TheHiddenMaster
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 27 Ağu 2015
- Mesajlar
- 12
- Tepkime puanı
- 0
Yaşım 19. Bu sene üniversiteye 2.kez hazırlandım.Gelecek kaygısı bolca mevcut.
Muhtemelen bugün açıklanacak sonuçlarda istediğimi elde edemeyeceğim.İşsiz kalmaktan çok korkuyorum.4 kardeşiz ve ben hariç 2 si hukuk okuyor en büyük olan ise avukat.Sayısal olduğum için aralarında elbet tıp-diş istemiştim ama olmadı bu sene de.Şimdi ailemin tepkisi de üstümde.İntihar etmeyi bile düşündüm ama bunun bana getireceği olmadığını sadece bana verilmiş bu hayatın böyle sonlandırılmaması gerektiğini hatırladım.Hem de kendi dinimde yasak olan bir şeyi yapmaya cesaret edemedim.
Şuan ise hayata dair umudum, amacım kalmadı.Tamamen boş yaşıyorum ve inancımı yitirdim.İnanın yaşamımda yaptıklarım tamamen rol olmaya başladı.Sahte sahte gülüyorum çevremdeki insanlara.Umutsuzluk ve inançsızlık yavaş yavaş sömürdü beni.Öneri isteyeceğim diyeceğim ama ne olabilir ki.Hani derler ya "sen ölmüşsün ,ağlayanın yok" . Gerçekten de o duruma düştüm galiba.İlerde çok güzel bir hayat istemiştim , kendi paramı kazanıp , ngilizcemi geliştirip avrupa turları yapmak.
Diyecekseniz sayısalda tıp-dişten başka bölüm mü yok . Var elbet ama şahsım adına ben mühendislik yapamam 5 yıldır fizikten iğrendim ve kalan ömrümün fizikle olmasını asla istemiyorum.Veteriner,diyetisyen ,fizyoterapist,odyoloji hep sallantalı bölümler.Ben işe girecek düzgün bir meslek istiyordum.
Sanırım bu kaderim de bu galiba , zaten olan biten bir şey için bile dert yanıyorum.
Sözün kısası yaşama sevincim , umudum kalmadı .Dünyaya zaten çok şansız gelen biriyim.Sorunlar peşimi bırakmıyor.
Diyeceğim şu eğer mesleğini ,ailenin ve hastalığınız yoksa şükredin lütfen.Sizin yerinizde olmak isteyen binlerce insan var.
Herkese iyi günler.
Muhtemelen bugün açıklanacak sonuçlarda istediğimi elde edemeyeceğim.İşsiz kalmaktan çok korkuyorum.4 kardeşiz ve ben hariç 2 si hukuk okuyor en büyük olan ise avukat.Sayısal olduğum için aralarında elbet tıp-diş istemiştim ama olmadı bu sene de.Şimdi ailemin tepkisi de üstümde.İntihar etmeyi bile düşündüm ama bunun bana getireceği olmadığını sadece bana verilmiş bu hayatın böyle sonlandırılmaması gerektiğini hatırladım.Hem de kendi dinimde yasak olan bir şeyi yapmaya cesaret edemedim.
Şuan ise hayata dair umudum, amacım kalmadı.Tamamen boş yaşıyorum ve inancımı yitirdim.İnanın yaşamımda yaptıklarım tamamen rol olmaya başladı.Sahte sahte gülüyorum çevremdeki insanlara.Umutsuzluk ve inançsızlık yavaş yavaş sömürdü beni.Öneri isteyeceğim diyeceğim ama ne olabilir ki.Hani derler ya "sen ölmüşsün ,ağlayanın yok" . Gerçekten de o duruma düştüm galiba.İlerde çok güzel bir hayat istemiştim , kendi paramı kazanıp , ngilizcemi geliştirip avrupa turları yapmak.
Diyecekseniz sayısalda tıp-dişten başka bölüm mü yok . Var elbet ama şahsım adına ben mühendislik yapamam 5 yıldır fizikten iğrendim ve kalan ömrümün fizikle olmasını asla istemiyorum.Veteriner,diyetisyen ,fizyoterapist,odyoloji hep sallantalı bölümler.Ben işe girecek düzgün bir meslek istiyordum.
Sanırım bu kaderim de bu galiba , zaten olan biten bir şey için bile dert yanıyorum.
Sözün kısası yaşama sevincim , umudum kalmadı .Dünyaya zaten çok şansız gelen biriyim.Sorunlar peşimi bırakmıyor.
Diyeceğim şu eğer mesleğini ,ailenin ve hastalığınız yoksa şükredin lütfen.Sizin yerinizde olmak isteyen binlerce insan var.
Herkese iyi günler.