omuzlarına..Sana dediğim tek şey artık dostun değil sıradan selamlaştığın bir arkadaşa düşür gözündeki değerini..Arkadaşla dost arasındaki kavram farkını herhalde anlamışsındır bugüne kadar.Neyse sen yinede bu dediğimide unutma.Öylesine yazılmış şeyler değil bunlar.Her cümlenin altında bir yaşanmışlık var..Bunları uygulamak çok zor gelecek bazen biliyorum.Ama ben sonunda üzüleceğine başında üzül diyenlerdenim'artık'.Ne çok hata yapmışım değil mi?Sonunda kaybettiğimse masumiyetim oldu.Yapılan iyilik sevindirmiyor artık beni.Aklıma gelen ilk soru''Acaba benden ne bekleyerek bunu yaptı?''oluyor.Bilmem bir ömür böylemi olacak.Ama şuan böyle.(Belki güleceksin belki yuh diyeceksin ama tek bir hatam hariç hiçbirinden pişmanlık duymuyorum]Yaptığım her hata birer tecrübeydi.Benim için çok şeye mal oldular ama kaybettiklerimi düşünecek vaktim yok.Hayatta pişman olduğum ve affedemediğim (aynı zamanda birçok farlı şekilde tekrarladığım )tek hatam İNTİHAR ETMEK oldu.Bunun affedilcek bir yönü yok,bahane bulması imkansız bir hata.Diğer bahsettiğim hataların sonuçları kalbimde iz bıraktılar.O yüzden dilime hakim olduğum sürece saklayabilirim.Ama kolumdaki izler her sorulduğunda sesimdeki titremeye hakim olamıyorum.Geçmişi unutmak için ne kadar eşya atarsam atayım koluma her baktığımda geçmişle burun buruna geliyorum..
Herneyse..Hatayı düzeltmenin ilk yolu kabullenmektir.Ben kabullendim..Sanmayınki hiç aklıma gelmiyor acı hatıralar.Kalbim o kadar taş kesmedi henüz.Bazen oturup saatlerce ağlıyorum utanmadan çünkü genelde yanımda kimse yokken geceleri yapıyorum bunu.O an gelen nasılsın mesajına ''iyiyim
'' diyebiliyorum.Birkaç saatlik krizin ardından gelen rahatlamayı seviyorum.Acılara isyan etmenin,bu neden benim başıma geldi demenin bir anlamı yok.Çünkü ACILARLA YAŞAMAYI ÖĞRENMEKTEN BAŞKA ÇARE YOK.Dünyada milyarlarca insan var ve aynı anda milyonlarcasının herhangi bir sebebten acı çektiği bir gerçek.Başkalarında acı çektiğini bilmek nedense rahatlatıyor bizi..İnsanoğlu bu kadar bencil işte..Ayakta kalmayı öğrenmek zorundasın..Acemi Cadı
NOT!Kusua bakmayın biraz uzun oldu.Umarım sıkmamışımdır.Psikoloğum bunu 2 yıl kadar önce önermişti bana ama ilk defa kendime bukadar rahat ve açık konuşabildim.Nedense birilerininde okumasını istedim.Çok yalnız kaldığınızı hissettiğinizde kendinize bir mektup yazmanızı tavsiye ederim.
