Ü
Üye silindi 56746
Hepimizin ortak sorunu. Bu bence biraz da kulturel bir sorun.
***
``Anne olunca anlarsiniz`` diyorlar ya hani; aman Allahim bu nasil bir buyu ? oyle guclu bir sekilde suur altindan, sizin belleginize bir kod yaziyorlar ki, siz kendi cocugunuzun ustune asiri titrerken annenizi yillar sonra anladiginizi zannediyorsunuz. Ama isin asli ondan size gecen o bozucu enerji ile artik tanismis oldugunuz icin anneninin rolune caresizce soyunmus oluyorsunuz.
***
Cok mu ileri gittim ? Anneler mazur gorsunAnnem asiri korumaciydi, caresizligini bile bastiramayacak derecede. Allahin korumasini ve ilahi guven yasasinin temellerini asilamasi gerekirken, herseye ulasimimi engelliyordu. Bir ogretmen hayata hazirlarken boyle olmamali. Cete olaylarina karistigimda babam bidahakine ya gitme ya da beni de cagir demisti : ) Soz verdim babama cunku genis yurekliligi ve derin anlayis gosterebilmesi ile beni fetetmisti. Annemden ise ne yazik ki herseyimi saklamak zorunda kaldim. Simdi iletisim sorunlarimizin altindaki sebepleri surekli sorguluyor ama yine de biryere varamiyoruz. Kusluk elbette ki yok, ama derinlesebilme sorunu olustu. Gerci o da yasliligin getirdigi aczlik ile ortadan kalkiyor cok sukur.
***
Simdi bence bundan kacis yok. ``Anne babaya of bile demeyin`` demis bir kere yaradan !
benim yaşadıklarımı anlatmışsınız kısmen, ben de anneme karşı yalancı bir evladım ne yazık ki
anneme göre hata olmamalı, risk alınmamalı ama bu benim yaşam anlayışıma ters; ben yaşayarak, tecrübe ederek, hatta canım yanarak öğrenmeyi seviyorum çünkü en iyi böyle öğrenebildiğimi görüyorum. ilerde olur da çocuğum olursa böyle davranmak istemiyorum ancak dediğiniz gibi büyü bende de tutacak, eminim bence bir yolu olmalı, bu zinciri kırmalıyız.
